عفونت
مقاومت بدن در مقابل عفونت ها: بدن به طور دایم با میکروب ها، انگل ها، سموم و همه عوامل بیماری زا در تماس است، بعضی از این عوامل بیماری زا مثل میکروب ها و انگل ها در دهان، روده ها، دستگاه ادراری، زیر بغل، پشت گوش، زیر پستان، کشاله ران و دست ها وجود دارند
که به محض زخم شدن بدن یا ضعف آن در اثر سرما خوردگی و یا با ورود مواد غذایی می توانند موجب بیماری شوند، با این طریق بدن آدمی همیشه در معرض تهاجم بیماری های مختلف خواهد بود.
گروهی از نسوج بدن که سیستم رتیکولو آندوتلیال (بافت همبند) نامیده میشوند به طور دایم در حال مبارزه با این مهاجمین می باشند، این قسمت از بافت همبند به دو طریق در اضمحلال بیماری ها عمل میکند.
۱- از بین بردن عوامل مهاجم به وسیله عمل بیگانه خواری
۲- به وسیله ساختن عوامل ضد بیماری (آنتی کور) با مواد ایمنی بخش؟
سیستم بافت همبند قادر است که به وسیله بلع ماده بیماری زا آن ها را از بین ببرد و یا موادی ترشح کند که آن ماده باعث کشته شدن عوامل بیماری زا گردد. این سیستم شامل سلول های بیگانه خوار مغز استخوان، طحال، کبد، گره های لنفاوی، گلبول های سفید خون و سلول های بیگانه خوار سیاری که در بدن مرتبا در جستجوی عوامل مهاجم هستند می باشد.
تمام این سلول ها با هم در ارتباط نزدیک می باشند و از حال یکدیگر آگاهند مانند سربازانی که با بی سیم در میدان مبارزه از حال یکدیگر باخبرند. چون دفاع بدن به وسیله عوامل بیگانه خوار (کبد، طحال، مغز استخوان، خون، نسوج و غیره) انجام می شود.
لذا به خصوص زمان بیماری بایستی نکات بهداشتی رعایت شود که کار آن ها زیادتر از زمان طبیعی شان نشود. برای رعایت این امر لازم است استراحت، آسایش و مخصوصا به غذا توجه کامل شود، از خوردن غذاهایی که باعث کار بیشتر دستگاه های فوق می گردد خودداری شود و هرچه غذا لطیف تر و سبک تر و زود هضم تر باشد به عمل مبارزاتی بدن کمک می شود.
التهاب و عکس العمل بدن
التهاب عبارت است از تغییرات بافتی که در مقابل آسیب های وارده ایجاد می گردد. هنگامی که جایی از بدن در اثر هجوم باکتری ها، میکروب ها، ضربه، ریختن مواد شیمیایی، سوختگی و یا هر پدیده دیگری ضایعه ببیند سلول های آسیب دیده ماده ای به نام نکروزین در مایعات اطراف ترشح میکنند که این سم نیز سلول های دیگری را مضمحل کرده،
قابلیت نفوذ مویینه ها را افزایش داده و سبب می شود تعداد زیادی مایع و پروتئین به انضمام فیبرینوژن به درون نسج آسیب دیده راه یابد، که نتیجه آن خیز موضعی خارج سلولی است. مایع خارج و لنف هر دو به علت اثر انعقادی نکروزین روی فیبرینوژن که نشت کرده منعقد میگردد.
بدین ترتیب خیز سفتی در فضاهای اطراف سلول های آسیب دیده پیدا می شود. هر دارویی که بتواند سم حاصله و التهاب موجود را برطرف نماید باعث بهبودی محل تورم می گردد که داروهای گیاهی نیز این عمل را به خوبی انجام داده باعث از بین رفتن تورم حاصله می گردند.
تشکیل عفونت و تاثیر داروهای گیاهی
بیشتر بیماران می خواهند بدانند که عفونت از کجا می آید و از چه چیز ساخته می شود. هر جایی از بدن که مورد حمله میکروب، انگل یا در اثر ایراد ضرب و جرح زخم شد، میکروب ها می توانند وارد بدن شوند.
به محض ورود میکروب ها، سربازان و محافظین جسم آدمی برای از بین بردن دشمن به آن محل هجوم می آورند. این سربازان فداکار از دسته سلول های سفید یا گلبول های سفید خون می باشند به نام های «نوتروفیل و ماکروفاژ».
اینها مقدار زیادی از باکتری ها و میکروب های وارد شده به بدن را بلعیده و نیز مقداری از نسج له شده و نکروزه را نیز می خورند. موقعی که این دو کار را انجام دادند عده ای در اثر سم میکروب ها می میرند.
پس از چند روز حفره ای در محل نسج ملتهب ایجاد می شود که شامل مقادیر زیادی از نسج نکروزه، نوتروفیل های منهدم شده و بالاخره ماکروفاژهای مرده می باشد که یک چنین مخلوطی را معمولا عفونت می گویند.
این عفونت ادامه می یابد یا متوقف می شود یا در جایی از بدن سر باز میکند و گاهی بسته باقی می ماند. اگر عفونت در محل خود باقی بماند ممکن است نسوج مرده اطراف ورم از بین رفته و عفونت به تدریج در اثر آنولیز در مدت چند روز تجزیه شوند و مواد حاصل از آن به وسیله نسوج مجاور جذب گردد. به طوری که پس از چندی آثاری از ورم دیده نشود.
اثر موضعی داروی گیاهی چنین است که اطراف حفره چرک را پوشانده و با نفوذ خود مانع پراکنده شدن آن می شود. از طرفی به علت نفوذی که دارد نمیگذارد تغذیه سلول های چرک زا و زندگی میکروب ها به خوبی انجام گیرد.
چون راه تغذیه بسته می شود محتوی تومور یا تورم، پژمرده و پلاسیده شده و از بین می رود. این یک طریق معالجه است. طريق دیگری که به وسیله داروهای مخصوص به خود انجام می شود این است که تورم در اثر تند شدن جریان خون و بالا رفتن درجه حرارت آن محل، زودتر از بین می رود.
راه دیگر تجویز داروی منفجر کننده است که با این طریق تومور سر باز کرده و عفونت آن خارج می گردد. لذا داروهای ضد التهاب گیاهی به سه دسته تقسیم می شوند:
- داروهای جمع کننده و کوچک کننده ی تومور یا تورم
- داروهای حل کننده
- داروهای منفجر کننده