مشخصات
پیماز گونه اى از بادمجان است. میوه اش خوراكى نیست، فقط از نظر خواص طبى مورد توجه است. بلندى ساقه ی این گیاه تا یك متر مى رسد و خاردار است. برگهاى آن خاردار به رنگ سبز براق و بیضى یا تخم مرغى. گلهاى آن آبى است. میوه ی آن ریز و كوچكتر از زیتون و ساقه و گل و میوه ی آن تلخ است. گیاه پیماز مخصوص مناطق حاره است، در بلوچستان ایران نیز این گیاه رویش دارد.
میوه ی پیماز
تركیب شیمیایى: گلوكوزید – سولاسودین – كارپسترال – ۱/۳ درصد سولانوكارپین
خواص درمانى
- بادشكن است، براى سوختگى از آب جوش و تاولهاى آبدار آن به كار مى رود.
- له شده ی آن را با شراب مخلوط نموده كمى بخورید براى قطع تهوع و قى مفید است.
- عصاره ی آن براى رفع جراحت گلو مصرف مى شود.
برگ پیماز
خواص درمانى
- آن را بجوشانید و از آب صاف كرده ی آن به صورت شست وشو استفاده نمایید، براى كاهش تب كودكان مفید است.
- به صورت ضماد براى رفع دردهاى موضعى استعمال مى شود.
- عصاره ی آن را با فلفل مى توان براى رماتیسم مصرف نمود.
ریشه ی پیماز
خواص درمانى: آب جوشانده ی آن را بنوشید. ملین است، نرم كننده ی سینه مى باشد، سرفه و آسم را بهبود مى بخشد، درد سینه را تسكین مى دهد.