قند عسل و تفاوت آن با قند سفید

بهترین نوع قند، قندی است که جزو مونوساکاریدها یا قندهای ساده باشد که جذب راحت تری در بدن دارند. قند عسل جزو این نوع قندها می باشد.

در طول چندین هزار سال، تا اوایل قرن هجدهم، عسل منبع اصلی قند مصرفی انسانها محسوب می شد. در حالی که پس از آن در کمتر از سه قرن، مصرف آن نسبت به سایر انواع قندها به حدی کاهش یافته که از نظر ارقام، به مقدار ناچیزی رسیده است.

ساختار قند عسل

قندهای ساده توسط مویرگ های بسیار نازک خونی که پرزهای دیواره روده را می پوشانند جذب شده و وارد جریان خون می گردند. آنها در سیاهرگ دروازه‌ای یا ورید باب جمع شده و به سمت کبد هدایت می شوند.

در کبد، قندها به گلیکوژن تبدیل می شوند که شکل پولیمریزه آنها می باشد. یک پولیمر مولكول بزرگی است که از تجمع چندین مولکول مشابه تشکیل شده است. یک مولکول گلیکوژن می تواند تا صدهزار مولکول گلوکز در خود داشته باشد.

قندها به صورت گلیکوژن، در دسترس تمام سلول ها و مجموعه بدن بالاخص عضلات قرار می گیرند که به عنوان دخایر انرژی به کار می روند. بدن انرژی خود را در اکسیداسیون گلیکوژن عضلانی ذخیره می کند.

علت مصرف قند در رژیم غذایی

اگر بدن از تمام ذخایر خود استفاده کرده باشد (مثل هنگامی که تغذیه از نظر هیدرات های کربن فقیر است)، در این حالت به سراغ چربی های ذخیره شده رفته و از آنها به عنوان سوخت کمکی استفاده می کند.

این روند جایگزینی، همانی است که برخی از رژیم های غذایی لاغرکننده بر پایه آن استوارند. این رژیم ها هیدرات های کربن را به طور کامل از تغذیه حذف می کنند تا بدن را وادار به سوزاندن ذخایر چربی خود سازند.

این اصل پایه رژیم اتکینز می باشد که بدون هیچ گونه تردیدی محکوم است. در این رژیم، تنها مصرف پروتئین ها و لیپیدها مجاز است که تغذیه ای خطرناک و غیرطبیعی می باشد.

در این جا خاطرنشان می سازیم که برای به فعالیت واداشتن بدن علیه چربی های اضافی تنها باید مصرف گلوسیدها را محدود کرد. علاوه بر آن، مصرف بیش از حد قند، کبد را که نمی تواند در یک وعده بیش از ۱۵۰ گرم قند جذب کند خسته می سازد. ولی این متابولیسم مشکل دیگری را نیز ایجاد می کند:

متابولیسم گلوسیدها توسط چندین هورمون خصوصا انسولین ترشح شده از لوزالمعده کنترل می شود. انسولین نقش بسیار دقیقی در بدن بر عهده دارد. این هورمون به گلوکز موجود در خون اجازه می دهد که به سلول ها وارد شود و به این ترتیب، مقدار گلوکز موجود در خون را کاهش می دهد.

در صورت عدم کارایی و یا بدکار کردن لوزالمعده ترشح انسولین کاهش می یابد که این نقص باعث افزایش مقدار گلوکز در خون و یا همان هیپرگلیسمی می شود زیرا در این رابطه، سلول ها جذب کافی از خود نشان نمی دهند و سپس دیابت به وجود می آید.

قند بدون انسولین

تنها قندی که برای جذب خود نیازی به انسولین ندارد، فروکتوز – لوولوز می باشد این دو کلمه مشابه هستند. این خاصیت فروکتوز برخی افراد را به این اندیشه وا داشته که عسل را برای مبتلایان به دیابت توصیه کنند.

اگر چه قند عسل از نظر فروکتوز غنی است، ولی همچنان دارای مقداری گلوکز – دکستروز نیز می باشد که بدن برای جذب آن محتاج انسولین است. بنابراین، نهایتا می توان عسل اقاقیا را (که غنی ترین عسل از نظر فروکتوز می باشد) برای کسانی که به دیابت مبتلا هستند تجویز کرد.

مصرف بیش از حد قندها، کبد را دچار احتقان نموده، لوزالمعده را خسته می سازد، پوسیدگی دندان بوجود می آورد و منجر به چاقی مفرط می شود و سرانجام، می تواند شخص را به دیابت مبتلا سازد.

برعکس، مصرف ناقص و کم قندها باعث ایجاد خستگی عمومی، کاهش مقاومت بدن، عدم تمایل برای انجام فعالیت واحساس سرمای دایمی می شود.

گلوسیدها برای بدن ضروری می باشند. بنابراین، روی همه رژیم هایی که فلان دسته و یا فلان گروه از موادغذایی را از تغذیه شما حذف می کنند خط قرمزی بکشید. در برخی از این رژیم ها، گلوسیدها را کاملا حذف نموده و پروتئین ها را جایگزین آنها می سازند. برخی دیگر، پروتئین ها را کنار گذاشته و شدیدا آنها را ممنوع می کنند در حالی که هیچ یک از آنها کار درستی انجام نمی دهند.

یک رژیم غذایی مناسب، رژیمی است که انسان را در جهت رعایت اعتدال هدایت کند. ما بی تردید باید قندها را مصرف کنیم ولی نباید از هر نوع قندی استفاده کنیم.

تفاوت قند سفید و قند عسل

در یک سو، قند سفید به صورت پودر، حبه یا نبات قرار دارد که ۹۹ درصد مردم آن را مصرف می کنند. این قند از نیشکر یا چغندر بدست آمده و البته تصفیه نیز هست. این قند، از مقداری ساکاروز تشکیل شده، شديدا تصفیه شده و از حالت طبیعی خود خارج شده و نیروی حیاتی خود را کاملا از دست داده است.

این قند توسط ایندانترین RS سفید شده و محصولی از کارخانجات صنعتی وشامل مواد سیکلامات، سيكوهگزیل سولفامات سدیم دولسين، اتوکسی فنیلوره، پ ۴۰۰۰،پروپوکسی – آمینو – نيتروبنزن است.

در سوی دیگر، در عسل یعنی شیره گلها قرار دارد که ماده ای است غنی، زنده، با ترکیبی از فروکتوز به اضافه گلوکز به علاوه ویتامین ها و همراه نمک های معدنی، ریزعنصرها، هورمون ها، دیاستازها، عناصر معطر و غیره و قند عسل جزو قندهای طبیعی به شمار می رود.