کلیات پیرولو کینولینولین کوئینون
پیرولو کینولینولین کوئینون در سال ۱۹۷۹ کشف شد اما در سال ۲۰۰۳ دانشمندانی به نام های تاکایوکی کاساهارا و تادافومی کادتو دریافتند که PQQ برای تولید آنزیمی که موجب از بین بردن اسید آمینه لیسین در بدن موش ها می شود لازم است.
در نتیجه PQQ یکی از ویتامین های گروه B می باشد. آزمایشات نشان دادند که PQQ نقش مهمی در پاسخ سیستم ایمنی و بارداری در موش دارد و دانشمندان گمان می کنند که عملکردی مشابه در انسان نیز داشته باشد. PQQ در سبزیجاتی چون جعفری، فلفل سبز و کیوی و برخی گوشت ها یافت می شود.
نقش PQQ در مبارزه با سالمندی
هنوز مشخص نشده است ولی ممکن است در تامین سلامت سیستم ایمنی نقش داشته باشد و موجب افزایش تولید مثل شود. هیچ مطالعه بالینی انسانی منتشر نشده است.
علائم کمبود
موش هایی که کمبود PQQ دارند به کندی رشد می کنند، پوست شکننده دارند و پاسخ ایمنی ضعیفی دارند.
میزان درمانی روزانه
اعلام نشده است
حداکثر مجاز
اعلام نشده است
عوارض جانبی / موارد احتیاط و منع مصرف
اعلام نشده است.