دوربینی

دوربینی عبارت است از عدم توانایی واضح دیدن اجسام نزدیک. این بیماری بیشتر در حدود ۵ سالگی تشخیص داده می شود و ممکن است تا میانسالی مشکلی ایجاد نکند.

گاهی ژنتیکی است و به صورت خانوادگی رخ میدهد. قرنیه شفاف و عدسی هر دو به منظور متمرکز کردن اشعه ی نور و ایجاد تصویر واضح بر روی شبکیه حساس به نور در پشت چشم همکاری دارند.

دوربینی در صورتی رخ میدهد که کره ی چشم در مقایسه با قدرت مجموع تمرکزی قرنیه و عدسی کوچک باشد. وقتی تصویر در پشت شبکیه می افتد دید ناواضح شده و هنگام نگاه کردن به اشیا نزدیک بدتر می شود.

افراد جوان دوربین معمولا اشیا دور را بسیار واضح می بینند زیرا عدسی انعطاف پذیر است و میزان تمرکز را به آسانی تغییر می دهد اما با افزایش سن، قدرت تمرکز کنندگی کاهش یافته و دید دور نیز مبتلا می شود.

علایم دوربینی

دوربینی خفیف یا متوسط به طور معمول در افراد جوان تاثیر چندانی بر بینایی ندارد زیرا می توانند با قدرت تمرکز عدسی آن را جبران کنند ولی در موارد شدید تر ممکن است علایم در سن پایین تری آغاز شوند.

علایم دوربینی شدید که ممکن است از دوران نوزادی آشکار باشند شامل موارد زیر می باشند:

فقدان علاقه به اشیا کوچک

مشکل در خواندن یا دنبال کردن داستان های تصویری.

اگر چشم ها به میزان مساوی دوربین نباشند ممکن است نتوانند با یکدیگر بر روی یک جسم، یکسان متمرکز شوند.

بچه های کوچک بدون درمان زودرس ممکن است مبتلا به لوچی چشم شده و در نهایت بینایی یک چشم از بین برود.

اگر متوجه هرکدام از علایم فوق شدید سریعا فرزندتان را نزد پزشک ببرید. اگر در دیدن اشیا نزدیک یا در خواندن و انجام کارهای ظریف دچار مشکل هستید باید به چشم پزشک مراجعه کنید تا آزمون های بینایی بر روی شما انجام شود.

این اختلالات شاید نشان دهنده ابتلا شما به پیر چشمی باشد که در افراد دوربین زودتر از افراد عادی بروز می کند.

راه کار درمان دوربینی

در این مورد پزشک با بررسی قدرت بینایی و سطح جزئیات دیده شده توسط شما شدت دوربینی تان را تعیین می کند.

اگرچه این بیماری گاهی در آزمون های بینایی معمول در مدرسه تشخیص داده می شود ولی تمام کودکانی که سابقه ی دوربینی شدید در خانواده دارند باید قبل از سن سه سالگی آزمایش شوند. زیرا درمان فوری بسیار مهم است.

دوربینی را می توان با لنزهای تماسی یا عینک هایی با عدسی های محدب اصلاح کرد. قدرت متمرکز کنندگی هر چشم با افزایش سن کاهش یافته و ممکن است با گذشت زمان نیاز به تعویض عینک داشته باشید.

افرادی را که مشکل دوربینی دارند می توان با لیزر که قدرت تمرکز کنندگی قرنیه را افزایش می دهد درمان کرد. دوربینی موجب عوارضی نمی شود اما افرادی که مبتلا به آن هستند بیشتر مستعد آب سیاه حاد می باشند و باید سریعا درمان شوند.

بنابراین انجام آزمون های منظم آب سیاه بسیار مهم می باشد.