روغن درخت چای

روغن درخت چای را به طور خالص و رقیق نشده می توان بر روی بخش های آسیب دیده، لک ها، دانه ها، اثر گزش و نیش حشرات و سوختگی های خفیف استفاده کرد. مالیدن روغن در این موارد ضدعفونی کننده و آرامش بخش است. همچنین در درمان عفونت های قارچی مانند پای ورزشکار و کرم حلقوی روغن درخت چای بسیار موثر است.

برای التیام آن دسته از زخم های پا که به سختی بهبود می یابند به ویژه اگر فرد سالخورده باشد، استفاده از روغن پایه درخت چای رقیق شده در یک روغن حلال ملایم مانند روغن بادام بسیار مفید است.

تحقیقات برای کشف خواص درمانی درخت چای ادامه دارد و گمان می رود که کاربردهای بیشتری از خواص محرک سیستم ایمنی و ضد میکرب آن به دست آیند.

روغن درخت چای

روغن درخت چای از برگ ها و به روش تقطیر تخریبی (عصاره گیری با بخار) استخراج می شود. این روغن به رنگ زرد مایل به سبز روشن است. رایحه آن قوی، ادویه مانند و خوشایند بوده، انسان را به یاد کافور میندازد.

روغن پایه درخت چای کاربردی گسترده در صنایع دارویی و آرایشی و بهداشتی دارد. از این روغن در تولید ضدعفونی کننده ها، داروهای ضدمیکرب، محلول های قرقره، خمیر دندان، صابون و شامپو، لوسیون ها، کرم های دست و صورت و … استفاده می کنند.نوع استخراج شده و طبیعی روغن پایه درخت چای در بازار به راحتی یافت می شود.

روغن درخت چای یکی از کاربردی ترین روغن ها در رایحه درمانی است. این روغن کاملا بدون خطر است و می توان آن را به صورت رقیق نشده استفاده کرد.

همچنین روغن درخت چای دارای ضدعفونی کننده، ضد ویروس، ضد قارچ و ضد باکتری است که آن را مناسب درمان بسیاری از بیماری ها می سازند. این روغن سیستم ایمنی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها و بیماری ها تحریک می کند. روغن درخت چای یکی از مواد ضروری جعبه کمک های اولیه است.

خواص محرک سیستم ایمنی، ضدویروس و ضد باکتری روغن درخت چای، آن را به ویژه مناسب درمان سرماخوردگی و آنفلوآنزا و سایر بیماری های تنفسی می سازند. برای این منظور استنشاق بخور و یا ماساژ همراه با این روغن توصیه می شود.

برای درمان عفونت های گلو و دهان، مانند برفک دهان، تورم و زخم لثه روغن را می توان به صورت دهان شوی و قرقره مورد استفاده قرار داد. از این روش برای رفع بوی بد دهان و بهبود تبخال نیز استفاده می کنند.

استحمام تمام بدن و یا استحمام نشیمن در روغن پایه درخت چای در درمان بسیاری از عفونت های دستگاه تناسلی و ادرار مانند تورم مثانه، برفک، جوش و دانه های زیر پوستی، خارش و تورم مجرای ادرار مفید است. این روش اثر تسکین دهنده دارد و عفونت ها را از بین می برد.

در مراقبت از پوست نیز روغن درخت چای را می توان برای درمان بسیاری از بیماری ها به کار برد. برای این منظور روغن را در روش های بخور صورت و ماساژ و به صورت لوسیون استفاده می کنند.

روغن را به طور خالص و رقیق نشده می توان بر روی بخش های آسیب دیده، لک ها، دانه ها، اثر گزش و نیش حشرات و سوختگی های خفیف استفاده کرد. مالیدن روغن در این موارد ضدعفونی کننده و آرامش بخش است. همچنین در درمان عفونت های قارچی مانند پای ورزشکار و کرم حلقوی روغن درخت چای بسیار موثر است.

برای التیام آن دسته از زخم های پا که به سختی بهبود می یابند به ویژه اگر فرد سالخورده باشد، استفاده از روغن پایه درخت چای رقیق شده در یک روغن حلال ملایم مانند روغن بادام بسیار مفید است.

تحقیقات برای کشف خواص درمانی درخت چای ادامه دارد و گمان می رود که کاربردهای بیشتری از خواص محرک سیستم ایمنی و ضد میکرب آن به دست آیند.

درخت چای

درخت چای (Melaleuca Alternifolia) به شکل بوته و یا درختی کوچک در استرالیا می روید و متعلق به خانواده میرتاسه (Myrtaceae) است. برگ های درخت چای باریک و سوزنی شکل و گل های آن به رنگ ارغوانی و یا زرد هستند.

بومیان استرالیا از گذشته دور برگ های این گیاه را برای تهیه نوعی دم کرده استفاده می کردند و از این رو به آن درخت چای گفته می شود. همچنین برگ ها را پس از کوبیدن بر روی زخم ها و خراش ها برای التیام آنها قرار می دادند.

خواص درمانی این گیاه که صدها سال مورد توجه بوده، روغن پایه درخت چای را یکی از منعطف ترین روغن های مورد استفاده در رایحه درمانی قرار داده است.

روش های مناسب استفاده از روغن درخت چای

استحمام، کمپرس، استنشاق، ماساژ، دهان شوی، مراقبت از پوست و بخور.

این روغن را می توان به صورت خالص و رقیق نشده نیز استفاده کرد.

مراقبت ها

روغن درخت چای کاملا بدون خطر است و تنها در مواردی بسیار اندک ممکن است بروز حساسیت پوستی مشاهده شود.