آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام فارسی: لوتوس
نام علمی: .Nelumbo nuciferum Gaertn
نام فرانسه: Nelumbo, Lotus sacre, Lis rose de Nil , Feved’ Egypt
انگلیسی: Chinese Water – lily, East Indian Lotus, Egyptian bean
نام آلمانی: Agyptische bohne, Lotusblume
نام ایتالیایی: Favad’ Egitto, Loto
نام عربی: الفول المصرى (Al ful el mesri)
نام دیگر: لاله مردابی، لاله تالابی، لوتوس هندی
لوتوس از تیره نیلوفر آبی، گیاهی آبزی، پایا و دارای برگ های بزرگ، مواج و منتهی به دمبرگ دراز است. گل های منفرد، به قطر ۱۰ – ۲۵ سانتی متر و به رنگ سفید یا گلی دارد. کاسه گل آن مرکب از کاسبرگ های کوچک و گلبرگ های آن بزرگ، به طول ۵ تا ۱۲.۵ سانتی متر است و هر یک از آن ها نیز ظاهر بیضوی با تزئیناتی از خطوط بسیار ظریف دارند. میوه اش شامل برچه های متعدد جدا از هم و محتوی یک دانه در هر برچه است. در منطقه وسیعی از ایران تا هند می روید و پراکندگی آن تا استراليا ادامه دارد. کلیه قسمت های گیاه به مصارف درمانی می رسد.
خواص درمانی لوتوس
ریشه گیاه لوتوس اثر آرام کننده دردهای روده دارد به علاوه سرفه را تسکین می دهد. ساقه اش در موارد کم بودن دفع ادرار و به عنوان قی آور و درمان جذام به طوری که در کتب دارویی هند منعکس است مصرف می شود. از گل های آن جهت آرام کردن سرفه و رفع دانه های جلدی استفاده می گردد. میوه اش قابض است. دانه اش به علت قابض بودن، در درمان اسهال های ساده و رفع ترشحات مهبلی مفید واقع می گردد.
از ریزوم و دانه گیاه لوتوس در چین برای مصارف تغذیه استفاده می شود. از ریزوم آن که به طول یک متر می رسد، به حالت خام یا آب پز و یا به صورت پخته در زیر خاکستر گرم، استفاده به عمل می آید و یا آن که قطعات ریزوم را پس از خشک کردن، به صورت گرد درآورده از آن نوعی فکول برای تهیه اغذيه استخراج می کنند. ضمنا نیمکوب میوه را با مواد قندی مخلوط کرده، از آن شیرینی تهیه می نمایند. قبل از استفاده از دانه (میوه)، جنین دانه را خارج می سازند تا تلخی آن باعث نامطبوع شدن، طعم اغذیه نشود.
محل رویش لوتوس
گیلان، بین رشت و لاهیجان، پیربازار در سواحل مردابی.
