چشمه های آب گرم

امروزه بین مردم شایع است که خود را با آب های گوگردی داغ و معدنی و چشمه های آب گرم درمان می کنند. روایات ما شديدا از درمان با آب های گرم و چشمه های آب گرم نهی می کند و دارو بودن و دواییتش را نفی می کند.

روایتی است از پیامبر (ص) : 

 نَهَى أَنْ يُسْتَشْفَى بِالْحَمَّاتِ الَّتِي فِي الْجِبَالِ . پیامبر (ص) نهی فرمودند که انسان خودش را با آب بد بو و متعفن که در کوه ها وجود دارد درمان کند.

شاید کسی بگوید مراد روایت آن چشمه های آب گرم نیست بلکه ممکن است اشاره به آب های راکد و مانده و گندیده باشد. جواب این است که روایات دیگری داریم که در اشاره به آب چشمه های آب گرم صریح است.

روایتی دیگر که سندش معتبر است و کلینی از امام صادق (ع) نقل می کند قال: امام صادق (ع) فرمود:

 نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ عَنِ الِاسْتِشْفَاءِ بِالْحُمَّيَاتِ ، پیامبر نهی فرمودند از درمان با آب های بد بو و متعفن؛

 وَ هِيَ الْعُيُونُ الْحَارَّةُ الَّتِي تَكُونُ فِي الْجِبَالِ ، و این همان چشمه های آب گرم است که در کوه ها است؛

 الَّتِي تُوجَدُ فِيهَا رَائِحَةُ الْكِبْرِيتِ ، که بوی گوگرد از آن ها متصاعد است.

با توجه به صحیح السند بودن این روایت و تعدد روایات شکی نیست که مراد همین چشمه های آب گرمی است که مردم خود را با آن ها درمان می کنند و حال آن که پیامبر نهی فرموده، و پیامبر فرمود:

 مَرَرْتُ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا وَهْماً فِي الْفُرَاتِ مُسْتَنْقِعَانِ فِي إذارین ، عبور می کردم، رد می شدم از کنار امام حسن و امام حسین که صلوات خدا بر آن ها باد در حالی که آن ها با لباس در آب فرات غوطه ور بودند؛

 فَقُلْتُ لَهُمَا یا ابنی رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكُمَا أَفْسَدْتُمَا الازارين ، پس به آن ها عرض کردم ای فرزندان رسول خدا صلوات خدا بر شما، لباس ها را خراب کردید – یعنی بدون لباس وارد آب می شدید.

 فَقَالَا لِي يَا أَبَا سَعِيدٍ فَسَادُنَا للازارين أَحَبَّ الينا مِنْ فَسَادِ الدِّينِ ، آن ها به من فرمودند ای اباسعید خراب شدن دو لباس ها بهتر از این است که دین ما خراب بشود، خراب شدن دو لباس نزد ما محبوب تر از خراب شدن دین است: آنَ لِلْمَاءِ أَهْلًا وسکنا كَسُكَّانِ الْأَرْضِ ، آب هم اهلی دارد، آب هم ساکنانی دارد، یک عده ای در آب سکونت دارند مانند آن هایی که در زمین ساکنند؛

ثُمَّ قَالَا إِلَى این تُرِيدُ ؟ سپس فرمودند کجا می خواهی بروی؟

 فَقُلْتُ هَذَا الْمَاءِ ، عرض کردم می خواهم بروم پیش آن آب؛

 فَقَالَا وَ مَا هَذَا الْمَاءُ ؟ فرمودند این چه آبی است؟

 فَقُلْتُ أُرِيدُ دَوَاءَهُ ،می خواهم از خاصیت دارویی اش استفاده کنم.

أَشْرَبُ مِنْ هَذَا الْمَرَّةِ لِعِلَّةِ بی ، از این آب تلخ بخورم به خاطر یک بیماری؛

أَرْجُو أَنْ يُخَفِّفَ لَهُ الْجَسَدَ ، امیدوارم که بدنم سبک بشود؛

 وَ يُسْهِلَ الْبَطْنِ ، و شکم را روان می کند؛

 فَقَالَا مَا نَحْسَبُ أَنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ جَعَلَ فی شیء قَدْ لَعَنَهُ شِفَاءُ : فرمودند فکر نمی کنیم که خداوند در چیزی که نفرین کرده و لعنت کرده شفا قرار دهد، در آب نفرین شده و لعنت شده فکر نمی کنیم خدا شفا قرار دهد.