آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
گیاهان تیره استيراكاسه به صورت درخت یا درختچه و مخصوص نواحی حاره کره زمین هستند به طوری که در سایر نواحی، به جز تعداد کمی از آن ها پراکندگی ندارند. از اختصاصات آن ها این است که عموما برگ هایی ساده، منفرد، فاقد استیپول، پوشیده از کرک یا فلس و گل های منظم، نر – ماده (به ندرت دارای یکی از اجزای اصلی گل) با تقسیمات ۵ تایی (گاهی ۴ تایی) دارند. پرچم های آن ها واقع در دو ردیف (معمولا منطبق بر گلبرگ ها، به صورت رشد نیافته، و یا منقسم به تعداد زیاد) و میوه آن ها به تفاوت به صورت سته یا شفت و گاهی پوشینه یا بال دار و محصور در کاسه گل است.
تعداد زیادی از گیاهان تیره استيراكاسه دارای شیرابه رزینی، در داخل کیسه های ترشحی لیزیژن هستند. این کیسه ها که خود حاصل از بین رفتن برخی سلول ها و به وجود آمدن محفظه هایی به اشکال متفاوت است، در اعضای این گیاهان به خصوص در ساقه آن ها، پدید می آید. گیاهان این تیره در مجموع از ۱۲۰ گونه تشکیل می یابند که در ۸ جنس جای داده شده اند. پراکندگی آن ها به وضعی است که سه مرکز انتشار، به شرح زیر دارند:
- برزیل تا مکزیک.
- جنوب اتازونی تا ویرجینیا و تکزاس.
- خاور دور، هند و مالزی.
انواع مهم گیاهان تیره استيراكاسه از نظر دارویی که هیچ یک نیز در ایران نمی رویند، Styraxها می باشند که مولد بنژوئن (Benjoin) هستند و در مجموع شامل ۶۰ گونه می باشند.
بنژوئن، ماده ای است رزینی و دارای بوی معطر که بر اثر ایجاد شکاف، از تنه برخی از گیاهان تیره استيراكاسه (Styraxها)، مخصوصا گونه های متعلق به هند و مالزی، به خارج ترشح می گردد. این ماده به تناسب منشا جغرافیایی و نوع گیاه تولید کننده، دارای شکل ظاهری و حتی ترکیب شیمیایی متفاوت است. از این نظر امروزه انواع مختلف آن ها را در دوسته، یکی به نام بنژوئن سوماترا و دیگری بنژوئن سیام یا بنژوئن لائوس جای می دهند.
بنژوئن سوماترا از درختی به نام Styrax Benzoin Dryander و بنژوئن سیام از گونه دیگری به نام .Styrax tonkinensis Craib به دست می آید.
