همه می دانیم که شیمی درمانی شاید در رفع بیماری سرطان کمک کننده باشد اما خود عوارض جانبی متعددی نیز دارد. برای همین محققان امروزه بر روی مواد طبیعی بر پایه گیاهی متمرکز شده اند تا بتوانند بیماری ها را درمان کنند چرا که این مواد فاقد عارضه بوده و اثربخشی های دیگری را نیز دارا می باشند. در این مقاله پیرامون بهبود عوارض شیمی درمانی با ژل رویال صحبت می کنیم.
مکانیسم شیمی درمانی
آپوپتوز، يک فرآيند تنظيم شده مرگ سلولي مي باشد که باعث حذف سلول هاي اضافی و ناخواسته ناشی از سرطان، بدون ايجاد آسيب در ارگانيسم هاي چند سلولي مي گردد. آپوپتوز سبب کنترل رشد و ثابت نگاه داشتن شرايط محيط داخل بدن مي شود. به طور کلي داروهايي که در شيمي درماني به کار مي رود منجر به القا آپوپتوز و مهار رشد سلول های سرطانی می شود، اما اثرات جانبي اين داروها و مقاومتي که سلول هاي سرطاني نسبت به آن نشان مي دهد از مشکلات و موانع شيمي درماني به حساب مي آيد.
مشکلات درمان های رایج در سرطان ها
تمام روش هاي درماني از جمله جراحي، قطع اندام، پرتو درماني و شيمي درماني داراي عوارض زيادي از جمله ريزش مو، تهوع، استفراغ، خارش پوست و افزايش احتمال عفونت به دنبال تضعيف سيستم ايمني مي باشند.
بسته به میزان پیشرفت سرطان در بدن فرد بیمار، مقدار داروهای تجویز شده در شیمی درمانی متفاوت می باشد و در بسیاری از موارد که سرطان زود تشخیص داده می شود فرد می تواند بدون آنکه ریزش مو داشته باشد، شیمی درمانی انجام دهد.
تحلیل قوای بدنی و ناشی از سرطان (CRF) را 50 تا 90 درصد از بیماران سرطانی تجربه می کنند و می تواند به شدت بر کیفیت زندگی و ظرفیت عملکردی آنها تاثیر بگذارد.
بسیاری از بیماران سرطانی از کوفتگی و خستگی به عنوان یکی از چالش برانگیزترین مشکلات مربوط به سرطان شکایت دارند. تشخیص زودرس و مدیریت این علایم استرس زا از اهمیت زیادی برخوردار است. بسیاری از بیماران گزارش می دهند که CRF اثرات عمیق عاطفی، روحی، جسمی و اجتماعی بر کیفیت زندگی آنها داشته است.
CRF به ندرت یک عارضه منفعل است و بیشتر اوقات با علایم دیگری مانند درد ، پریشانی ، کم خونی و اختلالات خواب همراه است. از آنجا که بیماران اغلب علایم متعددی را تجربه می کنند که بسته به تشخیص ، درمان و مرحله بیماری ممکن است متفاوت باشد و به دلیل تاثیرات قابل توجه تفاوت های روحی – اجتماعی و فرهنگی در بیان علایم توسط افراد مختلف ، تعیین شیوع دقیق CRF در بیماران سرطانی دشوار است.
با این حال، بر اساس مطالعات مختلف، تخمین زده می شود که 60٪ -93٪ از افراد در رادیوتراپی و 80٪ -96٪ از افراد در شیمی درمانی (از جمله مصرف تعدیل کننده های سیستم ایمنی مانند اینترلوکین و اینترفرون) با این مشکلات درگیر هستند.
برای بسیاری از افرادی که سرطان شان درمان شده است، کوفتگی و خستگی ناشی از درمان می تواند 5 تا 10 سال ادامه یابد. پاتوفیزیولوژی CRF هنوز هم به طور کافی روشن نشده است.
برخی از مکانیسم های پیشنهادی دخیل در بروز خستگی و کوفتگی بعد از انجام شیمی درمانی عبارتند از: اختلال در تنظیم سیتوکین، تغییر در سروتونینرژیک CNS، اختلال در ترشح شبانه روزی ملاتونین و تغییر ریتم خواب و بیداری و پروتیین های تنظیم کننده ژن پلی مورفیسم فسفوریلاسیون اکسیداتیو.
درمان و کنترل CRF باید با تعیین مکانیسم های ایجاد کننده خستگی در بیماران انکولوژی و بررسی موضوعات قابل درمان مانند کم کاری تیرویید، کم خونی و افسردگی شروع شود. به دلیل عدم وجود علت واضح CRF باید از درمان ترکیبی برای کاهش علایم خستگی جسمی و روانی بیماران مبتلا به اختلال شناختی استفاده شود.
لازم به ذکر است که این درمان باید زودهنگام آغاز شود تا از تبدیل CRF به یک مشکل مزمن جلوگیری شود. در تحقیقاتی که به صورت تصادفی بر روی افراد مبتلا به این عارضه انجام شد، روش های مختلفی برای کاهش علایم CRF با مصرف داروها یا بدون استفاده از داروها توصیه شده اند. روشهای غیر دارویی معمولا شامل مداخلات روانشناختی (مانند رویکردهای درمانی شناختی رفتاری) و ورزش بدنی است.
بهبود عوارض شیمی درمانی با ژل رویال و نتایج تحقیقات مربوطه
مطالعه موراسکا و همکارانش بر روی 148 بیمار با حداقل یک ماه سابقه CRF، با تجویز متیل فنیدات، در مقایسه با دارونما، نتوانست CRF را بهبود بخشد. ولی با کمک افزودن ژل رویال به روند درمانی این بیماران بهبودی خوبی حاصل شد.
این تحقیق نشان داد كه ژل رویال می تواند به عنوان یك روش درمانی موثر برای مدیریت CRF در نظر گرفته شود. ژل رویال هیچ عوارض جانبی شناخته شده ای ندارد و به دنبال توصیه و مصرف بیماران بسیار عالی بوده است ، زیرا به عنوان یک مکمل غذایی ، نه یک دارو در نظر گرفته می شد.
همچنین پس از آزمایش بر روی مدل های حیوانی زنده که به زخم های ناشی از شیمی درمانی مبتلا بودند مشخص شد که درمان سریعتر با ژل رویال حاوی فیلم کیتوزان-سدیم آلژینات رخ داد. اولین آزمایش که شامل 103 بیمار بود از ژل رویال به همراه درمان های ضد فلوژیستی (کاهش التهاب یا تب، ضد التهاب) و ضد قارچی برای درمان مخاط دهان استفاده نمود.
در مقایسه با گروه کنترل و بسته به شدت موکوزیت، بهبودی با ژل رویال به طور قابل توجهی سریعتر بود (تا 6.5 روز). یک کارآزمایی کوچک دیگر شامل 13 بیمار نیز شواهدی در مورد مفید بودن ژل رویال در این شرایط بالینی را ارایه داده است.
برخی از داروهایی که در شیمی درمانی استفاده می شوند مانند بلیومایسین (BLM) عوارض شدیدی بر بیمار دارند که بارزترین آن فیبروز ریوی است. در بررسی محققان درباره بهبود عوارض شیمی درمانی با ژل رویال از موش ها استفاده شد که بعد از تزریق این ماده به مدت ۷ روز، کاهش نسبتا بالایی در بلیومایسین موش رخ داد. علاوه بر چنین نشانگرهای بیوشیمیایی، آنها همچنین گزارش دادند که ژل رویال تغییرات بافت ناشی از تجویز BLM را سرکوب می کند.
التهاب غشای مخاطی دهان و ورم معده از دیگر عوارض شیمی درمانی بیماران سرطانی می باشد. در تحقیقی که بر روی دو گروه از بیماران کنترل و دریافت کننده ژل رویال جهت بررسی بهبود عوارض شیمی درمانی با ژل رویال انجام شد مشخص شد که بیماراتی که ژل رویال را همراه با داروهای شیمی درمانی دریافت کرده بودند کاهش چشمگیری در التهاب مخاط دهان و ورم معده داشتند.
بسیاری از عوامل شیمی درمانی نه تنها در سلول های بدخیم بلکه در سلول های طبیعی باعث آپوپتوز می شوند. در حقیقت، CDDP بطور چشمگیری بیان کاسپاز ۳ را که یک واسطه اصلی آپوپتوز است در کلیه و کبد موش ها افزایش داد. با این حال، استفاده از ژل رویال باعث کاهش واکنش کاسپاز ۳ در لولههای پروگزیمال بافت کلیه و کبد شد.
در این کارآزمایی بالینی تصادفی تک محور، دو سو کور (روشی که با استفاده از آن پژوهشگر و مطالعه شونده نمی دانند در کدام بازوی مطالعه قرار دارند) که بر بررسی بهبود عوارض شیمی درمانی با ژل رویال متمرکز بود، مشخص شد که عسل درمانی و ژل رویال برای تقویت CRF تاثیر قاطعی دارند.