سیری

احساس عدم تمایل به ادامه غذا خوردن را سیری گویند. دو نوع سیری داریم: اول سیری روان تنی دوم سیری فیزیولوژیکی.

١- سیری روان تنی: این احساس زمانی در شخص ایجاد می شود که معده اش گنجایش غذای بیشتری ندارد (تنی) و از غذا خوردن نیز دل زده شده است (روانی). به عبارت دیگر در سیری روان تنی شخص آن قدر می خورد که دیگر نتواند به خوردن ادامه دهد. در یک کلام سیری روان تنی یعنی پرخوری. با کمال تأسف باید گفت که اکثریت مردم جهان به این روش سیر می شوند. این نوع سیری که بدون در نظر گرفتن نیاز بدن و امکانات دستگاه گوارش به دست می آید پیامدهای بد و ناخواسته ای دارد.

۲- سیری فیزیولوژیکی: این احساس زمانی دست می دهد که شخص آگاهانه غذا بخورد و نیاز بدن و امکانات دستگاه گوارش را در نظر داشته باشد و در پی هوس غذا خوردن و لذت بردن از آن نباشد. یک کامیون ۱۰ تنی اگر همیشه ۱۲ تن بار حمل کند موتورش زود فرسوده می شود و از کار می افتد. لذا غذا باید مفید و به اندازه کافی مصرف شود تا همیشه بدن سالم بماند.