آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
Miss.fazlikhani 
نام فارسی: شاه تره
نام علمی: .Fumaria parviflora Lam
نام انگلیسی: Fine – leaved Fumitory
نام هندی: Shahtara, Pitpapada
نام عربی: شاتراج (Shatarag)، ساتراج (Satarag)
این گیاه تیره شاتره گیاهی علفی و دارای ساقه نسبتا قوی است. برگ های کم و بیش سبز، غبارآلود و منقسم به بریدگی های نازک و باریک و کوتاه دارد. گل های آن به رنگ سفید، به ندرت صورتی، مجتمع به صورت خوشه های کوتاه و میوه اش مدور – بیضوی و به قطر ۲ میلی متر می باشد. در نواحی مرطوب و کنار جریان های آب غالب نواحی ایران، افغانستان و به طور کلی برخی نواحی جنوبی آسیا و هیمالیا می روید. کلیه قسمت های گیاه به مصارف درمانی می رسد.
خواص درمانی شاه تره
گیاه شاه تره ، خلط آور، مدر و معرق است. در رفع بیماری های پوستی، جذام و برخی تومورهای سرطانی اثرات مفید ظاهر می کند. به علاوه اثر مقوی معده و تصفیه کننده خون دارد. مصرف آن استفراغ را متوقف می سازد. برای گیاه خشک، اثر مدر، اشتها آور و معرق قائلند و از آن برای رفع بیماری های پوستی استفاده به عمل می آورند.
در ایران از کلیه قسمت های گیاه تیره شاتره نوعی آب مقطر تهیه می شود که تحت نام عرق شاتره به مصارف درمان بیماری های پوست می رسد. به علاوه از آن به عنوان تصفیه کننده خون، استفاده به عمل می آید. در اروپا به منظور رفع ناراحتی های هضمی و به عنوان هضم کننده غذا، اشتها آور و ضد اسکوربوت مصرف می شود.
محل رویش شاه تره
این گیاه تیره شاتره در مناطق مرطوب و نیمه مرطوب وسعت پهناوری از نواحی شمالی ایران مانند گیلان، مازندران و گرگان، آذربایجان فارس، شیراز، كازرون، جزیره خارک کرمان بم، جیرفت، خراسان: مشهد در ارتفاعات ۹۰۰ متری، کپه داغ، بالای قوچان، ۵ کیلومتری فریمان، مشرق نیشابور، اطراف تهران: ورامین، چهارمحال و غیره می روید.
گونه های مفید دیگر شاه تره
F. vaillantii Var, indica Hauskn., Fumaria indica Pugsley
گیاهی علفی، کوچک و دارای ساقه راست یا منشعب از قاعده می باشد. برگ هایی با بریدگی های بسیار و منقسم به تقسیمات کوچک و باریک دارد. گل های گلی رنگ آن به صورت خوشه های کوچک و مرکب از ۱۵ تا ۲۰ گل در طول ساقه ظاهر می شود. میوه اش تقریبا مدور، کوچک و به قطر ۲.۵ میلی متر می باشد. در ایران، افغانستان، هند و مغولستان می روید.
خواص درمانی
اختصاصات درمانی این گیاه شبیه گیاه قبلی است. اثر معرق و اشتها آور دارد.
محل رویش
کرمان، خراسان: ازبگو، ۵۶ کیلومتری مشرق تهران در ارتفاعات ۹۵۰ متری، دماوند و آبسرد.
شاه تره ایران، مخلوطی از گیاهان فوق و گونه های مختلف دیگر است و چون بعضی از آن ها مخصوصا F. vaillantii Loisel که از گل های ارغوانی مشخص و طعمی تلخ دارد، فاقد اثر درمانی می باشند. از این نظر در مصرف شاه تره، برای آن که خواص درمانی مفید آن ظاهر گردد باید توجه شود که با نمونه های کم خاصیت مخلوط نگردد. در نواحی شمال ایران، از گیاه اخیر نیز به عنوان معرق و تصفیه کننده خون استفاده به عمل می آید.
این گیاه و نوع دیگر آن به نام F. micrantha Lag در بعضی نواحی مانند روسیه و هند به مصارف درمانی مانند پایین آوردن فشار خون می رسد.
نوع اخیر که در مناطق شمالی ایران مانند گرگان پراکندگی دارد، گیاهی یک ساله با برگ های منقسم و گل های گلی رنگ است. جمع آوری شاه تره ها از اردیبهشت تا مهر ماه که گیاه دارای گل و برگ است، صورت می گیرد. برای خشک کردن، آن ها را بر روی پارچه ای می گسترانند و یا بر روی سیم های نازک آهنی به حالت آویخته جای می دهند و در جریان هوا یا گرمای خورشید خشک می کنند.
گیاه اخیر در گرگان، خراسان: نیشابور، اخلمد، شیروان، گیلان: رودبار می روید.
