گیاه اطريفل
نامهای دیگر اطریفل : نفل الما – برسيم الماء – شبدرآبی –شبدر باتلاقی۔
مشخصات اطریفل
گیاهی است از خانوادهی Gentianaceae،چند ساله به بلندی 6۰۔۲۰ سانتی متر که معمولا در استخرها و باتلاقها میروید. برگهایی دارای سه برگچه و هربرگچه سبز خاکستری و طعم تلخ و بیضی دارد. برگ با دمبرگ درازی به ساقه اتصال دارد، گلهای به رنگ سفید مایل به صورتی در اطراف محور قسمت بالای ساقهی گل دهنده در بهار ظاهر میشوند. ریشهی نسبتا ضخیم و گرهدار و میوهی اطریفل کپسول است که تعداد زیادی دانه در آن قرار دارند. این گیاه در مناطق معتدل آسیا و اروپا میروید وازگیاهان دارویی در چین و هند محسوب میشود.در ایران تا به حال دیده نشده است.
برگ اطریفل
ترکیب شیمیایی: ماده چرب – منگنز-نترید- کولین – اینورتین – دوگلیکوزید به نامهای ملیاتین ومنیانتین۔
خواص درمانی اطریفل
یا مقداری تازهی آن را بخورید و یا نیمه گرم خشک آن را در یک فنجان آب جوش دم کرده و آب صاف کردهی آن را بنوشید، مسهل است، ترشحات معده را افزایش میدهد، مقوی معده و نیروبخش است، برای درمان نقرس، رماتیسم، استسقا، تبهای نوبهای، عوارض ناشی از کمی ویتامین C، رفع تب خال، کم خوابی و تبهایی که موجب کم خوابی میشود، داروی مؤثری محسوب میگردد.