درمان پیری با عسل

یکی از شیوه های جلوگیری از پیری و حفظ سلامت و تندرستی بدن تغذیه مناسب و اصولی می باشد. استفاده از مواد غذایی طبیعی و مغذی می تواند روند پیری را کند نماید. در اینجا درباره درمان پیری با عسل می خواهیم صحبت کنیم.

هنگامی که سن انسان بالا می رود، تغییراتی در بافت های بدن او دیده میشود. به دنبال آن و به علت بیماریهای متعددی مانند یبوست، خشکی پوست، چین و چروک پوست، سنگینی حرکت و نشاط، ضعف حافظه، ضعف بینایی و شنوایی، تصلب شرایین و ناتوانی جنسی بر انسان مستولی می گردد و به همین علت افراد سالمند جهت درمان این گونه عوارض به پزشک پناه می برند.

علاوه بر آن انگیزه طول عمر، انسان را وادار می کند که در پی داروهایی برود که می تواند نیاز او را برآورده کند. در قرون وسطی دانشمندان مدتهای زیادی را برای کشف داروی اکسیر حیات صرف کرده اند که تاکنون نیز همواره ادامه دارد.

به این منظور، در طول قرنها و برای تحقق این هدف تلاشهای زیادی انجام گرفته است. مانند آزمایش براون – “سیکار” که در زمینه بازگشت جوانی انجام گرفته است. وی مایعی مخلوط از عصاره بیضوی خرگوش و سگ را به خود ترزیق کرد.

همین جا به ادعای پروفسور بوگومولیچ اشاره می شود که می گوید: از راه انتقال خون های جوان به (میزان ۲۰ تا ۱۰۰ میلی گرم) در زمانهای متوالی، منبع تجديد نشاط و فعالیت های تولید بافتهای نو اعضای پیر بدن را سبب می گردد.

پروفسور بارخون و آنا اصلان (۱۹۵۱ میلادی) نتایج تحقیقات شان درباره مثبت بودن برنامه درمانی تزریق مقادیری از نوفوکایین را در بدن منتشر ساختند. این دارو را جزو داروهای احیای جوانی دانسته اند. اما تحقیقات Lenze , Mora و دیگران به نتایج مثبت درمان پیری زودرس از راه تزریق نوفوكانین همراه با ویتامینها و هورمونها اشاره می کند.

دانشمندان از زمانهای دور اهمیت ویژه ای برای عسل قایل بوده اند. فیثاغورث و بقراط، معتقد بودند که خوردن عسل به صورت مداوم جوانی را حفظ و عمر را طولانی تر می کند و تایید کننده تاثیرگذاری درمان پیری با عسل است.

دانشمند لهستانی فتوفتسکی از عمر طولانی دانشمندانی مانند تریم تبسکی و لباخر که همیشه عسل را همراه با وعده های غذایی روزانه خود می خوردند و به نشاط و طراوت صورت مشهور بودند، یاد کرده است. ایوریش تاکید می کند که در (شوروی سابق) افرادی که عمر طولانی داشته اند، در مناطق کوهستانی زندگی می کردند و به شغل زنبورداری مشغول بوده اند و همیشه مقادیر زیادی عسل مصرف می کردند که درمان پیری با عسل را تایید می کند.

سال ۱۹۵۹ م پ. لوت درباره نقش بروکایین در درمان پیری وقتی که با فرآورده های عسلی مخلوط می شود، نوشته است: این فرآیند بر می گردد به نتیجه ناشی از متابولیسم بدن زیرا بروکایین یک اسید آمینه است که ماده ی اصلی سازنده ی کولین و استیل کولین در بدن است؛ یعنی کنش آن به عنوان تقویت کننده مواد کولینی است.

او تحقیقاتی درباره نقش بروکایین در درمان پیری انجام داده که در دنیای پزشکی بی سابقه است. تمام تحقیقات لوت به محوریت یافتن و اثبات غیرسمی بودن این ماده مفید بوده است. بنابراین او عسل را (که هم غذا و هم دارو است) تنها ماده ای که با فعالیت و نشاط بروکایین برابری می کند، کشف و یافته بود.

بنابراین شرکت آلمانی Woelm داروی پروکاپین جیدو که ترکیبی از بروکایین + ۲ درصد روتین + ۰/۵ درصد گلوتامینات و ۱ درصد سدیم + ۱۰ درصد محلول عسل تصفیه شده تولید کرده است. این دارو به ۲۴ بیمار پیر داده شد که نتایج آن جالب و رضایت بخش بود. زیرا تاثیر مثبت در روند کاهش پیری و سیاه شدن موی آنها داشته است. همچنین تاثیر مثبت آن بر پوست های چروکیده بیماران نمایان بوده است.

نتایج مصرف و آزمایش این دارو نشان داده که مخلوط بروکایین همراه با فرآورده های عسل تاثیرات مثبتی بر درمان رخوت عمومی، سردردها، سستی عصبی، کندی تنفسی و نیز بر درمان کاهش ضربان سریع قلب، دردهای مفصلی مزمن و تصلب شرایین دارد.

درمان پیری با عسل و شیر

گفته ای از امام صادق (ع) درباره درمان پیری با عسل

راوی می گوید نزد امام صادق (ع) بودیم که پیرمردی از آن حضرت پرسید من درد دارم و نبیذ میخورم آن مرد برای من روش درست کردن نبيذ را برای آن حضرت بیان کرد امام صادق(ع) فرمود چرا این دردها را با آب درمان نمی کنی؟ خدا هر موجود زنده ای را از آب آفریده است پیرمرد گفت آب برای من خوب نیست امام صادق (ع) فرمود چرا خود را با عسل درمان نمی کنی؟

خدا فرموده است در عسل شفا برای مردم است پیرمرد گفت عسل را پیدا نمی کنم حضرت فرمودند چرا خود را با شیر درمان نمی کنی؟ به وسیله شیر گوشتت روییده و استخوانهایت محکم شده است پیرمرد گفت شیر برای من خوب نیست حضرت فرمود می خواهی به تو بگویم نبیذ بخور؟ به خدا قسم چنین چیزی نمی گویم.