روغن آویشن

روغن آویشن را می توان در بهبود بسیاری از عفونت های مجاری ادرار مانند تورم مثانه و مجرای دفع ادرار استفاده کرد.

این روغن به ویژه در روش ماساژ نشانه های آرتروز و روماتیسم را کاهش می دهد و گرفتگی و درد ناشی از فعالیت زیاد و یا کشیدگی ماهیچه ها را از بین می برد. همچنین در این روش روغن پایه آویشن گردش خون را تسریع می کند و برای مقابله با فشار خون پایین بسیار مؤثر است.

در مراقبت از پوست باید ابتدا روغن آویشن را به خوبی رقیق کرد. سپس می توان روغن رقیق شده را برای درمان آکنه و تنظیم چربی پوست مورد استفاده قرار داد. این روغن در دفع شپش و بهبود خارش پوست سر نیز مفید بوده است.

روغن آویشن

روغن آویشن در دو نوع استخراج می شوند. یکی روغن پایه آویشن قرمز است که از تقطیر تخریبی (عصاره گیری با بخار) برگ ها و گل های گیاه به دست می آید. دومین روغن، روغن آویشن سفید است که از تقطیر تخریبی (عصاره گیری با بخار) مجدد گیاه حاصل می شود.

روغن آویشن قرمز همان طور که از نامش پیداست به رنگ قرمز مایل به قهوه ای است و رایحه ای قوی، ادویه مانند و گرم دارد. روغن پایه آویشن سفید به رنگ زرد بسیار روشن بوده، رایحه ای شیرین تر و ملایم تر دارد.

روغن پایه آویشن قرمز بسیار قوی تر است و امکان التهاب آوری بیشتری نسبت به روغن پایه آویشن سفید دارد. معمولا برای استفاده ایمن تر از روغن پایه آویشن سفید استفاده می کنند.

روغن آویشن کاربردی گسترده در صنایع داروسازی و در تولید دهان شوی های ضدعفونی کننده، خمیر دندان، قرص های مکیدنی درمان گلودرد، عفونت زداها و … دارد و در صنایع بهداشتی آن را به عنوان خوشبو کننده صابون، شامپو و مانند آنها مورد استفاده قرار می دهند.

روغن آویشن ضدعفونی کننده ای قوی است و بر سیستم عصبی اثر محرک دارد. این روغن می تواند سبب بروز التهاب در پوست شود و از این رو باید آن را پیش از مصرف به خوبی رقیق کرد. غلظت یک درصد برای استحمام توصیه می شود.

روغن آویشن را می توان در بهبود بسیاری از عفونت های مجاری ادرار مانند تورم مثانه و مجرای دفع ادرار استفاده کرد.

این روغن به ویژه در روش ماساژ نشانه های آرتروز و روماتیسم را کاهش می دهد و گرفتگی و درد ناشی از فعالیت زیاد و یا کشیدگی ماهیچه ها را از بین می برد. همچنین در این روش روغن پایه آویشن گردش خون را تسریع می کند و برای مقابله با فشار خون پایین بسیار موثر است.

 

در مراقبت از پوست باید ابتدا روغن آویشن را به خوبی رقیق کرد. سپس می توان روغن رقیق شده را برای درمان آکنه و تنظیم چربی پوست مورد استفاده قرار داد. این روغن در دفع شپش و بهبود خارش پوست سر نیز مفید بوده است.

روغن آویشن بر سیستم عصبی اثر محرک دارد. استفاده از این روغن می تواند خستگی ذهنی، ضعف اعصاب و نشانه های فشار عصبی مانند سردرد را برطرف کند.

آویشن

آویشن (Thymus Vulgaris) معمولی متعلق به خانواده لامياسه (Lamiaceae) یا لابياته (Labiatae) است. گونه های بسیاری از این گیاه موجود هستند. آویشن معمولی از آویشن وحشی به دست آمده است.

آویشن بومی حاشیه مدیترانه است و در این منطقه به طور گسترده می روید. بوته ای کم ارتفاع است که گل های کوچکی به رنگ سفید و یا آبی ارغوانی و برگ های معطر دارد. این گیاه در سایر نقاط جهان نیز می روید و در بسیاری از کشورها به عنوان یکی از گیاهان محبوب مورد استفاده در آشپزی شناخته می شود.

استفاده درمانی از آن به سال های بسیار دور باز می گردد. یونانیان برای جلوگیری از شیوع عفونت در ساختمان ها این گیاه را می سوزاندند و همچنین برای آنها نشانه شجاعت بوده است. مصریان باستان آویشن را در عمل مومیایی کردن به کار می بردند و رومیان برای طعم دادن به پنیر از آن استفاده می کردند.

در گیاه پزشکی آویشن را در ترکیب با سایر گیاهان برای درمان بیماری های گوارشی و تنفسی و همچنین کاهش تب مورد استفاده قرار می دهند.

روش های مناسب استفاده از روغن آویشن

 

استحمام، کمپرس، استنشاق، ماساژ و بخور.

مراقبت ها

روغن آویشن را با دقت و به صورت کاملا رقیق شده استفاده کنید. این روغن را در محل زخم و جراحت و آسیب پوستی و همچنین برای پوست های حساس به کار نبرید.

هشدار: استفاده از روغن پایه آویشن برای کودکان و بیماران مبتلا به صرع و فشار خون بالا خطرناک است. از مصرف روغن پایه آویشن در دوران بارداری خودداری کنید.