برنده خوب و بازنده خوب بودن را به کودکمان بیاموزیم

برای یک برنده خوب و بازنده خوب بودن چه باید کرد؟ برد و باخت، معمولا در عرصه های مختلف زندگی اتفاق می افتد؛ ولی برای کسانی که از روحیه ورزشکاری برخوردار نیستند، تجربه چندان خوشایندی نیست. آیا شما دوست دارید یکبار دیگر با کودکی که همین الان تمام بازی را به هم زده بازی کنید؟ آیا اگر جوناتان وقتی در انتخاب مبصر کلاس رای نیاورد، با همکلاسی هایش دعوا کند که چرا به او رای نداده اند، بار دیگر همکلاسی هایش به او رای خواهند داد؟

آیا وقتی نماینده شد و شروع به گزافه گویی در مورد رای آوردنش کرد، چه طور؟ آیا کودکان دیگر از بازی با گلوریا که همیشه وقتی می بازد گریه می کند، لذت می برند؟ و یا فردی که هر وقت می برد شروع به پز دادن و اغراق کردن در مورد بردنش میکند؟ یادگیری روحیه ورزشکاری و برخورد خوب در هنگام برد و باخت در کودکان یک شبه به دست نمی آید. بیشتر کودکان، زمانی که در مدرسه ابتدایی هستند، هنگامی که بازنده می شوند ناراحت می شوند و نمی توانند تحمل کنند، ولی اگر نمونه ای از یک ورزشکار خوب ارایه دهید و چیزی کمتر از آن را از کودکتان نپذیرید، کودکتان نیز خواهد آموخت که چطور یک برنده خوب و یک بازنده خوب باشد.

برای برنده خوب و بازنده خوب بودن روحيه ورزشکاری را تشریح کنید.

زمانی که در گفتگوهای روزمره، صحبت از روحیه ورزشکاری به میان می آید، برای کودکتان معنای بردن و باختن شرافتمندانه و خوشایند را توضیح دهید. از اصطلاح بازیکن خوب و ورزشکار خوب، زیاد استفاده کنید و موقعیت هایی را شرح دهید که در آنها آدمها غر نمی زنند، اخم نمی کنند، لاف نمی زنند و نق نق نمی کنند.

 نمونه ای از یک ورزشکار خوب را نشان دهید.

کودکان، کارهایی را می آموزند که می بینند؛ کارهایی را که شما آن را انجام می دهید.

نمونه خوبی برای کودکتان باشید. خودتان، ورزشکار خوبی باشید، کسی که با تواضع و خوشایندی می برد و با وقار میبازد. بدین ترتیب، کودکتان نیز خواهد آموخت که همانگونه عمل کند و هنگامی که در موقعیت دشواری قرار می گیرد، از کارهای شما تقلید کند. الان در برد و باخت های کودک، رفتار مناسبی داشته باشید. بعضی از والدین، در پایان هر مسابقه ای بدتر از کودکانشان رفتار می کنند. گاهی به نظر نمی رسد جمله «بازی برد و باخت داره» کاربرد زیادی داشته باشد؟

برای برنده خوب و بازنده خوب بودن رفتار خوب را تمرین کنید.

به کودکان ، فرصت بدهید که واکنش های خود را تمرین کنند. در مورد کودکان خردسال، مناسب است که به آنها فرصت بدهید تا بردن و باختن را تمرین کنند.

با کودک، به بازی های دو نفره بپردازید. برای نمونه، اگر مشغول بازی یک قل دو قل ویا گل یا پوچ هستید، می توانید با استفاده از فرصت پیش آمده، به تقویت رفتار مناسب در کودک بپردازید و یا برای او شرح دهید که به چه علت بعضی رفتارها مناسب و یا نامناسب هستند.

در حالی که با کودکتان بازی می کنید با نشان دادن واکنش های مناسب، طرز رفتار درست را به او بیاموزید: «خیلی خوب بازی کردی. منو سه بر یک بردی. باید این دفعه بیشتر تلاش کنم» یا « خوب، من دور پیش تو روبردم، ولی راستش خیلی قوی هستی. نمی دونم که می تونم دوباره ببرمت يانه.»

رفتار بازیکن خوب را به صورت طبیعی و خصوصی به کودکتان نشان دهید تا کودک زمانی که در حال یاد گرفتن لبخند زدن است، بتواند بدون دغدغه خاصی، کمی نیز لب و لوچه اش را جمع کند. اکثر کودکان، به سرعت می فهمند و می آموزند که چه طور، واکنش های خود را کنترل کنند.

نقش آنچه را که یک برنده می تواند بگوید، بازی کنید. قبل از شروع یک بازی، با کودکتان در این مورد صحبت کنید که اگر برد و با حریف را مغلوب کرد، چه چیزی می تواند بگوید: «بک هندت {زدن توپ با پشت راکت در بازی تنیس. م.} واقعا خوب بود. خیلی سعی کردم تا تونستم ببرمت» یا «واقعا بازیت خوب بود. امیدوارم بتونی کمی هم به من یاد بدی.»

نقش آنچه را که یک بازنده می تواند بگوید، بازی کنید. واکنش ها و جمله های مناسبی را تمرین کنید که بازنده می تواند بگوید و انجام مثلا دست دادن با حریف و گفتن اینکه: «تبریک میگم: خیلی خوب بازی کردی!» یا «حالا باید منتظر مسابقه بعدی باشم».

همراه با کودکتان، بازی پیشکسوتان ورزشی را تماشا کنید. زمانی که برنامه های ورزشی یا مسابقات تلویزیونی را تماشا می کنید و یا برای دیدن مسابقات ورزشی رفته اید، رفتار ورزشکاران حرفه ای را، وقتی که می برند یا می بازند، به کودکتان نشان دهید. زمانی که بزرگسالان با کودکان دیگری می برند یا می بازند، درباره رفتار ورزشی آنها صحبت کنید. به آنها بگویید که برنده ها یا بازنده ها چه کارهای  دیگری را می توانستند انجام دهند و یا بگویند؟ چه رفتاری در آنها باعث شد که در نظرمان ورزشکاران خوبی بیایند؟

 رفتار ورزشی ناشایست را، نپذیرید!

اگر کودکتان رفتار خوبی ندارد، بگذارید بداند که رفتارش پذیرفتنی نیست. اگر «جانت» وقتی که می بازد، کارتها را زمین می اندازد؛ از بازی کردن مجدد با او، خودداری کنید و یا تا زمانی که ثابت کرد که بازیکن خوبی است، او را از بازی اخراج کنید.

اگر رفتار نامناسب ورزشی در یک فعالیت تیمی اتفاق افتاد، با مربی صحبت کنید و یا به کودک هشدار دهید که اگر دوباره چنین رفتاری داشته باشد، از بازی اخراج خواهد شد. سپس، آن را اجرا کنید.

 برای برنده خوب و بازنده خوب بودن رفتار خوب ورزشی را تقویت کنید.

تلاش های کودک را در هنگامی که صرف نظر از امتیاز، مانند یک برنده عمل می کند و با چنین رفتاری را در دیگران تشخیص می دهد، تحسین کنید.