گل نسترن

مشخصات گل نسترن

گل نسترن گیاهی است از خانواده ی Rosaceae، درختچه ای است کوتاه دو تا سه متر با شاخه های کمانی به رنگ سبز تیره و کبود و خارهای پراکنده، تیغه ای آن در شاخه های اصلی مسطح و خمیده و قاعده ی آن پهن است ولی در شاخه های گل دار، کوتاه با تعداد بیشتری می باشد.

برگ هایش معمولا دارای پنج تا هفت برگچه است، هر برگچه صاف و کبود رنگ می باشد، گاهی روی رگبرگ کمی کرک هست و در رگبرگ های پشت برگچه تارهای غده ای وجود دارد، برگچه ها دارای دندانه های اره ای نوک تیز، کشیده و رو به بالا هستند. گل های آن سفید یا زرد یا صورتی به قطر دو تا هشت سانتی متر و دارای یک عدد پایک صاف و کم و بیش خزی به طول نیم تا دو و نیم سانتی متر می باشد.

میوه ی آن که به عبارت دیگر ته گل است، تخم مرغی و کوزه ای شکل، کشیده و صاف با رنگ سرخ تیره یا سرخ روشن می باشد که سینور و دون نام دارد و دانه هایی در داخل آن قرار دارد. میوه ی نسترن پس از خشک شدن سخت می شود و رنگ آن به قهوه ای تبدیل می شود، طعم آن قابض و کمی شیرین است و داخل آن الیاف باریک و نازک ابریشمی می باشد که درون آنها دانه های گیاه به صورت فندقه، بیضی، زاویه دار و بسیار سخت قرار دارند، جدار میوه با طعمی ترش و اسیدی است.

این گیاه بیشتر در نواحی گرم زمین می روید و به عنوان گل زینتی در نواحی معتدل نیز آورده شده و پرورش داده می شود. این گیاه واریته های متعددی دارد که در مناطق مختلف ایران در دامنه های البرز، دره ی کرج و زاگرس انتشار دارد و در دامنه های کوه الموت قزوین در ۲۰۰۰ متری، در مشهد، نیشابور، اخلمد خراسان، دامنه های دنا، در سی سخت فارس، لرستان، اراک و همدان به طور پراکنده دیده می شود.

خواص درمانی گل نسترن

1. آن را بخورید. مفرح و مقوی اعصاب است، جریان خون را در رگ های پوست بدن زیاد کرده و سبب لطافت پوست بدن می شود.
2. آن را با عسل یا شکر نی به صورت گل قند بسازید و بخورید. سفید شدن موها را به تأخیر می اندازد.
3. بوییدن آن سبب تقویت قوای دماغی می شود.
4. خشک آن را بسایید و با حنا خمیر کرده بر بن موها بمالید. پیاز مو را قوی و محکم می کند و سبب تقویت مو می شود.
5. بعد از هر حمام مقداری از عصاره ی تازه ی آن را گرفته بر بدن بمالید و از حمام خارج شوید. بوی بد بدن را زایل و بدن را خوشبو میکند.

نام های دیگر گل نسترن

• گل سرخ بری
• ورد احمر بری
• ورد الكلب