رفع مشکلات زنانه با بره موم

 کاربرد بره موم در درمان بیماری های دستگاه تناسلی و زنان بر پایه ی خواص ضد میکروبی و ضد التهابی این ماده ی مفید زنبور عسل می باشد.

این مبحث توسط آساووا مورد بررسی قرار گرفت. یکی از مواردی که موفقیت چشمگیری در کاربرد بره موم داشته است درمان التهاب  واژنی در زنان می باشد که بیش از 8 مورد موفقیت در این باره ذکر شده است.

برای درمان این بیماری زنان، از عصاره الکلی 30- 20 درصد بطور موضعی یا  پنبه آغشته به عصاره الکلی بره موم استفاده می شود.

دو مطالعه از درمان موفقیت آمیز انحطاط واژن، با بره موم ۱۵٪ به تنهایی به صورت محلول در کرم های بر پایه چربی، جذب مستقیم عصاره الکلی یا به همراه کرم های حاوی کورتیزون موجود می باشد.

در سال ۱۹۹۵ تعدادی از زنان مصرف کننده درباره رفع مشکلات زنانه با بره موم گزارش دادند که دردهای قاعدگی و گرفتگی های عضلانی در آنها پس از مصرف بهبود یافته و این امر می رساند که تحقیقات در این زمینه در آینده می تواند ارزشمند باشد. اگرچه اکثر تحقیقات در این زمینه بیشتر به معالجه بیماریهای عفونی و التهابی اندامهای تناسلی زنان پرداخته است.

در سال ۱۹۷۱، پزشکان بخش مامایی بیمارستان کيف (اتحاد جماهیر شوروی سابق)، با موفقیت بره موم را برای درمان زخم های پس از زایمان به کار بردند. مجددا در روسیه زنانی که از سایش گردن رحم، سوزش و خارش رحم و دیگر مشکلات مهبلی رنج می بردند را با محلول بره موم درمان کردند. درمان بیماران با بره موم با موفقیت ۹۸ درصدی پس از ۱۲ روز میسر شد.

محققین لهستانی در سال ۱۹۷۳ گزارش دادند که بره موم بر التهاب های چرکی مهبلی موثر است. دکتر ساچی عضو موسسه مامایی زدروی در لهستان گزارش داد که علایم بیماران مبتلا به التهاب گردن رحم که عامل آن نوعی انگل به نام تریکوموناس واژینالیس میباشد تنها با استعمال قرصهای واژینال ۳۰ میلی گرم بره موم برطرف می شود.

همچنین ساچی ۵۰ تا ۶۰ مورد از زنان دانشجویی که از قاعدگی دردناک (دیسمنوره) رنج می بردند را به طور موفقیت آمیز با بره موم درمان کرد. مرهم بره موم مورد استفاده، خاصیت سمی یا سوزش ندارد و سریع و به طور موثر ترمیم را از طریق رشد اپتلیوم سطح آسیب دیده تحریک می کند.

در سال ۱۹۸۹، رومانیایی ها و دیگران شرح دادند که ۵۷ بیمار زن که سنی بین ۲۱ تا ۵۸ را تشکیل می دادند و مبتلا به زخم مقاربتی با التهاب گردن رحم و در بعضی اوقات همراه با عفونت های کاندیدیا با دیگر بیماری های التهابی بودند را درمان کردند. بیماران با استعمال موضعی پماد، اسپری و عصاره بره موم درمان شدند. نتایج عالی از ۴۲ بیمار (۷۶/۳ درصد) به دست آمد. در ۹ نفر (۱۶/۴ درصد) نتایج رضایت بخش بود و در ۳ نفر نتیجه ای دیده نشد. این بیماران از گروه تحت درمان به واسطه حساسیت به بره موم جدا شدند.

در سال ۱۹۷۷، محققین بلغاری گزارش دادند که ۶۰ بیمار بین سنین ۴۰ تا ۶۰ سال، مبتلا به آرتروز گردن رحم را درمان کردند. آنها با پمادهای محتوی محلول الكلي ۳۰ درصد بره موم همراه با لانولین و وازلین، تحت درمان قرار گرفتند. طی دوره ی درمان، بهبودی قابل ملاحظه کاهش درد بود. ادامه ی درمان کلنیکی باعث شد تا ۳۲ بیمار کاملا به شرایط عادی برگردند و ۲۸ بیمار دیگر بهبود قابل ملاحظه ای داشتند.

همچنین از بلغارستان پانووا و دیگر همکارانش گزارش دادند که ۵۲۴ بیمار زن مبتلا به بیماریهای مختلف زنانه عمدتا با سرطان اولیه سایش رحم و گردن رحم را درمان کردند. این زنان با ۳ درصد محلول بره موم در ۹۶ درصد الکل بهبود یافتند. نتایج برای هر دو گروه سنی پایین و بالای چهل سال رضایت بخش بود. محققین نتیجه گرفتند که بره موم را باید به طور مداوم برای درمان عفونت های زنانه استفاده کرد.

راه کار رفع مشکلات زنانه با بره موم

مرهم یا عصاره بره موم را برای درمان جراحت های سطحی استفاده می کنند و برای درمان های داخلی نیز قرص، کپسول و عصاره آن را استفاده می کنند.