لوبیا سفید آبگینه

نام محصول :لوبیا سفید

نام برند : آبگینه نوع گواهی اخذ شده :انطباق با الزامات استاندارد ملی ارگانیک ایران (INSO-۱۱۰۰۰) – تحت نظارت، بازرسی و گواهی شرکت گواه سبز دسته محصول : ارگانیک شرایط نگهداری : در جای خشک و خنک نگهداری شود. محل تولید : ایران-چهارمحال و بختیاری

لوبیا سفید آبگینه از جمله محصولات تولید شده در مزارع تحت پوشش شرکت گوکرن توسط کشاورزان رهرو در مسیر سلامت و مصمم برای تولید محصولات سالم و ارگانیک با نظارت کارشناسان گوکرن و اعمال مدیریت های مناسب از جمله مدیریت های تلفیقی آفات (IPM) ، در مناطق مستعد و نسبتا بکر، با آب و هوای مساعد و خاک مناسب می باشد.

این لوبیا یک طبقه متفاوت از رایج ترین لوبیاهایی که در جهان یافت می شود، به طور علمی نام آن به عنوان فاسولوس وولگاریسمی می باشد. این لوبیا در سراسر جهان بسیار محبوب است و به خاطر تنوع و راحتی رشد آن ها و همچنین ارزش غذایی اش مورد اهمیت قرار گرفته است. لوبیا سفید کاربرد گسترده ای در نیروی دریایی دارد که از این لوبیا به عنوان بخش اصلی رژیم غذایی سالم برای ملوانان استفاده می شود.

به خاطر ارزش غذایی بالا و محتوای پروتئینی اش، در بسیاری از فرهنگ های مختلف به غذاهای اصلی تبدیل شده اند و می توانند بدون از دست دادن ارزش غذایی شان، بر خلاف بسیاری از سبزیجات و میوه ها، به مدت طولانی نگهداری شوند. در حالی که به نظر می رسد همه لوبیا با هم برابر و مشابه هستند، اما این درست نیست، و لوبیای سفید برخی مواد شیمیایی خاصی مانند فسفاتیدیلسرین را دارا می باشد.

اصول تولیدات مجموعه گوکرن با نام تجاری آبگینه

شرکت گوکرن محصولات خود را با اصول اخلاقی، مدیریت و نظارت کارشناسان، مطابق با استانداردهای مدون و مربوطه (ارگانیک،GAP، انطباق و…) بر پایه‌ی عدم یا حداقل استفاده از نهاده‌های کنترلی و تغذیه‌ای تولید می‌نماید. این مجموعه با تنوع ، تداوم و حفظ کیفیت محصولات تولیدی خود در راستای سلامت جامعه و حفظ محیط زیست گام برمی دارد.

برخی اقدامات صورت پذیرفته در مناطق تولیدی

برای تقویت خاک و تامین عناصر غذایی از کود دامی پوسیده، کودهای آلی و کمپوست استفاده می شود. رعایت تناوب کشت، کنترل علف‌های هرز از طریق مکانیکی (وجین دستی و…) و زراعی و … مورد توجه قرار می‌گیرد.

بیماری پوسیدگی ریشه لوبیا سفید آبگینه

پوسيدگي ريشه يكي از بيماري هاي مهم لوبيا و عوامل محدود كننده ي سطح زير كشت و توليد آن در ايران و جهان محسوب مي شود. به طوري كه در مناطق كاملا آلوده تا ۸۵ درصد محصول را از بين مي برد. روش هاي مختلفي جهت كنترل اين بيماري پيشنهاد شده است كه در مجموع در سه دسته شامل روش هاي زراعي، شيميايي و كنترل بيولوژيك قابل تفكيك هستند . نتايج تحقيقات نشان مي دهد كه روش هاي زراعي تنها مي توانند درصد خسارت را تا حدودي كاهش دهند و عمدتا بر پيشگيري تاكيد دارند. كارآيي روش هاي شيميايي نيز امروزه به دليل افزايش مقاومت در كولتيوارهاي موجود لوبيا به شدت كاهش يافته است. تاثير اندك روش هاي شيميايي در كنترل بيماري هاي خاكزي، هزينه هاي اقتصادي آن و نگراني هاي زيست محيطي سبب تاكيد بيشتر محققان بر توسعه ي روش هاي كنترل بيولوژيك گرديده است. بهره برداري از عوامل بيولوژيك از مهمترين و موفق ترين روش هاي توسعه ي كنترل بيولوژيك بيماري ها به ويژه بيماري پوسيدگي ريشه محسوب مي شوند.