از آنجا که لسیتین حاوی فسفر به شکل گلیسروفسفات است و با توجه به اینکه این ترکیبات به سهولت جذب بافت های بدن و به خصوص مغز می شود، گلیسرو فسفات ها در علم پزشکی کاربرد دارند. از سویی، علی رغم عدم وجود شواهد کافی، گلیسروفسفات ها در گذشته و تا اکنون در سطح وسیعی به عنوان مواد نیروزا به کار رفته اند.