تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل مقاله زیر را مطالعه کنید.

بیشتر مردم زنبورها را با احساس درد ناخوشایند نیش آنها ارتباط می دهند. آنها همچنین زنبورها را با عسل، گرده گل، بره موم و ژل رویال می شناسند. اما آیا درباره تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل چیزی می دانید؟ جدا از احساس درد ناشی از نیش زنبور، زهر این حشره دارای خواص سودمند درمانی است.

افراد بسیار کمی هستند که تجربه درمان با زهر زنبور و یا ترکیبات مختلف حاوی آن را داشته باشند. استفاده از زهر زنبور عسل و دیگر تولیدات طبیعی آن در طول تاریخ به ثبت رسیده است. زهر زنبور عسل مانند دیگر مواد طبیعی نظیر گیاهان دارویی در پزشکی مورد استفاده قرار میگرفته است.

یکی از اولین کتیبه های پاپیروسی مربوط به تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل متعلق به دو هزار سال قبل از میلاد و در مصر موجود است آنها نیش زنبور و یا مالش زنبورهای مرده را روی سطوح آسیب دیده تجویز می کردند. دیگر تمدن های باستان نظیر آشوری ها، بابلی ها، یونانی ها و رومی ها؛ نیز از این شیوه استفاده می کردند.

در بررسی تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل در یونان و رم متوجه شدیم که رومی های باستان نه تنها از تولیدات زنبورها در جشن ها و عیدهایشان مصرف می کردند بلکه آنها نیز مانند مصری ها از این تولیدات در درمان ها استفاده می نمودند.

روش های بکار گرفته شده تا نیمه دوم قرن نوزدهم ادامه داشت و دست خوش تغییرات کمی شد. در بررسی تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل و کارهای محققان آن دوره دریافتیم که اولین مقاله در این زمینه توسط یک پزشک فرانسوی بنام دکتر دیمرتیس در یک مجله پزشکی با عنوان گزارشی از یک بیمار به چاپ رسید. مقاله او خلاصه ای از تجربه ها و مشاهده های او از زنبوردرمانی با فرآورده های دارویی زهر زنبور بود.

با توجه به نتایج کار او کشورهای دیگر نیز شروع به مطالعه روی این شیوه درمانی نمودند. در سال ۱۸۸۸ دکتر ترس که یک پزشک اتریشی بود مقاله ای علمی با عنوان گزارشی از ارتباط خاص بین نیش زنبور و رماتیسم به چاپ رسانید. او در گزارش خود از مشاهدات و درمان انواع مختلف بیمارانش شرحی کامل آورده بود.

او در طول ۲۵ سال تحقیق خود حدود ۳۹/۰۰۰ نیش زنبور برای ۵۰۰ تن از بیمارانش بکار برد. پیروان دکتر ترس تکنیک های او را مجددا بکار گرفتند. در سال ۱۹۲۹ دکتر کرتچی از وین ایمنین را که از فراورده های زهر زنبور بود ارائه نمود.

در همان سال دکتر پلاره از مونیخ اپی کزان که یک محلول تزریقی زهر زنبور بود را به جامعه پزشکی معرفی نمود. به همین علت دکتر فورستر در دانشکده داروسازی دانشگاه ورزبورگ آلمان برای چندین سال اثرات زهر زنبور را روی انسان مورد مطالعه قرار داد. اولین فرآورده مدرن حاوی زهر زنبور عسل در سال ۱۹۳۵ فرموله و ساخته شد.

در سال ۱۹۳۵ دکتر بک کتابی با عنوان «همه چیز درباره زهر زنبور درمانی» نوشت و یادآور شد که زهر زنبور عسل یک فرآورده طبیعی بوده و در درمان آرتریت و روماتیسم موثر است. او بطور اختصار تاریخچه زنبور درمانی، تجارب شخصی خود و مطالعات دانشمندان تا آن زمان و تصویر واقعی از نحوه عملکرد و استفاده از زهر زنبور را در درمان بیماری ها تشریح نمود.

کتاب او منبع اصلی و قابل توجه ای برای دانش پژوهان بوده بطوری که خیلی از دست آوردهایش در مراکز مدرن علمی هنوز جایگاه ویژه دارد. در سال ۱۹۶۲ دکتر برودمن کتابی با عنوان زهر زنبور، درمانی طبیعی برای آرتریت و روماتیسم به چاپ رسانید.

او کار مطالعه بر روی زنبور درمانی پیشینیان را ادامه داد و همچنین موارد درمانی خودش را در کتاب تشریح نمود. دکتر بک و دکتر برودمن قادر نبودند متخصصین علوم پزشکی را برای مشارکت در زنبور درمانی متقاعد کنند. در حال حاضر در شمال آمریکا کلمه زنبور درمانی با نام چارلز مراز بزرگترین زنبوردار منطقه ورمونت شناخته می شود. او در سال ۱۹۶۰ تلاش کرد در اطراف خودش نسبت به زنبور درمانی ایجاد علاقه کند اما تعداد کمی پزشک در این کار با او مشارکت نمودند.

بواسطه تلاش های او جامعه زنبور درمانی شمال آمریکا در سال ۱۹۷۸ تحت حمایت گلن وارن تشکیل شد. تحقیقات شخصی او حمایت های گسترده و زیاد تحقیقاتی با زهر زنبور را در پی داشت و پایه گذار گردهمایی های سالیانه روی این موضوع شد.

او ۲۵۰ هزار دلار از پول شخصی اش را برای تحقیقات و ترویج زنبور درمانی صرف کرد اما به اهداف خود نرسید. پس از مرگ او سازمان بدون حمایت کننده مالی باقی ماند. با توجه به تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل در سال ۱۹۸۳ یک حرکت تازه در تاریخ زنبور درمانی به وقوع پیوست و آن تشکیل انجمن زنبور درمانی آمریکا بود.

در حال حاضر اعضا این سازمان غیر انتفاعی حدود ۲۰۰۰ نفر می باشند که به کار جمع آوری اطلاعات در زمینه زنبور درمانی به منظور مطلع نمودن پزشکان مشغول می باشند. این انجمن هر دو ماه یکبار مجله Bee Informed را منتشر می کند که حاوی اطلاعات لازم در زمینه زنبوردرمانی برای اعضا می باشد.

تحت راهنمایی های انجمن زنبوردرمانی آمریکا، مرکز جامع بین المللی زنبور درمانی اطلاعات جمع آوری شده را مورد بررسی و مطالعه قرار میدهد تا اثرات این شیوه درمانی را به اثبات برسانند. اطلاعات پایه آنها بالغ بر ۸۰۰۰ مورد است. این مرکز یکی از بزرگترین منابع علمی از فراورده های کندوی زنبور عسل در سطح جهان است. هم اکنون زهر زنبور و زنبوردرمانی توسط پزشکان متخصص آمریکای شمالی مورد پذیرش واقع نشده است. مخالفت آنها به دلیل اطلاعات کم و کافی نبودن اسناد کلینیکی است.

در سال ۱۹۹۴ با حمایت انستیتو ملی سلامت آمریکا طرح تحقیقاتی استفاده از زهر زنبور بعنوان یک درمان جانشین برای بیماری ام اس به اجرا در آمد. صدوهفتاد و پنج هزار دلار برای این تحقیق هزینه شد. تحقیقات وسیعی در کشورهای دیگر انجام گرفت. برای مثال در کشور فرانسه انستیتو ملی سلامت تحقیقات دنباله داری روی درمان ام اس با زهر زنبور عسل انجام داد و در چین نیز با سرپرستی دکتر فانگ زو یک برنامه تحقیقاتی گسترده با حمایت دولت در این زمینه صورت گرفت.

بیش از ۱۵۰۰ نشریه، مقاله و گزارش تحقیقی در رابطه با تاریخچه پزشکی زهر زنبورعسل و درمان با نیش زنبور عسل وجود دارد. این اطلاعات برای هر فردی که بخواهد در این باره معلومات کسب کند قابل دسترسی است. یک بررسی در سال ۱۹۸۲ در آمریکا نشان داد که ۸۵ درصد زنان و ۸۰ درصد مردان جامعه اعتقاد داشتند که آرتریت با زهر زنبور قابل درمان است.

از جنبه های منفی که در استفاده از زهر زنبور در اندیشه افراد می باشد حساسیت درصد کمی از مردم به نیش زنبور است. بنابراین تست حساسیت در شروع درمان میزان حساسیت بیمار را به زهر زنبور تعیین می کند. مقالات علمی دانشمندان نتایج مثبتی از زنبور درمانی روی صدها بیمار گزارش نموده اند. این مقالات شامل آزمایش های کلنیکی و کورسازی شده نیز بوده است. در این گزارشات اشاره شده که زهر زنبور ۶۵ تا است. ۸۴ درصد در درمان بیماری های آرتریت ، روماتیسم و التهاب مفاصل موثر است.