تاریخچه کشت زعفران در جهان

منشا پیدایش زعفران

تاریخچه کشت زعفران در جهان دارای قدمت ۵۰۰۰ ساله است. زعفران مورد کشت امروزی به صورت وحشی دیده نشده و نظر بر آن است که در دوره ی برنز (۳۵۰۰ سال قبل از تولد حضرت مسیح) از زعفران وحشی C.cartwrightianus به صورت جهشی حاصل شده است.

این گیاه رنگی و گران بها می باشد که چندین ساله بدون ساقه بوده و دارای پیاز است و چون در خاک کویر به عمل می آید، به طلای سرخ و یا طلای کویر شهرت یافته است. از هر ۱۵۰ گل، یک گرم زعفران و از حدود ۱۴۷ هزار گل تازه، یک کیلوگرم زعفران خشک به دست می آید.

تاریخچه کشت زعفران در منابع عملی با این توضیح ذکر شده است. زعفران با نام علمی کرکوس ساتیوس از خانواده زنبقیان می باشد. در برخی منابع برای مثال در دایره المعارف آمریکانا(Encyclopedia Americana ) این کلمه از کریکوس که نام منطقه ای در سیلیسیا واقع در شرق مدیترانه می باشد گرفته شده است.

تاریخچه کشت زعفران در آسیا

در بررسی تاریخچه کشت زعفران در آسیا متوجه شدیم که زعفران به صورت کالای تجاری در دو هزار سال قبل از میلاد به هندوستان فرستاده شده است. ایرانی ها در سده دهم قبل از میلاد در دربنا، اصفهان و خراسان زعفران می کاشته اند. در این مناطق رشته های زعفران را در داخل رخت خواب پخش می کردند و یا با حل کردن در داخل آب جوش برای معالجه افسردگی می نوشیدند. اسکندر مقدونی در زمان اشغال ایران در سال های ۳۳۶-۳۳۴ قبل از میلاد زعفران خیس خورده را در برنج مصرف می کرد و در حمام زعفران برای التیام زخم های خود استحمام می کرد.

سپاهیان اسکندر هم به تقلید از او برای استحمام در حمام زعفران، زعفران را با خود به یونان برگرداندند، در مورد انتقال زعفران به جنوب آسیا اختلاف نظر است. از لحاظ سنتی تاریخ ورود زعفران را به کشمیر و چین در حدود ۲۵۰۰ – ۹۰۰ سال قبل می دانند. اما مورخین با مطالعه اسناد موجود در ایران تاریخ ورود زعفران را از ایران به کشورهای مذکور در حدود ۵۰۰ قبل از میلاد و یا به هنگام اشغال و مستعمره کردن کشمیر یاد می کنند.

فنیقی ها از آن پس، زعفران کشمیر را به عنوان رنگ منسوجات و معالجات افسردگی وارد می کردند که امروزه نیز از زعفران برای درمان افسردگی استفاده می شود. زعفران از آنجا برای استفاده های یاد شده در جنوب آسیا گسترده شد، به عنوان مثال، راهبه های بودایی در هندوستان شنل های زعفرانی را بعد از مرگ Buddha Siddharta Guatama پذیرفتند.

تاریخچه کشت زعفران در هند

ورود زعفران را به هندوستان از طریق ایران می دانند. این اطلاعات از نظر بسیاری از متخصصین عبارت از آنست که زعفران همراه برخی دیگر از ادویه ها از طریق حکمرانان ایرانی که مایل بودند باغات و مزارع خود را در هندوستان گسترش دهند از ایران به آنجا برده شده است.

نظریه دیگر عبارت از آنست که بعد از اینکه ایران بر هندوستان و بویژه بر کشمیر فایق آمد، پیاز زعفران توسط ایرانی ها در اراضی کشمیر کشت شده، اولین برداشت زعفران را قبل از سال ۵۰۰ قبل از میلاد می دانند، فنیقی ها در اوایل قرن ششم قبل از میلاد به تجارت زعفران کشمیر اقدام کردند.

از طرف دیگر افسانه های کشمیری حکایت از آن دارد که زعفران برای اولین بار در قرن های ۱۱ و ۱۲ بعد از میلاد توسط دو فرد بیگانه صوفی به نام های خواجه مسعود ولی و حضرت شیخ شریف الدین در کشمیر وارد شده است، تازه واردها مریض شدند و برای بهبود به رییس قبیله ی محلی رجوع کردند، وقتی آن ها توسط او شفا یافتند، دو فرد بیگانه با احترام به رییس قبیله زعفران را برای پرداخت هزینه درمان و تشکر دادند. در حال حاضر عبادت کننده ها به هنگام برداشت گل زعفران، در پاییز به رسم تشکر از آن ها یاد می کنند.

دو عابد یاد شده در هندوستان دارای گنبد طلایی می باشند که مرکز عبادت است. این گنبد در مرکز تولید زعفران در بمپور هندوستان واقع است. این مطالب قابل قبول شاعر مشهور هندی به نام یوسف تنگ نمی باشد، او اظهار می دارد که تاریخچه کشت زعفران در کشمیر بیش از دو هزار سال قدمت دارد.

همچنین در جای دیگری تاریخچه کشت زعفران در هند بدین صورت بیان شده است. براساس یک افسانه، یک بودایی هندی به عنوان مُبلغ به نام مدیانتیکا Madhyantica در قرن پنجم قبل از میلاد به کشمير فرستاده شد، وقتی به کشمیر رسید کشت زعفران را در کشمیر آغاز نمود و از آنجا مصرف زعفران در نیم قاره هندوستان معمول شد. صرف نظر از مصرف زعفران به عنوان غذا، از رنگ زیبای زعفران در رنگ لباس ها استفاده می شد. بعد از مرگ بودا Siddhartha Guatama راهبه های پیرو او حکم کردند که البسه بودایی ها بویژه قبای آنها باید به رنگ طلایی زعفران باشد.

برخی از مورخین عقیده دارند که زعفران اولین بار توسط مغول ها بعد از تسخیر از طریق ایران وارد هندوستان شده است.

تاریخچه کشت زعفران در کشمیر

زعفران در ایالت کشمیر هندوستان در مناطق پمپور، Pampore، خیو Khew، وویان Wuyan، ليتپورا Lyetpora ، چندهووا Chandhova و آواتیپورا Avatypora کشت می شود. در حال حاضر زعفران یکی از نباتات عمده کشمیر محسوب می شود. حد متوسط مزارع زعفران در کشمیر در حدود 56 هکتار است.

اکثر کارهای زعفران در کشمیر با دست انجام می شود و به اصطلاح نفر بر است. کشمیری ها معتقدند که امور مربوط به یک هکتار زعفران کاری با ۶۲۰-۶۰۰ کارگر در طول سال انجام می شود.

۱) آماده سازی زمین زعفران برای کاشت زعفران         80 نفر

2) سست کردن سطح خاک                            120 نفر

3) دوبار وجین                                            160 نفر

۴) گل چینی و گل باز کردن                              120 نفر

۵) درآوردن بنه ها از خاک                                   80 نفر

برای شخم زمین از گاوآهن دامی و نیز از تراکتور برای شخم و دیسک زدن استفاده می کنند. در برخی از نقاط از تیلر (tiller) برای تهیه بستر کاشت (بعد از شخم با تراکتور) و نرم کردن خاک استفاده می شود. بنه زعفران در شیارهای عمیقی که در آورده شده در عمق ۲۰ سانتی متر و با فاصله ۲۰ سانتی متر کشت می کنند.

البته کشت و کار زعفران نیز مانند سایر محصولات، پیشرفته تر شده و از تجهیزات مدرن و مکانیزه زعفران برای کاشت و داشت و برداشت این محصول استفاده می شود.

برای مثال گاهی از ماشین کاشت پیاز، سیب زمینی و لاله نیز برای کاشت بنه ها استفاده می کنند و همچنین از کولتیواتورهای چرخنده که توسط تیلر کشیده می شوند برای سبک کردن و یا سست کردن سطح خاک نیز استفاده می شود.

عوامل دیگری که در کاهش تولید دخالت داشته اند عبارتند از: تبدیل اراضی کشاورزی به ساختمان، وجود کارخانجات سیمان و سنگ و از این قبیل که در از بین بردن مزارع نقش عمده ای داشته اند باید ذکر شود. در نتیجه این عوامل و عملکرد کم، تولید زعفران را با ضرر مواجه ساخته است.

برای خشک کردن زعفران که از مهمترین بخش های فرآوری محصول می باشد از خشک کن های خورشیدی و یا خشک کن های الکتریکی استفاده می شود. در سال های بعدی ولی متاسفانه با کاهش شدید زعفران در کشمیر روبرو شدیم و عنوان شده که کاشت زعفران در کشمیر به صفحات تاریخ می پیوندد زیرا دولت هندوستان از این امر غافل است و حتی دانشگاه ها در مورد توسعه آن اقدامی نکرده اند. وارد شدن زعفران از ایران و اسپانیا با قیمت کمتر مزید بر علت است.

تاریخچه کشت زعفران در سرزمین چین

تاریخچه کشت زعفران در نوشته های قدیمی چین مانند Bencao Gangmu در سال ۱۶۰۰ قبل از میلاد ذکر شده است. در این کتاب از چند هزار گیاه دارویی دیگر نیز با کاربردهای مختلف یاد شده است. لیکن در قرن سوم بعداز میلاد یک داروشناس چینی به نام وان چن Wan Zhen از کشمیر به نام سرزمین زعفران یاد کرده است.

جایی که مردم آن را برای تقدیم به بودا می کارند. وان هم چنین از موارد مصرف زعفران در عهد خود یاد کرده است. او اشاره کرده است که گل زعفران در ظرف چند روز خشک می شود و آنگاه زعفران آنرا جدا می کنند، زعفران صرف نظر از مصرف غذایی به جهت اینکه رنگ زرد طلایی یک نواختی ایجاد می کند مورد توجه می باشد.

از طرف دیگر زعفران در منابع قدیمی چین مانند Shennong Benjoying که یک دایره المعارف گیاهی می باشد آورده شده است. در قرن سوم بعد از میلاد چینی ها مبدا زعفران را کشمیر می دانستند.

تاریخچه کشت زعفران در اروپا

در این بخش قصد داریم تا تاریخچه کشت زعفران در اروپا را بررسی کنیم که با روند متفاوتی در طول ادوار مختلف کاشت این محصول ادامه یافته است. کشت زعفران در اروپا با انقراض امپراطوری روم به حد زیادی کاهش یافت و تا چندین قرن بعد کاشت زعفران یا محدود شده بود و یا وجود نداشت. این موضوع با حمله اعراب و گسترش فرهنگ مسلمانان از شمال آفریقا تا اسپانیا و قسمت هایی از فرانسه و جنوب ایتالیا برعکس شد.

از نقاشی های آبرنگی که بر روی قطعات گچ در ساختمان Xeste3 به دست آمده، افرادی را نشان می دهد که در عصر برنز ۳۰۰۰-۴۰۰۰ سال قبل از میلاد در منطقه اکروتیری جزیره متعلق به یونان به جمع آوری گل زعفران مشغول هستند.

یک مجسمه سنگی یکپارچه به ارتفاع 8/17 متر که در بین سال های ۹۹۳-۹۷۸ میلادی از یک برهما بودا حجاری شده است که این مجسمه در منطقه شراوانا پلاگلا هندوستان واقع است و هر ۱۲ سال یک بار هزاران نفر از پیروان او با مالیدن زعفران آن را خوش رنگ و خوش بو می سازد.

دو قرن پس از غلبه بر اسپانیا مسلمانان مغربی کاشت زعفران را در مناطق جنوبی اسپانیا شامل آندالوسیا Andalucia، کاستیل Castile، لامانشا La Mancha و والنسیا Valencia رواج دادند، وقتی مرگ سیاه در اروپا در بین سال های ۱۳۵۰ – ۱۳۴۷ میلادی انتشار پیدا کرد نیاز به زعفران و کاشت آن بسیار زیاد شد. اما تعداد زیادی از کشتکاران زعفران مرده بودند، در نتیجه مقادیر زیادی زعفران از کشورهای غیر اروپایی وارد کردند. لیکن به دلیل جنگ های صلیبی از کشورهای مسلمان زعفران وارد نمی کردند. بنابراین زعفران از جزایر ردز Rhodes واقع در جنوب شرقی دریای اژه در بین آسیا و یونان به مناطق مرکزی و شمال اروپا وارد می شد. زعفران عامل ستیزه جویی بین طبقه اشراف و تجار ثروتمند بود.

به عنوان مثال جنگ ۱۴ روزه زعفران از آنجا شروع شد که ۳۶۰ کیلوگرم محموله زعفران یک کشتی توسط اشراف دزدیده شد. این محموله به مقصد باسل Basel حمل می شد و به نرخ امروز بیش از ۱۱۴۰ میلیون دلار ارزش داشت، آن زعفران عودت داده شد اما همچنان تجارت زعفران در قرن سیزدهم دچار سرقت و دزدی بود.

در واقع دزدها در آب های مدیترانه ذخایر طلا را به دلیل ارزشمندی زعفران که از بازارهای ونیز Venetian و ژنو Genoan به مقصد اروپا فرستاده می شد ندیده می گرفتند. مردم عادی باسل Basel که یکی از شهرهای مهم سویس بود، از چنین دزدی هایی واهمه داشتند و در نهایت به کاشت زعفران پرداختند. بعد از چند سال با درآمدهای زیاد از کشت زعفران در مقابل سایر شهرهای اروپا کاملا موفق و خوش نام بودند.

باسل کوشش کرد که موقعیت خود را با ممنوع ساختن ارسال پیاز زعفران به شهرهای دیگر حفظ کند. از این روی محافظینی را برای جلوگیری از چیدن گل و بیرون آوردن بنه و حمل به سایر مناطق به کار گرفت. اما بعد از ده سال کشت زعفران سود بخش نبود و باسل كشت آن را ممنوع ساخت. از آن پس مرکز تجارت زعفران به نورنبرگ مرکز اروپا انتقال یافت. اما تجار ونیزی تسلط خود را بر تجارت زعفران در دریای مدیترانه حفظ کردند، در آن جا انواع زعفران از استرالیا، کرت، فرانسه، يونان و امپراطوری آتومان Ottoman (ترکيه وسیع سابق) سیسیل و اسپانیا وارد شده و فروخته می شد.

دربین زعفران های وارد شده نمونه هایی از تقلبات نیز در زعفران موجود بود و برای نمونه، زعفران تقلبی شامل آن هایی که در عسل خوابانده بودند و یا آن ها که با گلبرگ جعفری آمیخته و یا در محل مرطوب برای جذب رطوبت و وزن بیشتر نگه داشته بودند مشاهده می شد. این مسایل موجب شد که قدرتمندان نورنبرگ قانونی در این باره تصویب کنند تا تجارت زعفران دچار مشکل نشود. متقلبين زعفران از آن پس جریمه هایی از قبیل زندان و حتی اعدام را متحمل می شدند.

انگلستان نیز به عنوان یک تولید کننده عمده اروپایی پا به میان گذاشت. بر اساس یک نظریه کشت زعفران به نواحی ساحلی شرق انگلستان در قرن ۱۴ و در دوران سلطنت ادوارد سوم رسید.

در سال های بعد، کشت زعفران به سرعت در نقاط دیگر انگلستان مانند نورفولک Norfolk، سفولک Saffolc و جنوب کامبریج شایر South Cambridge Shire گسترش یافت.

بویژه که صاحبان زمین قطعه بسیار کوچکی را به کشاورزان می دادند تا مجانا از وجود آن ها در مزارع بزرگ استفاده شود.

در هر حال کشت زعفران برای مدت مدیدی در مناطقی با خاک های سبک، بخوبی زهکشی شده، آهکی (PH بالاتر از ۷) مانند شمال اسکس Essex ادامه یافت. در واقع شهر چپینگ والدن Cheppinge Walden در اسکس به جهت کشت زعفران و مرکز تجارت به Saffron Walden تغییر نام داده شد و در حال حاضر آرم شهر زعفران والدن به شکل غنچه زعفران جلب توجه می کند. داستان Essex در جای دیگر آورده شده است.

وقتی انگلستان از دوره قرون وسطایی بیرون آمد و سخت گیری های متعصبانه دینی آغاز و فتوحات خارجی حاصل شد، کشت و کار زعفران و مصرف آن دچار اختلال شد.

در ضمن تنوع ادویه های دارویی از سرزمین های شرقی نیاز افراد را تامین می کرد در نتیجه کشت زعفران در قرن ۱۷ رو به افول گذاشت و بعد از آن هم انقلاب صنعتی به وقوع پیوست، در این زمان با وارد کردن گیاهانی از قبیل ذرت و سیب زمینی به قاره اروپا که کاشت آن ها نیز آسان بود، این گیاهان جای زعفران را گرفتند و از طرف دیگر ورود گیاهان دیگری مانند کاکایو، قهوه، چای و وانیل که فروش بیشتر و بهتری داشتند جایگزین زعفران شد و فقط در جنوب فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و مناطقی که زعفران با فرهنگ جامعه عجین شده بود باقی ماند.

تاریخچه کشت زعفران در آمریکا

تاریخچه کشت زعفران در آمریکا نیز جالب توجه است. وقتی هزاران نفر از مردم آلزاک، آلمان، باپتیست های سویسی، آلمانی های باپتیست و مذهبی که در اروپا مورد آزار قرار می گرفتند به آمریکا گریختند، در شرق پنسیلوانیا در جوار رودخانه Susquehanna مستقر شدند. این افراد که به هلندی های پنسیلوانی مشهور شده بودند بعد از آنکه یک تانک بنه زعفران توسط کشتی هواداران پروتستانی برای کلیسای شونگ فلدر Schewenk Felder آورده شد، کشت زعفران را در سطح وسیعی در سال 1730 آغاز کردند.

چون این افراد به زعفران علاقه زیادی داشتند و در آلمان هم کشت کرده بودند، بزودی زعفران هلندی های پنسیلوانیایی وارد بازار های مجموعه های (کلنی ها) اسپانیایی در جزایر کاراییب شد، متقاضیان زیاد بازار موجب شد که زعفران در فهرست کالاهای فیلادلفیا قرار گیرد و قیمت آن در معاوضه، معادل طلا باشد.

اما در جنگ ۱۸۱۲، بسیاری از کشتی های بازرگانان که زعفران آمریکایی را به خارج صادر می کرد منهدم شدند. از آن پس کشاورزان زعفران کار پنسیلوانیایی مازاد بر فروش داشتند و تجارت با بازارهای کاراییب کفایت نمی کرد. از آن پس مصرف داخلی زعفران برای اغذیه بویژه خوراک ماهی و گوشت، شیرینی پزی، انواع کیک و سوپ ها رو به افزایش گذاشت. در حال حاضر کشت زعفران به منطقه لانكستر Lancaster در ایالت پنسیلوانیا و کالیفرنیای جنوبی محدود شده است.

تاریخچه کشت زعفران در ایتالیا

زعفران بعد از چندین قرن از منسوخ شدن کشت آن، باردیگر در سنوات اخیر در تپه های توسکانی در حال شکوفایی است. گل های زعفران در صبح زود قبل از باز شدن جمع آوری می گردد. بعد از گل چینی، گل ها با انگشتان چابک و فرز بانوان باز و کلاله ها از آن ها جدا می گردد. معمولا از زعفران در غذا و نیز در رنگ دادن به برخی از داروها استفاده می شود. در ایتالیا ۱۲۵،000 گل یک کیلو زعفران تولید می کند که یا کلاله ها طویل تر از سایر کلاله ها می باشند و یا اینکه این عدد کمتر از معمول اعلام شده است.

کلاله ها در شب با درجه حرارت ۴۵ درجه سانتی گراد خشک می شوند و رطوبت آنها به ٪۲۰ کاهش پیدا می کند، بعد زعفران در ظروف کوچکی که 1 گرم گنجایش دارد ریخته می شود، هر کیلو زعفران به قیمت ۳۵،۰۰۰ یورو و یا ۴۰،۰۰۰ دلار در نوامبر ۲۰۰۸ فروخته می شد که از قیمت طلا در همین سال گرانتر بود (هر اونس طلا در سال ۲۰۰۸ در حدود ۹۰۰ دلار بود). از قیمت بالای زعفران بوده که در شهر یک برج بلند ساخته شده که از کیلومترها قابل مشاهده است.

در قرن هفدهم وقتی زعفران ارزانتر وارد می شد، کشت زعفران به فراموشی سپرده شد. بدین منظور جهت گسترش کشت زعفران در مزرعه ویچیو مانگیو، Vecchio Maneggio خانم تیزیانا پیراچینی Tiziana Pieraccini در سن ۴۰ سالگی در سال ۲۰۰۱ تصمیم گرفت که تولید زعفران را زیاد کند و به چاشنی غذاها بیفزاید. بیست مزرعه دیگر از او تاسی جستند. در سال ۲۰۰۵ زعفران ایتالیا آرم رسمی شناسایی محصول خود را به عنوان یک زعفران خالص و با عطر و طعم مطلوب دریافت داشت.

خانم تیزیانا گفته که محصول او فورا به فروش می رسد و شش ماه از سال دارای زعفران نمی باشد، او کشت زعفران را به زندانیان سن گیمینگ نانو San Giningnano آموخته و در داخل دیوارهای زندان مزارع کوچک زعفران بوجود آورده است و نیز در امر برداشت و فرآوری زعفران از آن ها استفاده می کند.

تاریخچه کشت زعفران در نیوزیلند

با بررسی تاریخچه کشت زعفران در نیوزیلند متوجه شدیم که برای اولین بار زعفران در سال ۱۹۹۰ در کلاید (اتاگوی مرکزی Central Otago ) کاشته شد. میزان عملکرد زعفران پس از استقرار به طور متوسط به 7/3 گرم در متر مربع (۳۷ کیلو در هکتار) رسید.

این میزان عملکرد از کاشت زعفران در مس جیل Mosgiel و هاميلتون بیشتر بوده است. میزان عملکرد زعفران به طور قابل ملاحظه ای با افزودن خاک اره به عنوان مالچ در بستر گیاه افزایش یافت، اما افزودن پیت Peat با خاک بستر قبل از کاشت زعفران در میزان تولید تاثیری نداشت.

کاشت بنه های بزرگ تر به طور قابل ملاحظه ای بر میزان زعفران و تولید بنه های دختر بزرگ تر افزود. میزان عملکرد زعفران پس از استقرار در ناحیه Clyde تخمین زده می شود که از 3/ 24 کیلوگرم در هکتار تجاوز کند. که بیش از دو برابر مناطق زعفران کاری جهان است. به هنگام کاشت به طور متوسط و در هر متر مربع 50 بنه کاشته شده است. اما بالا بودن دستمزد کارگران موقعیت کاشت این گیاه را متزلزل ساخته است.

چیدن گل و باز کردن گل زعفران در زمان برداشت زعفران که به منظور استخراج کلاله ها انجام می شود کار زمان بری است. در یک آزمایش تعیین زمان گل چینی و گل باز کنی، ۵۵ – ۴۵ دقیقه طول کشید که ۱۰۰۰ گل چیده شود، ۱۳۰ – ۱۰۰ دقیقه برای استخراج کلاله ها و برای تحصیل یک کیلو زعفران ۴۷۰ – ۳۷۰ ساعت وقت صرف شد. و هرگاه برگ ها بیرون آمده باشند، زمان گل چینی به درازا می کشد، در کلید Clyde برگ های زعفران ۴ – ۳ هفته قبل از ظهور گل پدید آمدند. ماتیو Mathew نیز به این موضوع اشاره کرده که برگ ها ممکن است قبل و یا هم زمان و یا بعداز ظهور گل ها ظاهر شوند.

پلسنر Plessner و همکاران نشان داده اند که می توان به برگ رفتن زعفران ها را به تاخیر انداخت. پلسنر پیشنهاد کرده است که بندها را در داخل ورمیکولیت در ۱۵ درجه سانتی گراد برای ۱۵ روز نگه داشته شود و آن گاه آن را برای کشت انتقال دهند. خوشبختانه این امر در ایران به لحاظ گرمای تابستان و عدم بارندگی در اوایل پاییز به طور معمول برگ ها دیرتر از گل ها ظاهر می شوند مگر اینکه آبیاری را به جلو بیندازیم.

جالب توجه است که در ظرف ۵ سال تعداد گل هایی که برای بدست آوردن یک گرم زعفران خشک لازم است از ۱۶۶ گل در سال ۱۹۹۱ به ۱۲۷ گل در سال ۱۹۹۵ کاهش پیدا کرده که دلالت بر سنگین شدن و یا افزایش طول کلاله ها دارد. جدول ۱ اثر مالج را بر روی میزان عملکرد زعفران و نیز بنه زعفران و جدول ۲ وضعیت تعداد گل، زعفران خشک، وزن بنه و تعداد بنه های بیشتر از ده گرم را نشان می دهد.

اثر مالج بر روی تولید زعفران و بنه‌ی زعفران در دو فصل تولید

تعداد گل، زعفران خشک، و تولید بنه در منطقه کلید clyde نیوزیلند، در سال 1991 تا 1995

تاریخچه کشت زعفران در افغانستان

در بررسی تاریخچه کشت زعفران در افغانستان به نکته رسیدیم که دلیل اهمیت زعفران در افغانسان به خاطر قیمت بالای زعفران بوده که موجب شده دولت افغانستان کشت زعفران را با توجیه اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد جانشین کشت خشخاش (بذر تریاک) کند، بویژه که مستشاران سازمان ملل در این مورد با دولت افغانستان همکاری نزدیک دارند. گرچه تا حدودی در این مورد موفقیت حاصل شده، لیکن با توجه به اینکه مناطق خشخاش کاری زیر نفوذ و سلطه طالبان می باشد و خشخاش کاران به عنوان مالیات ۱۰٪ تولید را به او می دهند. پاک کردن افغانستان از کشت خشخاش امر مشکلی است.

در سال ۲۰۰۸ سطح زیر کشت، نسبت به سال قبل %6  کاهش داشته و معادل ۷۷۶۰۰ هکتار بوده است. کشت زعفران زراعتی چند سالی است که در هرات با نظارت سازمانی به نام داکار و ایکاردو شروع شده است، هرات را از این نظر انتخاب کرده اند که دارای زمستان های معتدل با برف کافی و تابستان های گرم می باشد. میزان باران هرات در حدود ۳۰۰ میلی متر در سال است، در هرات حداکثر نیاز به آبیاری در ماه های اسفند و فروردین می باشد.