بیماری تراخم چشم

تراخم چشم نوعی عفونت پایدار چشمی است که معمولا موجب آسیب به قرنیه می شود. این بیماری خصوصا در کودکان شایع است و در این نوع بیماری زندگی در نواحی کم آب و با سطح پایین بهداشتی یک عامل خطر محسوب می شود.

به طور کلی تراخم عفونت پایدار و جدی چشمی می باشد که معمولا موجب اثر دایمی بر روی قرنیه می شود.

اگرچه این بیماری در کشورهای پیشرفته نادر است ولی تراخم یکی از علل اصلی کوری در جهان می باشد.

تاکنون این بیماری بیش از چهارصد میلیون نفر را مبتلا کرده است که از این تعداد حدود شش میلیون نفر كور هستند.

تراخم در نتیجه باکتری کلامیدیا تراکوماتیس به وجود می آید که از طریق تماس مستقیم با دستان آلوده یا مگس ها به چشم منتقل می شود.

تراخم در نواحی فقیر جهان شایع است، به خصوص در کشورهای گرم و خشک که بهداشت ضعیف و منابع آبی محدود دارند.

شلوغی و تراکم جمعیت نیز موجب گسترش عفونت می شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری در یک ناحیه پرخطر باید دست ها و صورتتان را به طور منظم شسته و از لمس چشم ها با دستان کثیف اجتناب کنید.

نشانه های بیماری تراخم چشم

در اثر بیماری تراخم بافت ملتحمه چشم به طور حاد و شدید دچار التهاب شده و همراه با آن درد، حساسیت شدید یا ترس از نور و ریزش فراوان آب از چشم ایجاد می گردد.

چشم ها قرمز رنگ و متورم می شوند و بافت ملتحمه که سطح داخلی پلک را می پوشانند ضخیم، زبر، خشن و ناهموار می گردد.

این وضعیت به علت نسوج اضافه ای است که در محل زخم ها پدید می آید و با تکمه های کوچکی به نام فولیکول یا غده های کوچک، پر می شوند.

در اثر تراخم چشم آسیب های اساسی به سلول های ترشحی در بافت ملتحمه چشم و هم چنین به غدد اشکی وارد خواهد شد که نتیجه آن خشکی چشم می باشد.

رشد غیرطبیعی رگ های خونی در ملتحمه چشم ممکن است باعث نفوذ آن به داخل قرنیه شود که در نتیجه شفافیت قرنیه و بینایی آسیب می بیند.

بعد از آن، آسیب بیشتر به قرنیه موقعی اتفاق می افتد که پلک ها از قسمت لبه به داخل چشم برگشتگی پیدا میکنند و صدمات زیادتری به قرنیه وارد می سازند.

علت ایجاد این اختلال نیز جای زخم های ملتحمه چشم هستند که در اثر جمع شدن نسوج باعث کشیده شدن پلک ها به داخل چشم می گردند.

به این ترتیب خراشیدگی هایی که مژه ها روی قرنیه ایجاد میکنند باعث جراحت قرنیه و رشد میکروب های متفرقه بر روی آن خواهد شد.

این نوع عفونت ناشی از میکروب های ثانوی ممکن است منتهی به زخم گسترده قرنیه و حتی سوراخ شدن آن شود. در این صورت عفونت به داخل چشم گسترش می یابد و بینایی برای همیشه از بین می رود.

سولفات دوکوئيور (کات کبود) ۲۰ سانتی، پودر سوبلمه ۲ سانتی و گلسیرین ۲۰ گرم همه را مخلوط کرده و به دانه های تراخم که پشت چشم در می آید بمالید.

خرمای سبز و كال را در آب غوره بجوشانید تا غلیظ شود بعد آب غلیظ آن را به چشم بکشید.

شش نخود مامیران و ۱۰ گرم چشم را همچون غبار نرم بسایید و با ۱۰ گرم آب دریا مخلوط کرده و هفت روز صبح و شب چشم ها را بسته و بر پلک ها بپاشید و مواظب باشید داخل چشم نرود.

در مراحل اولیه، تراخم با قطره های چشمی یا پماد آنتی بیوتیکی درمان می شود.

اگر قرنیه دارای اسکار شود، ممکن است بتوان با عمل پیوند قرنیه، آن را بازسازی کرد که در این عمل، قرینه فرد اهداکننده برای جایگزینی قرنیه ی دارای اسکار به کار می رود.