Moringa pterygosperma

نام علمی: .Moringa pterygosperma Gaertn

فرانسه: Ben blanc, Moringe aptere

انگلیسی: Horse radish trcc, Ben – oil tree

آلمانی: Behenbaum

ایتالیایی: Noce di Behen, Ghianda unguentaria, Ben

عربی: البان (Al ban)، يسار (yasar)

Moringa pterygosperma درختی است از تیره مورینگاسه به ارتفاع ۱۰ تا ۱۳ متر که چوب نرم، محصور در لایه ضخیم چوب پنبه و پوستی به رنگ مایل به خاکستری و شکاف دار دارد. در ایران نمی روید ولی در دامنه های کم ارتفاع هیمالیا، هند و برمه پراکنده است به علاوه به علت زیبایی که دارد آن را پرورش می دهند. در پاییز گل می دهد و در زمستان دارای میوه می گردد.

برگ های آن به تفاوت ممکن است ۲ – ۳ بار شانه ای و به طول حداکثر ۴۵ سانتی متر باشند. برگچه های کوچک و بیضوی آن، وضع متقابل بر روی محور فرعی برگ دارند و به تعداد متغير ۳ تا ۶ زوج برگچه انتهایی بر روی آن دیده می شوند. گل های آن سفید رنگ و مجتمع به صورت گل آذین پانیکول هستند. میوه اش پس از رسیدن، ظاهری باریک و دراز پیدا می نماید و به طول ۴۵ سانتی متر می رسد. قسمت مورد استفاده این درخت، ریشه یا پوست آن، برگ، گل، میوه، دانه و روغن حاصل از آن است.

خواص درمانی Moringa pterygosperma

پوست ریشه Moringa pterygosperma، طعمی ناپسند، کمی شیرین و تلخ دارد. دارای اثر تب بر، آرام کننده درد و اشتها آور می باشد. برای آن اثر مقوی باء قائل هستند. از پوست ریشه جهت درمان اولسرها، درد گوش و رفع لکنت زبان، استفاده به عمل می آورند. مصرف برگ آن، احساس هر گونه دردی را کاهش می دهد. گل های آن دارای اثر ضد کرم و رفع التهاب است.

روغن دانه گیاه در درمان زخم های جذامی مصرف می شود. برای ریشه گیاه اثر مقوی، قاعده آور و خلط آور نیز قائل هستند و از آن، جهت رفع کم اشتهایی و درمان ورم لثه، کم بودن ترشحات ادرار و مداوای آسم های دير علاج و لمباگو استفاده می شود.

مخلوط صمغ این درخت در روغن کنجد، جهت تسکین درد گوش به کار می رود. از گونه های مفید دیگر گیاه مذکور، Moringa canariensis Nimmo است که در هند، سند و برخی نواحی جنوب غربی آسیا پراکنده است.