درمان آنفولانزا با بره موم

آنفولانزا یک عفونت ویروسی می باشد که پس از ابتلا به سختی قابل درمان است. مصرف کنندگان معتقدند که درمان آنفولانزا با بره موم نتیجه بخش می باشد و در صورت ابتلا، شدت آن کاهش می یابد.

در سال ۱۹۵۴ دکتر ایجریس در خصوص درمان آنفولانزا با بره موم اظهار داشته که این عفونت ویروسی تنفسی ممکن است باعث تب، سردرد و ضعف شود و در صورتی که با عفونت باکتریایی ریه همراه شود می تواند خطرناک باشد. او ادعا کرده که مصرف عصاره بره موم عامل پیشگیری کننده خوبی بر علیه این ویروس می باشد.

اثر پیشگیری کنندگی بره موم در سال ۱۹۷۲ در تحقیق شوچنکو روسی به اثبات رسید. در این تحقیق مشخص شد که تغذیه موش با بره موم قبل از تماس با آنفولانزا، وی را در مقابل آن ایمن می ساخت، ولی اگر مبتلا می شدند، تاثیری نداشت.

مشابه این تحقیق در رومانی و بلغارستان، اثر پیشگیری کنندگی بره موم در جلوگیری از ابتلای موشها به ویروس آنفولانزا را اثبات کرد. شاید بتوان گفت که مهم ترین آزمایش در مورد درمان آنفولانزا با بره موم ، در سال ۱۹۷۸ در اپیدمی این بیماری، در شهر سارایو و یوگسلاوی صورت گرفته است.

در طی این اپیدمی پروفسور اسماناژیک تحقیقی درباره درمان آنفولانزا با بره موم روی ۲۶۲ نفر دانشجویان یک دانشکده پرستاری که در معرض بیماری آنفولانزا بودند انجام داد. ۸۰ دانشجو بره موم را دریافت کردند و ۱۸۲ نفر آن را مصرف نکردند.

از آن هایی که بره موم دریافت کردند فقط ۷ درصد بیمار شدند در حالی که ۶۳ درصد از آن هایی که مصرف نکرده بودند بیمار شدند. در تحقیق دیگری در سال ۱۹۷۸ در یوگسلاوی، نتایج مشابهی گزارش شد.

راه کار درمان آنفولانزا با بره موم

برای درمان آنفولانزا با بره موم روزانه ۱/۵  گرم بره موم را به صورت قرص یا کپسول مصرف کنید تا سالم بمانید. در صورت بیماری این مقدار را افزایش دهید. پانزده قطره عصاره سه بار در روز با آب گرم یا آب میوه هم موثر است.