آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۸ 
اصل نام آن کرن پھول از زبان هندی و به معنای «گل گوش» است که به عربی به آن قرنفل گفته می شود. قرنفل که به آن گل میخک نیز می گویند. گیاهی دوساله از تیره ی میخکیان است که ارتفاع آن به حدود ۸۰ سانتی متر می رسد.
نام های دیگر: کرن پھول، گل گوش، گل میخک
نام فارسی : گل گوش
تیره : میخکیان Caryophyllaceae
نام انگلیسی : weet william
نام علمی : Dianthus barbatus
خصوصیات گیاه
برگ‌های آن ساده، بدون دندانه، باریک، کشیده که حداکثر به ۱۵ سانتی متر می رسد. فاقد دمبرگ هستند و در قاعده به هم متصل و ساقه در محل اتصال آنها متورم و برجسته می شود.
( قرنفلیان تیره‌ای از گیاهان دولپه ای از راسته میخک سانان هستند. میخک سانان خانواده بزرگی با حدود ۲۰۰۰ گونه است. گیاهان علفی که در سراسر جهان یافت می شود. بسیاری از گونه های آن گل‌های تزیینی به شمار می آیند ولی بسیاری نیز به عنوان علف هرز می رویند. تمام انواع این تیره علفی و گل‌های آنها با تیره‌های دیگر تفاوت بسیار دارند. کاسه ی آنها از پنج کاسبرگ ساخته شده که بیخ آنها به هم نزدیک گشته و لوله ای می سازد که پنج کنگره دارد.)
گل‌های کوچک، مخملی به رنگ‌های صورتی، سفید، قرمز، بنفش و مخلوط سفید و قرمز دارد که به تعداد زیاد در یک گل آذین چتر مانند با هم مجتمع می شوند. عمر گل‌ها به چند هفته میرسد. قرنفل و میخک را گاه بعضی اشخاص به اشتباه یکی می دانند. قرنفل همانطور که گفته شد گیاهی است علفی و جنبه‌ی زینتی دارد اما میخک به صورت درخت است که خواص دارویی نیز دارد.
قسمت های مورد استفاده:
این گیاه فقط جنبه تزیینی داره. آشنایی با این گیاه از آن جهت مهم است که معمولا با میخک که جنبه دارویی نیز دارد اشتباه گرفته می شود.
نحوه کاشت و تکثیر قرنفل
ساده ترین روش تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر است. در واقع اگر شرایط مکانی و محل زندگی این گیاه مناسب باشد، هر ساله بذرهای آن خود به خود در پای گیاه می ریزد و برای سالیان سال می توان در گوشه ای از باغ یا باغچه از داشتن این گیاهان لذت برد.
در رابطه با کاشتن بذرهای این گیاه اگر بذرها را در اواخر بهار و یا تابستان بکاریم گلدهی این گیاه به بعد از یک دوره‌ی سرما موکول می شود یعنی این گیاه در سال آینده، گل خواهد داد. همچنین گیاهچه‌های قرنفل را به شکل آماده می توان از نهالستان‌ها در اوایل پاییز خریداری کرد اما این گیاهان باز هم سال آینده گل خوهند داد.
اما گیاهچه‌هایی که در اول بهار ارایه می شوند توانایی گلدهی در همان سال را دارند. بذر گیاهچه هایی که اوایل بهار ارایه می شوند معمولا از اوایل پاییز سال قبل و تا حدود ۸ هفته قبل از فرارسیدن بهار کاشته می شوند. تا گیاهچه‌های جوان در معرض سرما قرار بگیرند و با گرم‌تر شدن هوا گلدهی داشته باشند.
گیاهانی که نیاز سرمایی آنان برآورده شده باشد می توانند حدود ۶ تا ۷ هفته بعد از برطرف شدن نیاز سرمایی و زمانی که دمای هوا به ۱۸ درجه رسید گل بدهند در حالی‌که گیاهانی که این سرما را دریافت نکرده اند اولا دیرتر گل میدهند (۸ تا ۹ هفته بعد از اینکه دمای هوا مناسب شد و به ۱۸ درجه رسید) و نیز گلدهی به خوبی نمونه های اولی نخواهند داشت.
سابقه ی تاریخی
قرنفل گسترش وسیعی در سطح جهان دارد و استفاده از آن به عهد باستان بر می گردد. یونانیان و رومیان قدیم آشنایی کافی با این گل داشتند و حلقه های بافته شده از گل میخک تاج سر قهرمانان ورزشی را تشکیل می داد.
نام Dianthus توسط تئوفراستوس فیلسوف نام آشنای یونانی در ۳۰۰ سال قبل از میلاد با ترکیب دو کلمه Dios (به معنی خدا) و anthus ( به معنی گل) معرفی شده است. سپس لینه نام علمی Dianthus caryophyllus را برای این گل انتخاب کرد.
