گیاه درمانی

گیاه درمانی یک نظام طبی بین المللی و بسیار کهن است که از گیاهان برای پیشگیری و درمان بیماری ها استفاده می کند. حفظ و تقویت تندرستی از دیگر کاربردهای این نظام است. تقریبا همه گیاهانی که به عنوان ادویه برای رنگ و طعم دادن به غذا استفاده می شوند خواص درمانی دارند ولی شمار گیاهان دارویی خیلی بیشتر از شمار گیاهان مصرفی در آشپزی و در تولید محصولات آرایشی و بهداشتی است. استفاده از گیاهان برای درمان بیماری ها پیشینه ای کهن تر از انسان دارد.

گیاه درمانی چگونه عمل می کند؟

امروزه بی تردید میدانیم که گیاهان موجوداتی زنده و پویا و فعال هستند و در همه ساعات شبانه روز در حال جذب، تبدیل، ساختن، مصرف و پخش مواد متعدد درون اندام های خود می باشند، و از خورشید و ماه و شاید دیگر سیارات منظومه شمسی تاثیر می گیرند. این واقعیت به ما می گوید که برای دسترسی به بیش ترین تمرکز ماده ای گیاهی، یک زمان مطلوب وجود دارد.

ماده مورد نیاز ما در گیاه برخی اوقات بیشترین تمرکز را در برگ ها و در برخی اوقات دیگر در ریشه یا گل های گیاه دارد. یکی از اساسی ترین اصول طب گیاهی این است که رابطه هر انسان با گیاهانی که در محیط زندگی او می رویند. طب گیاهی می گوید گیاهانی که در محیط زندگی هر انسان می رویند بیشترین احتمال را برای درمان بیماری های او دارند.

روش اجرا گیاه درمانی

گیاه درمان گر ممکن است برای اطمینان یکی از روش های مدرن را که معمولا برای کمک به تشخیص بیماری به کار گرفته می شوند چون آزمایش خون، ادرار، اشعه ایکس، یا پاتالوژی را به کار گیرد، گرچه گیاه درمان گران ورزیده معمولا از هیچ یک از آن ها استفاده نمی کنند زیرا در پایان شنیدن تاریخچه زندگی بیمار نوع بیماری او را تشخیص داده اند.

هر شخص بیمار دارویی خاص خود دریافت می کند که مقدار و تنوع و ترکیبش را گیاه درمان گر با در نظر گرفتن وضعیت و نیاز او تعیین کرده است. اصل مهم روش گیاه درمانگر بازگرداندن تعادل طبیعی به کل بدن بیمار است نه تیمار علایم بیماری او.

چه انتقاداتی به گیاه درمانی وارد است؟

چون بسیاری از داروهای گیاهی علایم بیماری را به سرعت رفع می کنند بیماران ناآگاه این تغییر را درمان اصلی می پندارند. البته برخی بیماری های حاد چون عفونت آپاندیس را که نیاز به جراحی فوری دارد نمی توان با داروهای گیاهی درمان کرد، اما اطبای طب گیاهی می گویند که حتی چنان پدیده های بدخیم اگر زود تشخیص داده شوند با مصرف داروهای گیاهی بهبود می یابند.

فلاسفه روزگار باستان باور داشتند که طبیعت داروهای گیاهی یا معدنی مناسب هر بیماری را خلق کرده است و اگر ما آن دارو را نمی یابیم نقص از طبیعت نیست. گیاه درمانی بهترین نتایج را در آدم هایی می دهد که از نبود تعادل انرژیایی مولود زندگی شهری بیمار شده اند، و اگر بیمار شیوه زندگی اش را به گونه ای اصلاح کند که به حالتی طبیعی تر بازگردد آثار درمانی واقعا خوب تولید خواهد کرد.

گیاه درمانی برای آدمی که دل خوش یا معتاد به مصرف انواع مسکن ها و آنتی بیوتیک ها و آرام بخش های عصبی شیمیایی و مصنوعی است، اضافه وزن دارد، سیگار با مواد مخدر چون الکل یا حشیش یا تریاک یا کوکایین مصرف می کند، خورد و خوابش غیرطبیعی و غیر معقول است، فعالیت بدنی قابل توجه ندارد، و هوای آلوده شهری بزرگ را تنفس می کند معجزه نمی کند. درمان گر طب گیاهی بیشتر با مردمی سر و کار دارد که از نبود تعادل بین انسان و دنیای گیاهی او رنج می برند. و طبیعی است که بخش عمده توجه او متمرکز بر تغذیه است.