آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۰ 
تولید دائمی ملکه زنبور به وسیله هر جمعیت
تولید دائمی ملکه زنبورعسل به وسیله هر جمعیت با متد سوئدی: در کندوهای معمولی با قوی ترین جمعیتها و (روشهای متداول) می توان سالیانه حداکثر ۳ بار پشت سر هم و هر بار حدود ۳۰ عدد ملکه تولید کرد که سالیانه ۹۰ تا ۱۰۰ ملکه از هر کندو میشود.
پس از آن باید ملکه را به کندویش برگرداند و یا به جمعیت ملکه تازه جفت گیری کرده ای داد تا روال زندگی عادی اش را که مدتی به دلیل (تولید ملکه) مختل شده بود از سر گیرد. در غیر این صورت پس از مدتی کارگران شروع به تخم گذاری می کنند که از تخم هایشان تنها زنبورهای نر به وجود خواهند آمد و چنین جمعیتی را معمولا از بین رفته باید دانست.
برای جلوگیری از این مشکل، روش دیگری پیشنهاد می گردد (متد سوئدی) که به کمک آن می توان از هر جمعیت به تعداد خیلی زیادتر و در تمام سال که گرمای هوای محيط اجازه دهد و شهد گرده گل به اندازه کافی وجود داشته باشد ملکه تولید کرد. هرگاه در طبیعت شهد و گرده گل کم بود به کمک تغذیه مصنوعی هم میتوان به همان هدف رسید. این روش به قرار زیر است:
برای این کار از کندوی بزرگ یک طبقه ای که ۲ برابر کندوی معمولی و با ۲۰ قاب است استفاده می گردد. زنبورهای یک جمعیت خیلی قوی را داخل آن می ریزند. ملکه را وسط کندو همراه ۲ شان کاملا خالی از عسل و گرده گل و لارو گذاشته و دو طرف شانها ۲ عدد پنجره ملکه می گذارند.
به طوری که وی به هیچ وجه نتواند از آنها عبور کرده و به نقاط دیگر کندو برود و همه امکانات فعالیت و تخم گذاریش به همین دو قاب خالی محدود گردد. ولی زنبورهای کارگر می توانند از پنجره ها عبور کرده و به ملکه دسترسی داشته باشند و وی را تغذیه کنند.
هرگاه جمعیتی خیلی قوی نبود، با آویزان کردن شان هایی با لاروهای سر بسته، (از دیگر جمعیتها) ولی بدون زنبورهایی که روی آن نشسته اند جمعیت را تقویت می کنند.
ملکه ناچار است تنها در همان شان خالی تخم گذاری کند. شانها را پس از تخم گذاری فوری برداشته، داخل کندوهای دیگر آویزان می کنند تا بقیه رشدشان را آنجا ادامه دهند و باز هم باید فورا ۲ شان خالی جایگزین شود تا ملکه امکان ادامه تخم گذاری را داشته باشد. این کار را مرتبا و دایما با کنترل دقیق ادامه میدهند.
شانهای منتقل شده در کندوی تازه تا زمانی که کارگران سر سلول ها را با موم بپوشانند، آنجا باقی می مانند آن گاه آنها را دوباره به کندوی بزرگ بر می گردانند تا پس از چند روز زنبورهای متولد شده، لاروهایی را که در سلولهای ملکه در حال رشدند، تغذیه کنند ولی این بار خارج از فاصله بین دو پنجره ملکه در نقطه ای مناسب و پر از زنبور آویزان می شوند.
شانهای با سلول های سر بسته را باید از سایر جمعیتها، به تعداد مورد لزوم، مداوم برداشته و داخل کندوی بزرگ آویزان کرد تا زنبورهایشان پس از تولد بتوانند به پرستاری لاروهایی که قرار است تبدیل به ملکه شوند بپردازند.
انتقال شانهای زنبورعسل با سلول های سر بسته باید در تمام فصل هایی که در کندوی بزرگ ملکه تولید میشود (در شرایط ایران مرکزی و شمالی حدود ۶ ماه) ادامه داشته باشد تا همیشه به تعداد کافی زنبورهای پرستار (کارگر جوان) برای تغذیه لاروهای ملکه وجود داشته باشد.
قابهای پیوند را پس از پیوند کردن لاروها از جمعیتهای پرمحصول و آرام به داخل سلول هایشان (فصل تکنولوژی) در کندوی بزرگ آویزان می کنند تا به وسیله ی زنبورهای پرستار خوب تغذیه شوند. این قابها آنقدر در کندو باقی خواهند ماند تا سر سلولهای ملکه اشان به وسیله ی کارگران با موم بسته شود.
آن گاه آنها را بیرون آورده هر یک از سلولهای سر بسته ملکه را داخل یک قفسه ملکه می گذارند. تعداد ۱۶ تا ۲۰ عدد شان را داخل یک قاب پرورش ملکه در طبقه دوم یک کندوی قوی و ۲ طبقه آویزان می کنند تا ملکه ها با استفاده از گرمای ۳۵ درجه داخلی کندو و یکی پس از دیگری تولد یابند. در کندوی ۲ طبقه به جای یک قاب پرورش ملکه می توان ۲ یا ۳ قاب هم آویزان کرد.
در کندوی بزرگ، بسته به قدرت جمعیت به جای ۲ قاب پیوند می توان ۳ یا ۴ قاب پیوند آویزان کرده و به محض بسته شدن سر سلولهای ملکه، قاب ها را به کندوهای ۲ طبقه انتقال داد و فوری به جای آن دوباره قابهای پیوند با سلول های سر باز پیوند شده با لارو آویزان کرد و این کار را سالیانه تا اوایل فصل نرکشی ادامه داد.
