نام فارسی: شیرینه ، گلی ناز
نام علمی: .Glinus lotoides L
نام فرانسه: Mollugine
نام انگلیسی: Mollugo، Carpet – Wccd
نام ایتالیانی: Mollugo
نام آلمانی: Weichkraut
نام عربی: حشيشة البساط، مغيره (Mughayrah)
شیرینه گیاهی است علفی و یک ساله از تیره فیکوئیداسه که ساقه های منشعب، خوابیده در سطح زمین و پوشیده از تارهای ستاره ای شکل دارد. برگ های آن بیضوی یا تقریبا مدور و منتهی به دمبرگ کوتاه است. گل های فاقد گلبرگ، به رنگ سفید و مجتمع به تعداد ۱ – ۶ تایی در طول انشعابات شاخه ها دارد. تخمدان آن پس از رسیدن، میوه ای به صورت پوشینه و محتوی دانه های فراوان به وجود می آورد. در نواحی گرم کره زمین مخصوصا در جنوب آسیا مانند ایران، هند و سیلان می روید.
خواص درمانی شیرینه
گیاه خشک شیرینه در بعضی نواحی محل رویش، جهت رفع اسهال های ساده و تقویت کودکان ضعيف مصرف می شود. به تفاوت از آن برای درمان جوش و دانه های چرکین جلدی و همچنین معالجه زخم ها و التیام آن ها استفاده به عمل می آید.
محل رویش شیرینه
در نواحی غربی و جنوبی ایران، خوزستان: اهواز، بختیاری: گات وند. بلوچستان: گاتاف می روید.
.Gisekia linearifolia Sch. & Thann.، Gisekia pharnaceides L
Gisekia pharnaceides گیاهی کوچک، علفی و دارای ساقه های نازک، به هر دو حالت قائم و گسترده در سطح زمین است. برگ های بیضوی نوک تیز و یا مدور در انتها دارد. گل های عاری از گلبرگ آن، به تعداد چندتایی در نقاط مختلف طول ساقه ظاهر می شود. میوه آن از ۵ قسمت جدا شدنی که هر یک محتوی یک دانه تیره رنگ است تشکیل می یابد. در افریقا، نواحی جنوبی آسیا مانند ایران، افغانستان و هند پراکندگی دارد.
خواص درمانی Gisekia pharnaceides
کلیه قسمت های گیاه اثر هضم کننده غذا، ضد کرم و التیام دهنده زخم و جراحات دارد. در درمان برونشیت، ورم مخاط بینی، کمی اشتها و ناراحتی های جلدی، موثر واقع می شود. در دفع کرم کدو اثر قاطع ظاهر می سازد.
محل رویش Gisekia pharnaceides
جنوب ایران: کرمان. بلوچستان: بیابان و جاسک.