آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 22 
تیره توت از گیاهان گل دار بدون گلبرگ و دارای بالغ بر ۱۰۰۰ گونه (در بعضی کتب سال ۱۴۰۰) گونه گیاه است که در ۷۳ جنس (Enberger) جای داده شده اند. غالب آن ها در نواحی استوایی و بین استوایی مخصوصا در هند و مالزی و تعدادی از آن ها نیز در مناطق دیگر پراکنده اند.
گیاهان تیره توت به صورت درخت یا درختچه و دارای انواع بالا رونده یا به ندرت علفی می باشند. بعضی از آ نها نیز بر روی درختان مختلف به سر می برند. عموما برگ های ساده، متناوب (به ندرت متقابل)، استیپول دار و گل هایی بر دو نوع نر و ماده، واقع بر روی یک یا دو پایه و مجتمع به صورت گرزن هایی به وضع درهم و به حالت فشرده بر روی یک نهنج مشترک دارند. پوشش گل آن ها در هر دو نوع گل، از ۲ تا ۶ قطعه پیوسته به هم تشکیل می یابد.
در گل های نر گیاهان تیره توت پرچم هایی به تعداد قطعات پوشش گل و در گل های ماده، مادگی مرکب از ۲ برچه مشاهده می شود که منحصرا یکی از آن ها زاياست به طوری که برچه دیگر تدریج از بین می رود. تخمدان آن ها محتوی یک تخمک است که آن هم پس از رسیدن، به میوه معمولا فندقه یا شفت تبدیل می گردد. مجموعه میوه ها در این گیاهان، نوعی میوه فراهم به وجود می آورد که قسمت گوشت دار آن را نهنج گل آذین و یا به ندرت کاسبرگ های گل تشکیل می دهند.
از نظر تشریحی گیاهان تیره توت دارای این خاصیت اند که در غالب آن ها، فیبرپریسیکلیک و مجاری ترشحی شیرابه بدون جدار حد فاصل در غالب بافت ها، مخصوصا در ناحيه آبکش دیده می رنگ شیرابه در غالب آن ها شیری و در بعضی مانند Morus ها، صاف و زلال و در برخی دی محتوی مواد کائوچوکی است. بشره غالب این گیاهان پوشیده از تار است و به علاوه خوشه آهکی سیستولیت در آن ها مشاهده می شود.
از جنس های مهم آن ها Ficus (دارای ۸۰۰ گونه)، Artocarpus (در حدود ۵۰ گونه)، Morus (تعداد ۱۰ گونه) و Cecropia ( در حدود ۵۰ گونه) را نام می بریم. انواع مفید و دارویی گیاهان تیره توت به شرح زیر هستند:
