پسیانیک درمانی

پسیانیک درمانی نظامی با ساختار ترکیبی است که هومیوپتی درمانی، رادی استزیا درمانی، و پزشکی متعارف غربی را در یک نظام سودمند گرد آورده است. این نظام متکی است به کاربردهای به دقت تحقیق شده و به درستی بررسی شده توانایی های فرا عادی بدن انسان.

تاریخچه شکل گیری پسیانیک درمانی

پزشکی پسیانیک وجود نیروی انرژیایی فراروانی یا فرا عادی را چون اصلی اساسی می پذیرد و استدلال می کند که بیماری های بازگشتی مولود نوعی اختلال اولیه ناشناخته اند که انرژی های شفابخش طبیعی بدن را چنان آشفته می کنند که نمی توانند طبق روال عادی خود تعادل طبیعی بدن را بازسازی کنند و سلامتی را بازگردانند.

پسیانیک درمانی چگونه عمل می کند؟

آشکار است که ساختار مادی بدن در عین حال که تحت حکمرانی قوانین فیزیکی علت و معلول است می تواند از نفوذ نظامی برتر تاثیر گیرد، و هر اختلالی در این الگوی انرژیایی، آثاری در بدن مادی تولید خواهد کرد که نمی توان آن ها را همچون علتی فیزیکی تعبیر یا درمان کرد. ولی می توان به پاره ای روش های ابر احساس چون رادی استزیا آثار آن ها را ردیابی و کشف کرد و سپس با بازگرداندن تعادل در این الگوی انرژیایی سلامتی را بازگرداند.

روش اجرای پسیانیک درمانی

پزشک یک آونگ را نگه می دارد و از آن یک یا چند پرسش خاموش ذهنی درباره نمونه بیماری یا شخص بیمار که حضور دارد می کند و به آونگ امکان میدهد پاسخ مناسب را به او نشان دهد. پسیانیک درمانی پس از تشخیص درست که به یاری تاریخچه کامل و دقیق پزشکی “عادي” شخص بیمار به دست آید، و پس از استفاده دقیق از رادی استزيا درمانی، اهمیت زیادی به میاسم های ارثی و اکتسابی میدهد، و اغلب می کوشد پیش از آغاز درمان جلوه های درجه دوم مياسم ها، اصل آن میاسم ها را که از نابسامانی های اساسی هستند از بدن بیمار پاک کند. تجویز داروی هومیوپتی مناسب بیماری گاهی نیازمند توسل به روش آزمایش و خطا است.

کاربرد پسیانیک درمانی

برتری اصلی پسیانیک درمانی احتمالا توان آن در درمان گروهی از بیماری های مزمن است. این روش می تواند به پیشگیری و درمان بیماری های مزمن مانند آسم، اگزما، بروسلوز، افسردگی، سردرد میگرن، حساسیت به آلومینیوم، بیماری های پوستی، اسکیزوفرنیا، بیماری هاجکین، عقب افتادگی فکری و جسمی، بیماری های روده بزرگ، ناتوانایی های عمومی بدن و مشکلات دهان و دندان بپردازد.

چه انتقاداتی به پسیانیک درمانی وارد است؟

درمانگر بعد از تشخیص بیماری برای تجویز داروی هومیوپتی مناسب، گاهی نیازمند توسل به روش آزمایش و خطا می گردد. در این روش هیچ روند استانداردی وجود ندارد زیرا این مکتب به هر شخص بیمار چون فردی خاص می نگرد و بنابراین درمان آنها نیز فردی و خاص هستند.