روغن درخت جوز

وغن درخت جوز دارای خواص محرک و کاهنده درد است و در ماساژ سبب گرم شدن بدن می شود. این روش در کاهش دردهای استخوان و ماهیچه و همچنین دردهای روماتیسمی و آرتروزی بسیار مفید است.

این روغن مشکلات گوارشی مانند نفخ، قلنج و حالت تهوع را از بین می برد و محرک اشتهاست. افرادی که دچار خستگی مزمن و افسردگی و کم توانی ناشی از آن هستند می توانند از خواص روغن درخت جوز بهره مند شوند.

روغن درخت جوز

روغن درخت جوز از دانه های خشک شده و به روش تقطیر تخریبی (عصاره گیری با بخار) به دست می آید. رنگ این روغن سفید و یا زرد کم رنگ است.

روغن درخت جوز دارای خواص محرک و کاهنده درد است و در ماساژ سبب گرم شدن بدن می شود. این روش در کاهش دردهای استخوان و ماهیچه و همچنین دردهای روماتیسمی و آرتروزی بسیار مفید است.

این روغن مشکلات گوارشی مانند نفخ، قلنج و حالت تهوع را از بین می برد و محرک اشتهاست. افرادی که دچار خستگی مزمن و افسردگی و کم توانی ناشی از آن هستند می توانند از خواص روغن درخت جوز بهره مند شوند.

استفاده بیش از اندازه و نادرست این روغن سبب بروز حالت توهم می شود و استحمام در آن التهاب پوستی را در بر خواهد داشت. از این رو روغن درخت جوز مناسب استفاده در منزل نیست.

درخت جوز

درخت جوز (Myristica Fragrans) بومی خاورمیانه و جزایر غربی کاراییب است که امروزه در این جزایر و کشورهای اندونزی و سری لانکا کشت می شود. این درخت تا ارتفاع هفت و نیم متر رشد می کند و برگ هایی معطر دارد.

ادویه جوز از پوشش پوسته دانه ها به دست می آید. جوز هسته این دانه هاست که درون پوست خود بر روی حرارت خشک می شود (روش بو دادن خشکبار). ادویه حاصل از این درخت سالهاست که در آشپزی استفاده می شود.

درخت جوز سده های متوالی است که در گیاه پزشکی برای درمان مشکلات گوارشی مانند اسهال و نفخ و همچنین رفع اختلالات کلیوی مورد استفاده قرار می گیرد.

مراقبت ها هنگام استفاده از روغن درخت جوز

هشدار: حتما روغن درخت جوز را زیر نظر رایحه درمان مصرف کنید. از استحمام در این روغن و استفاده از آن در دوران بارداری پرهیز کنید.