زیرکونیم

زیرکونیم

علامت شیمیایی زیرکونیم  Zr و وزن اتمی آن ۹۱/۲۲ است. در طبیعت با فراوانی ۰/۰۲۳% و در قشر زمین یافت می شود. آنها ها در تمام بافت ها و اندام های انسان وجود دارد و مقدار آن بین ۰/۰۱-۰/۰۶ میکروگرم به ازای هر گرم بافت تازه است.

این ماده اغلب در چربی تجمع می یابد ( ۱۸/۷ میکروگرم به ازای هر گرم). گوشت، محصولات لبنی، سبزیجات، غلات و مغز میوه ها معمولا حاوی ۱-۳ میکروگرم آن به ازای هر گرم وزن تازه این مواد است. مقادیر کمتری در مرکبات و مواد غذایی دریایی وجود دارد.

رژیم غذایی مردم انگلستان در روز حاوی ۲۰ – ۸۰ میکروگرم از این ماده معدنی است.

مطالعات معدودی در مورد زیرکونیم و سوخت و ساز آن در بدن انسان انجام شده است. وجود آن در خون و بافت، نشان دهنده جذب آن از رژیم غذایی است.

زیرکونیم در ادرار وجود ندارد بنابراین به صورت عمده از راه روده دفع می شود و چنانچه به بدن تزریق شود، بیشتر در استخوانها تجمع می یابد.

در یک بررسی هنگامی که نمک های آن از راه خوراکی به خرگوش و موش تجویز شد، سمیت آن کمتر بود. بعدا معلوم شد وقتی زیرکونیم به مقدار ۵ میکروگرم در یک میلی لیتر به آب آشامیدنی اضافه شود، هیچ اثری بر روی رشد موشها ندارد ولی طول عمر آنها را اندکی کاهش می دهد.

زیرکونیم موجود در آب آشامیدنی اصلا در بافت ها تجمع نمی یابد. آزمایش مشابهی روی خرگوش انجام و نتیجه آن شد که افزودن این عنصر سبب افزایش مقدار مس در کبد و کلیه ها می شود ولی اثر نامطلوب دیگری بر خرگوش ملاحظه نشده است