آفتاب پرست
نامهای دیگر : گل آفتاب پرست – آفتاب گردک – دوارالشمس – صامر يوما.
مشخصات: گیاهی است از خانوادهی گاوزبان Boraginaceae، علفی و یک ساله به شکل بوتهای با ساقههای چوبی، ساقهی آن کوتاه و پوشیده از پرز غباری و بلندی آن به ده تا هفتاد سانتی متر میرسد و خیلی پرشاخه و منشعب است. برگهای آن کامل، پهن، بیضی، نوک تیز و در تماس با دست زبر و خشن با دمبرگ شبیه برگ شیب و کمی کوچک تر از آن میباشد. گلهای آن مجتمع خوشهای سفید مایل به زرد و بدون بو و خمیده شبیه عقرب است.
این گیاه در تمام طول تابستان گل میدهد و در مناطق با آب و هوای مدیترانهای جنوب اروپا و جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا و ایران میروید. در ایران بیشتر در موستانها و کنارهی جادهها و اراضی سنگلاخ و همچنین در همدان دیده میشود. این گیاه دارای گونههای متعدد میباشد.
طبیعت: گرم و خشک است و درجهی حرارت آن بیشتر از درجهی خشکی آن میباشد.
خواص درمانی آفتاب پرست
- اگر آب چهار عدد از سرشاخههای گلدار و تازهی آن که شامل برگ و تخم نیز باشد بگیرید و با عسل شیرین کنید و بخورید. محلل و مسهل بلغم و صفرا و قاعده آور است و اگر با سرکه مخلوط و خورده شود. برای رفع سمیت عقرب مفید است.
- ۲۰ تا ۳۰ گرم برگ و سرشاخههای گلدار گیاه را در یک لیتر آب جوش دم کنید و آب صاف کردهی آن را هر صبح و ظهر و شب یک فنجان بنوشید. سنگ کلیه را دفع میکند.
- تازهی آن را بکوبید و ضماد کنید. برای رفع انواع زگیل و اگزما مفید است.
تذکر: این گیاه برای طحال مضر است و مصلح آن عسل میباشد.
برگ آفتاب پرست
خواص درمانی: آن را بکوبید و با شیر مخلوط کرده و ضماد کنید. برای تحلیل بردن ورم پردهی دماغ اطفال و همچنین درمان نقرس و رفع پیچیدگی عصب نافع است.
تخم آفتاب پرست
خواص درمانی
- اگر هشت گرم از آن خورده شود، سنگ مثانه را دفع میکند.
- آب دم کردهی آن را بنوشید. تب را قطع میکند.