لفاح

نام های دیگر لُفاح

• مهرگیاه
• مردم گیاه
• سگ کش
• شابیزک
• شابيزج
• مغد

مشخصات

لفاح گیاهی است از خانواده ی بادنجان Solanaceae، علفی و بدون ساقه. برگ های آن پهن و بزرگ با بو و طعم نامطبوع می باشد که از ناحیه یقه خارج می شود. گل های آن بزرگ و متعدد به رنگ های آبی، بنفش، سرخ و سفید است که معمولا در وسط برگ ها ظاهر می شود و در شب ها درخشش دارد.

میوه ی آن متورم و گوشتی و از نظر ظاهر شبیه بادنجان، مدور و زردرنگ است. تخم آن شبیه تخم سیب و ریشه ی آن ضخیم و گوشتی می باشد که معمولا دو شاخه ای است و به شکل دو انسان که روبه روی یکدیگر هستند می باشد. این گیاه در مناطق با شرایط اقلیمی مدیترانه ای و نقاط باتلاقی و سایه دار می روید و بومی جزیره ی سیسیل در جنوب ایتالیا است.

طبیعت لفاح

سرد و خشک است ولی کمی حرارت در آن وجود دارد.

ترکیب شیمیایی

• پسی.هيوسيامين
• هیوسین
• کوسکوهیگرین
• آلکالوئیدی به نام ماندراگورین که مخلوطی از هيوسيامين و اسكوپولامين است.

خواص درمانی لفاح

1. کمی از آب دم کرده ی آن را بنوشید. مخدر و سکرآور است، قابض است، تسکین دهنده ی حرارت و غلیان خون و صفرا می باشد.
2. مزمزه با آب دم کرده ی آن درد دندان را تسکین میدهد.
3. ضماد برگ آن با آرد جو برای تحلیل ورم های گرم و تومورهای خنازیری مفید است.