سقز

مشخصات

سقز نوعی رزین روغنی است که از درختی از خانواده Anacardiaceae به نام درخت سقز استخراج می شود؛ بدین طریق که در فصل گرما به تنه ی درخت زخم میزنند تا شیره ی درخت از محل شکاف خارج شود و این شیره را که حالت خمیری دارد گرفته و در آب می پزند و آن را تصفیه می کنند و به بازار عرضه می نمایند. سقز خمیر سفت و کرم رنگی است که اگر با دست کشیده شود، کش می آید ولی اگر روی آن ضربه وارد کنیم می شکند. سقز در حالت سرد بودن خشک و در اثر گرما نرم می شود.

مشخصات

سقز نوعی رزین روغنی است که از درختی از خانواده Anacardiaceae به نام درخت سقز استخراج می شود؛ بدین طریق که در فصل گرما به تنه ی درخت زخم میزنند تا شیره ی درخت از محل شکاف خارج شود و این شیره را که حالت خمیری دارد گرفته و در آب می پزند و آن را تصفیه می کنند و به بازار عرضه می نمایند.

سقز خمیر سفت و کرم رنگی است که اگر با دست کشیده شود، کش می آید ولی اگر روی آن ضربه وارد کنیم می شکند. سقز در حالت سرد بودن خشک و در اثر گرما نرم می شود.

طبیعت

نسبتا گرم و خشک است.

خواص درمانی سقز

1. به اندازه ی یک فندق از آن را بلع کنید. بادبر است، برای تقویت هاضمه و ازدیاد ترشح ادرار مفید می باشد.
2. هفتاد و پنج گرم از آن را با ۱۵۰ گرم پیه آب کرده ی جگر بز مخلوط کنید و گرم کرده سه تا هفت شب موقع خواب کمی از آن را بخورید و بخوابید. سرفه که از رطوبت باشد یا سرفه ای که با گرفتن قلب همراه باشد را تسکین می دهد و گرفتگی قلب را درمان میکند.
3. آن را مثل آدامس دایم در دهان بجوید و آب آن را فرو برید. معده را تقویت میکند، برای تنقیه ی حلق از اخلاط لزج نافع است.
4. اگر آن را روی موضع بگذارید، استخوان یا خار یا تیغ یا چوب که در پوست فرو رفته باشد را بیرون می آورد.
5. بیست گرم از آن را در یک لیوان آب بپزید و ضماد کنید. برای رفع چربی پوست مفید است.
6. اگر آن را با زرده ی تخم مرغ کمی برشته کنید و با سندروس مخلوط نمایید، در استعمال خارجی برای التیام اعضای شکسته شده پس از جا انداختن عضو مفید است و در رویاندن گوشت زخم ها نیز کمک میکند.

نام های دیگر سقز

• مصطکی شیرازی
• قندرون
• سغوز
• غزه
• آدامس كلخان
• چاتلانقوش
• شاقلانقوش
• چاتانقو
• الک مای
• کندر آبی
• بیریزه
• تن
• بنه
• بنشت
• تنک
• بطم الحضر
• ونوشک
• بطم
• علک البطم