معرفی گیاه چای سبز
چای سبز یک نوشیدنی مفید و مصرف آن در کشورهای آسیا کلیات گیاهشناسی به طوری که اسیاییها روزانه حدود ۳ فنجان چای می نوشند. چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می آیند. تفاوت در این است که برای تهیه چای سبز برگها را بخار داده، گرد می کنند و سپس آن را خشک می نمایند ولی برای تهیه چای سیاه برگ های خشک شده، تخمیر شده، در برخی اوقات مواد.
شیمیایی به آن اضافه می گردد و برشته می شود یعنی فرایند بیشتری صورت می گیرد. هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه هایی می باشد که اثر کاهش ابتلا به سرطان های مختلف در آنها دیده شده است. زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد، تنها محتوی نیمی از کافئین یک فنجان قهوه است این حال چای بدون کافئین هم وجود دارد.
چای سبز بومی چین است که، در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسيا و بخشهایی از خاورمیانه و آفریقا کشت میشود. گیاه چای دارای گل بزرگی است که، برگهای همیشه سبز دارد. چای سبز معمولا برای معالجه بیماریها تجویز می شود اما، مردم در تمام نقاط جهان پی بردهاند که، نوشیدن چای سبز بطور روزانه فواید زیادی دارد. این چای ماده پیشگیری کننده مهمی در قبال سرطان، افزایش چربیهای خون، سفت شدن رگها و حفرههای دندان تلقی میشود. این گیاه در قبال اسهال خونی ناشی از باکتری مصونیت ایجاد میکند.
خواص دارویی
چای سبز خطر مرگ قلبی را کاهش میدهد. چای سبز در معالجه برخی عفونتها و هضم غذا موثر است. و خاصیت سفیدکننده دارد و اعصاب را تقویت می کند.
برای برخی ناراحتی های چشم مفیداست. و نوشیدن منظم چای سبز استقامت بدن را در تمرینات ورزشی افزایش میدهد و بر اساس تازه ترین بررسیها، مصرف مرتب عصاره چای سبز، میزان است افراد را برای ورزش کردن از ۸ تا۲۴ ٪ افزایش میدهد.
مصرف روزانه چای سبز پوست را در مقابل مواد مخرب اکسیدان محافظت می کند.
مهم ترین ماده موثر در چای، (epigallocatechin gallate) این ماده در چای سبز بسیار بیشتر از چای سیاه است. این ماده اثرات آنتی اکسیدانی داشته و رادیکال های آزاد ایجاد شده در اثر متابولیسم سلولها و نور آفتاب را خنثی می کند. به طور علمی ثابت شده این ماده جلوی تشکیل سلول های سرطانی را می گیرد.
همچنین ثابت شده میزان مرگ سلول های پوست به دنبال تابش آفتاب را کاهش می دهد. همچنین مصرف چای میزان بروز واکنش های آلرژیک(حسایست زا) را کاهش میدهد. و چای سبز قادر است جذب رودهای گلوکز و چربی را کاهش دهد و به این وسیله باعث کاهش وزن در افرادی که چای سبز مصرف می کنند، شود.
وزن افرادی که چای سبز به طور مرتب مصرف می کنند، ۱۰ تا ۱۸ ٪ کمتر از افرادی است که چای سبز مصرف نمی کنند. و این نوشیدنی گیاهی نوعی آرام بخش نیز محسوب می آید. با نوشیدن این چای سیستم عصبی بدن شما مقاوم تر شده، آرامش اعصاب و دوری از فشارهای عصبی را برای شما به ارمغان می آورد.
از آنجایی که بسیاری از بیماریها ارتباط مستقیم با استرس و سیستم عصبی دارند، نوشیدن این چای را می توان به نوعی داروی تمام بیماری ها نام برد. و این نوع چای حاوی ماده ای به نام فلورین است که فلورین سبب می شود تا ساختار داخلی دندان ها محکم شود و از پوسیدگی آنها جلوگیری میکند. و قدرت فکری و قابلیت تمرکز را بالا می برد. و از امراضی مثل آلزایمر پیشگیری می کند. و التهاب مفاصل را درمان می کند.
از برگهای چای سبز برای تسکین جای نیش حشرات و آفتاب سوختگی استفاده می شود. برای معالجه سرطان سینه و ناحیه گردن، سرطان روده بزرگ و راست روده و سرطان تخمدان مفید است. شما میتوانید یک قاشق چایخوری برگ چای سبز را داخل یک فنجان آب جوش بریزید و بگذارید مدت ۳ دقیقه دم بکشد، بعد آن را میل کنید برای سلامتی شما مفیداست. چای ماده ای به نام تئین دارد که آرام بخش است.
تئین در جذب اشعه ماورا بنفش بسیار موثر است. از این ماده در تولید کرم های ضد آفتاب استفاده میشود و از سوختن پوست در اثر نور خورشید جلوگیری می کند. مصرف دم کرده چای باعث تسريع حركات تنفسی، سرعت در گردش خون، رفع خواب آلودگی، احساس تجدید نیرو، تقویت نیروی فکری، گوارش بهتر غذا و تعریق می شود. بعضی سرطانها مفید باشد. چای در کاهش خطر برخی بیماری های مزمن عمده مثل سکته، حمله قلبی مفید است و چای سبز طول عمر را می افزاید. . اگر به طور مرتب چای سبز بنوشید، احتمال مرگ ناشی از بیماریهای قلبی عروقی، ۲۵ ٪ کاهش پیدا می کند.
چای سبز در رفع عفونتهای قارچی، باکتریایی و حتی ویروسی (نظیر سرماخوردگی عادی) مفید است. تفاوت بین چای سبز و سیاه در نحوه عمل آوری آنهاست. برگهای تازه چای کمی بخار داده میشود و سپس به سرعت خشکانده میشوند. این عمل از کنش آنزیمها در متلاشی کردن مواد غذایی و مغزی موجود در چای بنام «پلی فنول» که، عناصر ضدسرطانی چای سبز محسوب میشوند، پیشگیری میکند.
پلی فنول چای سبز حتی در مقایسه با ویتامینهای Cو Eضد اکسید کننده بهتری است. این چای برای سیستم هاضمه مفید است و سبب تقویت قوه بینایی شما میشود. این گیاه رگها را تقویت، و از تجمع چربیهای زیاد در خون جلوگیری می کند. این گیاه، خلط را از گلوی ملتهب پاک و اثر مواد سمی را خنثی میکند. «تانین» موجود در این چای می تواند از تداوم اسهال جلوگیری کند. اگر در صدد افزایش میزان تانین در چای هستید، بگذارید بیشتر دم بکشد.
ترکیبات گیاه
غنچه برگ و برگهای جوان، بهترین بخش چای سبز هستند. چای حاوی کافئین، آلكالوئیدهای پورین، تئوفیلین و تئوبرومین است. اما، فعال ترین ترکیبات موجود در آن عبارت است از پلی فنولها که، بسیاری از خواص درمانی و پیشگیرانه ناشی از وجود آنها است.
نحوه مصرف
چای:
اغلب فرآورده های چای سبز به صورت برگ خشک چای عرضه میشوند. البته، عصاره های تهیه شده از برگها و غنچه برگ آن نیز موجود است. این چای حاوی ۳۰۰ تا ۴۰۰ پلی فنول و ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم کافئین در هر لیوان است. فرآورده های آن عاری از کافئین، دارای پلی فنولهای فشرده .۶ تا ۸۹ درصد میباشند. یکی از عناصر فعال در این چای به اندازه آسپیرین از تجمع پلاکتهای خونی جلوگیری میکند که این اثر جریان خون را بهبود می بخشد.
تحقیقات مردمی نشان میدهد که، در کشورهایی که مردم هر روز چای سبز، مصرف میکنند، موارد سرطان کمتر بوده است، هر چند بین این دو هیچ رابطه علت و معلولی تایید نشده است. چای سیاه فاقد خاصیت مشابه است. در واقع اگر به مقدار زیادی چای سیاه مصرف کنید، ضریب خطر ابتلا به سرطان راست روده، کیسه صفرا و مخاط رحم را افزایش میدهید. از این چای به عنوان جایگزینی برای چای سیاه و قهوه توصیه میشود. نوشیدن روزانه سه لیوان آن توصیه شده است. انواع فرآورده های کپسولی و مایع چای سبز نیز قابل دسترس است.
توصیه ها:
اگر داروهای الکالین مصرف می کنید، بهتر است که از مصرف چای سبز بپرهیزید. تانین موجود در چای با داروهای آلکالین (قلیایی) تداخل پیدا می کند که این امر سبب میشود اثر دارو کم شود.
مضرات
از لحاظ امنیت غذایی یک خصلت منفی دارد و آن کاستن جذب آهن در بدن است. به همین علت باید از چای با اضافه کردن شیر استفاده کنید. راه دیگر این است با غذا یا بین وعده های غذا میل کنید. چای را چه سرد و چه گرم با افزودن آب لیمو یا انداختن تکه ای لیمو در آن میل کنید.