بالنگو
مشخصات بالنگو
بالنگو دانههایی از گیاهی است یکساله و کوتاه به ارتفاع حدود یک وجب. برگهای آن متقابل و بوی آن شبیه برگ ریحان و بدون دندانه است. گلهای آن آبی رنگ و به ندرت مایل به زرد و سفید میباشد. تخم آن از تخم ریحان بالیدهتر و بلندتر است. دو گونهی آن در ایران به طور خودرو میروید.
- بالنگوی شهری که در شمال ایران در ایسپیلی ییلاق، جادهی قزوین، اطراف تبریز، مشکین شهر، جبال سهند، بین خلخال و اردبیل، خوی، تفرش، قصر شیرین، ماهیدشت، اصفهان و شیراز میروید.
- بالنگوی شیرازی که در دامنههای البرز در شمال ایران در راه قزوین، رشت، آذربایجان، غرب ایران، قصر شیرین، قم، تفرش، کرمان، بلوچستان، اصفهان و شیراز میروید.
طبیعت آن: گرم و مرطوب و تر است.
خواص درمانی بالنگو
- اگر ده گرم از آن خورده شود، خنک کننده، مسکن و آرامبخش است، برای رفع نفخ، دلپیچه، یبوست و شکمروی مصرف میشود.
- آن را در گلاب بریزید، شیرین کنید و بخورید. برای درمان اسهال دموی که از امعا باشد و اسهال خونی مجرب است.
- هر روز دو مثقال از بالنگو را در یک لیوان آب بجوشانید، شربت کنید و بخورید. خفقان را درمان میکند، ضعف عمومی بدن را برطرف میسازد، معده، قلب و مغز را تقویت مینماید، توحش را برطرف میکند، برای رفع جنون و صرع یا غش مؤثر است.