آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۶ 
درختچه‌ی برگ نو
نام‌‌های ديگر درختچه‌ی برگ نو : قره‌دون، كوردونه، مندارچه، ياسم، فغو، نوار ابيض، سوسن ابيض
Fresillon، Troene commun، Common privet، European privet، Prim
مشخصات درختچه‌ی برگ نو
گياهى است از خانواده‌ی زيتون Oleaceae ، درختچه‌ای كه معمولا خزان مى‌كند ولى در برخى مناطق نيز هميشه‌سبز و ناخزان است و در زمستان قسمتى از برگ‌‌های آن نمى‌ريزد و به رنگ قرمز زيبا درمى‌آيد، برگ‌‌های آن بيضى نوك‌تيز يا نيزه‌ای به طول سه تا شش سانتيمتر و عرض يك تا سه سانتيمتر گلهای آن سفيد، معطر به شكل خوشه در انتهای شاخه‌‌های گل‌دهنده ظاهر مى‌شود. ميوه‌ی آن مدور گوشتى و با يك هسته به رنگ سياه به اندازه‌ی آلبالو. اين گياه در پرچين‌‌‌ها و در جنگل‌‌های با خاك آهكى مى‌رويد. اين درختچه بومى اروپاست و در ايران در كناره‌ی درياى خزر روى شن‌‌های ساحلى محمودآباد و سواحل آستارا و طوالش تا جنگل‌‌های ارسباران مى‌رويد و در اطراف تهران نيز انتشار دارد.
تركيب شيميايى درختچه‌ی برگ نو
در گياه آن ماده‌ی سيرينجين و در ميوه‌ی آن ليگولين و در پوست درختچه ماده‌ی تلخى به نام ليگوسترين كه همان سيرينجين است وجود دارد.
خواص درمانى درختچه‌ی برگ نو
- از آب جوشانده‌ی برگ و گلهای آن به عنوان مصرف داخلى و قرقره براى رفع ورم لوزه و جوش‌های ناشى از كمى ويتامينC در دهان استفاده مى‌شود.
- آب جوشانده‌ی پوست درخت را بنوشيد، تب‌بر است.
