مشک طلامشک

مشخصات

مشک طلامشک گیاهی است از خانواده ی نعناع Labiatae، که نوعی از پونه است و یک ساله و کوچک به بلندی ۵ تا ۱۲ سانتی متر می باشد. برگ های آن سبز تیره، باریک و نوک تیز و گل هایش به صورت سنبله های پنبه مانند و ریز و آبی مایل به بنفش است که بیش تر، گل این گیاه مصرف درمانی دارد تا اعضای دیگرش.

این گیاه در غرب تهران، منطقه ی کرج کنار رودخانه ی کرج، جاجرود، در شمال ایران، در منجیل، آذربایجان، در اطراف تبریز، در مرازک اصفهان، در شرق در خراسان، دامغان، سمنان و در شیراز، قم، همدان و در بلوچستان در سرحد و زنجانک در تفتان و معمولا در دامنه ی کوه های کشور ایران می روید، در الوند به وفور یافت می شود و در این منطقه از نیمه ی دوم اردیبهشت گل می دهد. در شهرهای گرم تر گل آن زودتر باز می شود.

طبیعت

گرم و خشک است.

ترکیب شیمیایی

اسانس روغنی فرار در این گل وجود دارد.

خواص درمانی مشک طلامشک

پانزده تا بیست و پنج گرم از آن را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب صاف کرده ی آن را به مرور در طول روز بنوشید. تب بر، نرم کننده ی سینه، بادشکن و مدر بول است، سیاه سرفه، برونشیت و روماتیسم را درمان می کند.
قاعدگی را باز می نماید، نیروی جنسی را افزایش میدهد، متلاشی کننده ی سنگ مجاری ادراری و صفراوی است، اخلاط بلغمی غلیظ بدن را که در ششها یا امعا یا رحم متمرکز شده اند دفع می سازد، غش و خفقان را درمان می کند، اگر موقع وضع حمل خورده شود، زایمان را آسان می کند.

نام های دیگر

• مشک طرامشیر
• مشک طرامشک
• مشک طرامشيع
• گل فرنجمشک
• اشتویا
• اشترپای
• توکلیجه
• کاکتو
• کاکوتو
• کاکوتی
• رنگ