آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام علمی: .Sesbania aegyptiaca Pers
نام فرانسه: Sesbane
نام انگلیسی: Danchi plant، Sesban
نام آلمانی: Sesbanie
نام ایتالیایی: Sesbania
نام عربی: سیسبان (Saysban)، سسبان (Sesban)
Sesbania aegyptiaca درختی است از تیره پروانه واران که در منطقه وسیعی از هند تا شمال آفریقا می روید ولی وجود آن در ایران مشکوک به نظر می رسد. برگ های مرکب از ۹ تا ۱۲ زوج برگچه ( گاهی بیشتر) و گل هایی معمولا به رنگ زرد و مجتمع به صورت خوشه دارد ولی در بعضی پایه ها، گل ها، به رنگ های دیگر مانند قرمز یا مایل به قهوه ای ظاهر می شود. میوه اش دراز، استوانه ای، نسبتا مسطح و دارای ظاهر ناهموار است. در نواحی مختلف هند، به علت دارا بودن بعضی صفات درمانی پرورش می یابد.
هر دانه گیاه Sesban به طور متوسط ۰.۰۱ گرم وزن دارد. بو و طعم آن مشخص است. بررسی های اولیه نشان داده است که دانه گیاه دارای ۸۳.۶۷ درصد روغن ثابت، ۴.۱۱ درصد مواد رزینی، قند، اسیدهای آلی و ۲۱.۲۵ درصد مواد موسیلاژی همراه با ترکیبات دیگر است.
مردم هند معتقدند که دانه گیاه Sesbania aegyptiaca، درد ناشی از سم عقرب را بر طرف می سازد و اگر نیمکوب دانه بر روی زخم و ناراحتی های جلدی اثر داده شود، به علت قابض بودن، باعث درمان می گردد. شیره حاصل از پوست ساقه گیاه نیز به عنوان قابض مصرف می شود. با بررسی هایی که به عمل آمده، نشان داده شده است که ضماد حاصل از برگ گیاه، در درمان زخم های چرکین ان معالج دارد.
.Sesbania grandiflara Pers
نوع دیگری از درخت Sesbania aegyptiaca است که ساقه ای به ارتفاع ۳۰ متر دارد ولی عمر آن کوتاه است. در امریکا، استرالیا و نواحی غربی هند می روید و پرورش می یابد. به زبان سانسکریت، به اسامی Agasti و Varnari نام برده شده که به معنای دشمن درد است. این درخت، برگ های مرکب از ۲۱ زوج برگچه بیضوی دراز، به طول ۲ تا ۳ سانتی متر ( گاهی بیشتر) دارد.
پوست ساقه این گونه از Sesban، طعم بسیار تلخ و اثر قابض دارد و از آن برای رفع ناراحتی هضمي استفاده به عمل می آورند. طبق آنچه که در فارماکوپه هند منعکس است، پوست درخت فاقد طعم تلخ ولی دارای اثر قابض است (Dr. Bonavia). در بمبئی از برگ و گل آن استفاده درمانی به عمل می آورند و شیره حاصل از آن ها، یک داروی سنتی جهت درمان نزله و سر درد است.
شیره مذکور، رنگ قهوه ای دارد و چکاندن آن در بینی، از ریزش آب بینی جلوگیری به عمل می آورد به علاوه دردهای ناحیه پیشانی ناشی از سرماخوردگی ها (منشأسینوزیت) را از بین می برد.
ریشه این گونه از درخت Sesban اثر ضد رماتیسمی دارد و گرد آن، در واریته ای از گیاه که دارای گل های قرمز رنگ است پس از وارد کردن در آب به طوری که به صورت خمیر در آید، جهت درمان و تسکین دردهای رماتیسمی به کار می رود. در بعضی از نواحی هند، برگ پخته شده گیاه را می خورند و معتقدند که اشتها آور است.
.Cylista scariosa Ait
گیاهی چند ساله و دارای اعضای چوبی است. به حالت طبیعی در بوته زارها می روید. برگ های مرکب از برگچه های بیضوی و پوشیده از تارهای سفید رنگ دارد ولی فراوانی این تارها، در سطح تحتانی پهنک برگچه ها بیشتر است. گل های آن به رنگ قرمز مایل به زرد، به درازای یك سانتی متر و دارای کاسه ای نازک و غشایی با ظاهر مشخص است. در نواحی مختلف هند، دکن (Deccan) می روید.
ریشه چوبی این گیاه، اثر قابض و مصارف درمانی دارد. از جوشانده آن جهت رفع ترشحات مهبلی استفاده می شود. ظاهر ریشه گیاه، مخروطی و منتهی به نوک باریک است. معادل ۱۰ درصد تانن دارد. از ریشه گیاه شیره چسبناکی خارج می شود که به رنگ قرمزاست ولی بر اثر خشک شدن، تیره رنگ و شفاف می شود.
.Clitoria ternata L
گیاهی است که در هیمالیا، هند، سیلان و برمه می روید و در کتب داریی هند به زبان سانسکریت، Aparajita یا Gokarna نام برده شده است. برای ریشه آن، اثری اشتها آور و مدر قائل هستند. مصرف آن همراه با مدرها و ملین های دیگر، در درمان استسقا (ascites) که عبارت از تجمع غیر طبیعی آب در امعاء و احشاء و غیره می باشد، اثر معالج ظاهر می کند.
دم کرده پوست ریشه آن به مقدار ۷.۵ گرم، جهت رفع تحریکات مثانه و مجاری ادرار به کار می رود. با مصرف آن، حجم دفع ادرار نیز افزایش می یابد و حالت لبنت ظاهر می شود. بومیان محل رویش گیاه، از دانه آن به عنوان ملین و مسهل استفاده به عمل می آورند.
.Uraria lagopoides DC
گیاهی با ساقه های چوبی باریک و فشرده به هم در ناحیه قاعده است. در نواحی مختلف هند می روید. برگ های مرکب از برگچه های متعدد با پهنک مدور در قاعده و گل هایی به رنگ قهوه ای شفاف و کم و بیش پوشیده از تار دارد. دارای اثر قابض و مقوی معده است. به عنوان ضد نزله نیز مصرف می شود.
نوع دیگر آن .Uraria Picta Desf است که ساقه ای به ارتفاع یک تا ۱.۵ متر، برگ های متناوب به صورت ساده یا مرکب از برگچه ها و گل هایی کوچک و به رنگ قرمز دارد. بومیان محل رویش گیاه در هند از آن جهت خنثی کردن سم مار استفاده به عمل می آورند. هیچ یک از گیاهان اخیر در ایران نمی رویند.
.Taverniera nummularia DC
گیاهی با ساقه چوبی، دارای ظاهر پوشیده از تار و برگ های ساده است. میوه آن ناشكوفا و دارای بندهای مشخص در محل دانه ها می باشد.
محل رویش
این گیاه در نواحی غربی ایران: خانقین، کرمانشاه، قصرشیرین در ۵۰۰ تری، ایلام در ۴۰۰ تا ۴۵۰ متری. خوزستان: ۳۰ کیلومتری شمال شرقی هفت گل و همچنین در مکران و بلوچستان می روید.
