آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۶ 
اپیکا
نام‌های دیگر اپیکا :
Ipecacuana _ Ipecacuanha _ Ipecac.
مشخصات اپیکا
گیاهی است از خانواده‌ی Rubiaceae، علفی، چند ساله و به بلندی حدود نیم‌متر. برگ‌های آن متقابل، کامل، بیضی، نوک تیز با کناره‌های موجی، گل‌های آن سفید، میوه‌ی آن کمی آبدار است که پس از رسیدن به رنگ خاکستری تیره می‌شود. ریشه‌های آن ضخیم، گوشت‌دار، دارای طعم تلخ و کمی تند و تهوع آور است، رنگ پوسته‌ی خارجی ریشه، خاکستری و پوشیده از برجستگی‌های حلقوی است که معمولا در قطعاتی به طول پنج تا ده سانتی‌متر و قطر سه تا پنج میلی‌متر به بازار عرضه می‌شود. سه نوع ریشه‌ی اپیکا به بازار عرضه می‌شود؛
١- اپیکا با برجستگی‌های حلقوی. ۲- اپیكای مخطط. ۳- اپیکای موجی که در خواص دارویی با کمی اختلاف مشابه هستند. اپیکا، بومی برزیل و آمریکای جنوبی است و در برخی مناطق هندوستان نیز کاشته می‌شود.
ترکیب شیمیایی
صمغ – ماده‌ی چربی – یک اسید به نام اپیکاکوانیک اسید – یک گلوکوزید به نام اپیکوزید – ساپونین با اندکس همولیتیک ۹۰۰-۶۰۰- یک هتروزید به نام اپیکاکوانین – آلکالوئیدهای امتین و سفلین و پسی‌کوترین، امتامین، اومتیل پسی‌کوترین، اپیکامین، هایدرو اپیکامین، امتامین، اومتیل پسی‌کوترین.
ریشه‌ی اپیکا
خواص درمانی
اگر کمی از آن خورده شود، خاصیت مسهلی و قی‌آور دارد، برای معالجه‌ی اسهال خونی آمیبی مؤثر است، معرق و نرم کننده‌ی سینه می‌باشد، برای جلوگیری از بند آوردن خونروی از سینه و به طور کلی بند آمدن خون‌ریزی تا حدودی مؤثر است.
تذکر: این گیاه سمی است و باید حتما با نظر پزشک مصرف شود.
