آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۰ 
بچه دادن کندو
در جریان بچه دادن کندو که نوعی تکثیر کلنی است تقریبا نیمی از جمعیت کندو همراه ملکه خارج شده و برای یافتن لانهای مناسب موقتا در محلی مثل روی شاخه های درختان، تیر چراغ برق، روی دیوار و غیره متمرکز می شوند. این نوع تکثیر کلنی های زنبور عسل جهت تضمین بقای نسل آنها و همچنین جایگزینی کلنی های از بین رفته حائز اهمیت است.
در مناطق معتدل افزایش جمعیت کلنی از اوایل بهار به تدریج شروع شده و با پیشرفت زمان، نسبت تخم گذاری ملکه بیشتر میشود به طوری که پس از مدتی فضای کافی برای تخم گذاری ملکه و گنجایش زنبورهای بالغ وجود نخواهد داشت.
در این مدت زنبورهای نر بیشتری نیز پرورش داده شده و زنبورهای کارگر اقدام به ساختن سلولهای ملکه در حاشیه شانها می کنند که متعاقبا توسط ملکه در آنها تخم گذاری خواهد شد.
لازم به تذکر است که علاوه بر کمبود فضای کافی برای رشد جمعیت، به هم خوردن تعادل نسبت زنبورهای جوان به زنبورهای مسن می باشند. خصوصیات نژادی و مسن شدن ملکه نیز از عوامل تحریک کننده کلنی به تولید بچه کندو می باشند.
پس از آن که کلنی به تدریح برای تولید بچه کند و آماده شد میزان تخم گذاری ملکه کاهش یافته و به همان نسبت غذای کمتری به ملکه داده میشود و در نتیجه وزن ملکه کاهش یافته و آماده برای پرواز می گردد.
ضمنا جمعیت کندو به حدی بالا می رود که گاهی قسمتی از جمعیت در خارج از کندو آویزان می شوند. چند روز قبل از خارج شدن بچه کندو، زنبورهای کارگر پرستار مرتبا ملکه را تحریک به راه رفتن و حرکت کرده و گاهی رفتار خشنی با وی دارند.
علاوه بر این چند روز قبل از جدا شدن بچه کندو از کندوی مادری تعدادی از زنبورها از کندو خارج شده و در جستجوی محل های مناسبی برای استقرار بچه کندو می پردازند و پس از مراجعت در داخل کندو برای مدتی طولانی اقدام به رقص مخصوصی کرده و جهت و فاصله ی محل مورد نظر را به دیگران اطلاع میدهند.
سپس زنبورهای بچه کندو قبل از اینکه کندوی مادری را ترک کنند ابتدا مقدار زیادی عسل خورده و سپس ملکه زنبورعسل را مجبور به خارج شدن از کندو می کنند و همراه وی از کندو خارج می شوند.
گزارشات موجود مبین این است که حدود نصف تا ۹۰ درصد زنبورهای کندوی مادری ممکن است همراه بچه کندو خارج شوند.
توده زنبورهایی که از کندو خارج شده اند پس از مدتی پرواز در هوا در محل مورد نظر که قبلا شناسایی شده است مستقر شده و به صورت تودهای فشرده، محکم و آرام باقی می ماند.
این توده از دو لایه تشکیل شده است که لایه بیرونی به ضخامت بدن سه زنبور و کاملا محکم و فشرده است ولی لایه درونی که زنبورهای آن زنجیروار به هم متصل هستند شل تر می باشد.
ضمنا در سطح لایه بیرونی راه ورود مشخصی برای داخل توده وجود دارد. در این ترکیب توده، اقدامات لازم جهت تامین نیازهای کلنی پیش بینی شده است. بدین ترتیب که زنبورهای لایه خارجی توده، معمولا زنبورهای مسن تر هستند که وظیفه ی محافظت زنبورهای داخل توده را به عهده دارند و جای آنها مرتبا عوض می شود. زنبورهای درون توده اکثرا جوان بوده و کارهای داخل کلنی را عهده دار می باشند.
پس از مدتی که از استقرار کلنی در محل موقت گذشت، تعدادی از زنبورها جهت یافتن مناسبی محل مناسبی برای استقرار دایمی کلنی به جستجو می پردازند و پس از مراجعت در سطح توده اقدام رقصهای به مخصوصی می کنند. بالاخره یکی از محل های بافته شده که از هر نظر برتری دارد انتخاب شده و توده بچه کندو به آن محل نقل مکان می کند.
در انتخاب محل جدید عوامل متعددی در نظر گرفته می شود، از جمله محافظت در مقابل عوامل طبیعی خصوصا باد، دشمنان طبیعی، نور آفتاب، ارتفاع از سطح زمین، نوع لانه که از جن چوب باشد یا کیفیت دیگری داشته باشد و غیره.
