گیاهان تیره شاه بلوط هندی عموما درختی و دارای برگ های متقابل، مرکب از برگچه های نامساوی و منتهی به یک نقطه می باشند. شامل ۲ جنس و ۱۸ گونه هستند و به نحوی پراکندگی دارند که به فواصل دور از یک دیگر مانند آمریکای شمالی، شبه جزیره بالکان، ارتفاعات هیمالیا، وامریکای مرکزی یافت می شوند.
از اختصاصات گیاهان تیره شاه بلوط هندی آن است که گل هایی مجتمع به صورت خوشه های انتهانی دارند و چون گل آذین آن ها در زمستان، هنگامی که هنوز به صورت جوانه است، ترکیب بندی حاصل می کند، لذا شکفتن گل های آن ها زودتر از غالب گیاهان، و در اوایل بهار صورت می گیرد. این گیاهان، گل هایی نر – ماده یا بر دو نوع نر و ماده ، نامنظم، شامل ۴ یا ۵ کاسبرگ و به همان تعداد کلبرگ دارند. پرچم های آن ها به تعداد ۲ برابر گلبرگ ها (گاهی کم تر) و مادگی آن ها مركب از ۳ برچه است.
در ایران یک گونه دارویی به شرح زیر به صورت یک درخت زینتی در نواحی شمالی و تهران پرورش می یابد: