سوای این حقیقت مسلم که سیر می تواند با جلوگیری از ابتلای انسان به بیماری های جدی بر طول عمر او بیفزاید، بررسی های اخیر ثابت کرده اند که مصرف سیر پیر شدن را به تاخیر می اندازد. یکی از دلایل پیری و کاهش طول عمر از بین رفتن سلول ها به وسیله فری رادیکال هاست. روغن های پخته و سرخ شده هم مملو از فری رادیکال هستند. با افزایش سن بر شمار فری رادیکال های بدن اضافه می شود. آنزیم های مامور مهار فری رادیکال ها هم افزایش می یابد. ویتامین های ضد اکسیدانت مانند ویتامین سی C، ویتامین آ A و ویتامین ای E و سلنیوم معدنی جملگی به کار مقابله با فری رادیکال ها کمک می کنند. سیر نیز دارای موادی است که فری رادیکال ها را از بین می برد. یکی از این اجزا سلنيوم معدنی است که سیر دارای مقادیر قابل ملاحظه ای از آن است.
در جریان یک بررسی که روی موش های آزمایشگاهی صورت گرفت معلوم شد طول عمر موش هایی که سیر مصرف می کنند، بیش از سایر موش ها است. به اعتقاد پژوهشگران می توان خواص ضد اکسیدانت سیر را دلیل این طول عمر بیشتر دانست. در جریان آن آزمایش ثابت شد که مصرف سیر، از دست رفتن حافظه ناشی از پیری را کاهش می دهد.
اثرات سیر بر طول عمر تنها به موش های آزمایشگاهی محدود نمی شود. در جریان یک بررسی که روی ۸۵۰۰ نفر که به سن بالای یک صد سال رسیده بودند انجام گرفت؛ عادت های غذایی آنها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. در نتیجه معلوم شد دو ماده غذایی در برنامه غذایی این عده حالت غالب داشته است: سیر و پیاز.