آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۶ 
باقالا
نامهای ديگر باقالا : باقلا، باقلى، باقالى، جرجر، فول.
Feve naine hative، Double bean، Fava bean، Faba، Feve de seville، Broadbean، Verte de Beck، Crosse. feve، Feve، Gourgane، Feve des marais، des champs، Feve naine.
مشخصات باقالا
گياهى است از خانوادهی Leguminosae ، علفى يكساله مقطع. ساقهی آن مربع و ايستا و شياردار. برگهای آن متناوب و مركب با برگچههای تخممرغى. گلهای آن سفيد داراى لكههای سياه و گاهى لكههای بنفش. ميوهی آن نيام و داراى غلافى پوشيده از كرك به طول دوازده تا پانزده سانتيمتر و عرض دو تا سه سانتيمتر كه دو طرف آن نازك و كمى خميده است و در هر غلاف تعدادى دانه قرار دارد. باقالا در اغلب مناطق ايران به خصوص در شمال كاشته مىشود و اصل آن در ايران بوده و از ايران به آسياى صغير و اروپا پراكنده شده است.
دانهی باقالا
طبيعت باقالا : طبيعت تازهی آن سرد و تر، طبيعت خشك آن سرد و خشك است.
تركيب شيميايى: در هر يكصد گرم دانه باقالا سبز و تازهی خام بدون غلاف مواد زير وجود دارد:
آب ۷۲ گرم، پروتئين ۸/۴ گرم، مواد چرب ۰/۴ گرم، هيدراتهای كربن ۱۵/۸ گرم، كلسيم ۲۷ ميلىگرم، فسفر ۱۵۷ ميلىگرم، آهن ۲/۲ ميلىگرم، سديم ۴ ميلىگرم، پتاسيم ۴۷۱ ميلىگرم، تيامين ۰/۲۸ ميلىگرم، رايبوفلاوين ۰/۱۷ ميلىگرم، نياسين ۱/۶ ميلىگرم، ارسنيك ۰/۰۲ ميلىگرم، خاكستر ۱/۱ گرم شامل ۰/۳۰۴ درصد اكسيددوپلمب، مواد ازته، مواد آلبومىنئيدى
، لگومين، ويسينالتايروزين، الدىاكسى فنيلآلانين، كونويسين.
در هر يكصد گرم دانه باقالاى رسيده و خشك بدون غلاف مواد زير وجود دارد:
آب ۱۱/۹ گرم، پروتئين ۲۵ گرم، مواد چرب ۱/۷ گرم، هيدراتهای كربن ۵۲ گرم، خاكستر ۳/۱ گرم، كلسيم ۱۰۲ ميلىگرم، فسفر ۳۹۱ ميلىگرم، آهن ۷/۱ ميلىگرم، تيامين ۰/۵۰ ميلىگرم، رايبوفلاوين ۰/۳ ميلىگرم، نياسين ۲/۵ ميلىگرم، سديم، پتاسيم
ويتامينهای C، B، A در آن وجود دارد.
خواص درمانى باقالا
- پختهی آن را بخوريد مغذى و مقوى است.
- آب پختهی آن مدرّ ادرار و شير است، براى جلوگيرى از توليد سنگ مثانه و باز كردن گرفتگىها مفيد است، خشونت حلق را برطرف مىسازد، شكم روىهای مزمن را متوقف مىسازد.
- آن را با سركه و آب بپزيد و با پوست بخوريد. اسهالهای مزمن و اسهالهای حاصل از زخم رودهها را متوقف مىنمايد.
- اگر اول موهای يك موضع را بكنيد بعد دانهی باقالاى تازه را بكوبيد و دائم بر آن عضو ضماد كنيد و روى آن ببنديد موها را از روئيدن بازمىدارد و ديگر مو در آن عضو نمىرويد.
- تازهی آن را بكوبيد و به صورت خمير درآوريد و بماليد. فورا جرم و كثافات صورت را برطرف مىسازد و اگر هر روز دائم ضماد كنيد اثر زخمها كه بر پوست مانده باشد را برطرف مىسازد.
- هر شب پختهی آن را بكوبيد و ضماد كنيد لكهای قهوهای صورت را برطرف مىسازد، زخم گاز سگ هار را درمان مىكند.
- پختهی آن را در شراب له كنيد و ضماد نماييد. انواع جوش را برطرف مىسازد.
- ضماد آرد باقالا در رساندن آبسه و سوزه و جوشها و خروج چرك از آنها مفيد است.
- آن را نرم بكوبيد و با آب برگ تازهی گشنيز خمير نموده و از خارج روى محل خنازير ضماد اندازيد، مفيد و درمانكننده است.
- براى رفع ورم پستان خانمها و همچنين ورم پستان دختران هنگام بلوغ. كوبيدهی آن را با سكنجبين خمير نموده و بر آن ضماد كنيد مؤثر خواهد بود.
- خشك آن را نرم بكوبيد و با روغن بادام شيرين و قند مخلوط نموده بخوريد براى سرفه و خشونت سينه و حلق مفيد است.
- ضماد آرد آن با شنبليله و عسل براى تحليل و نرم كردن دمل و ورم بناگوش و ورم زير چشم نافع است.
- ضماد آرد آن با گل خطمى براى ورم بيضه همچنين ورمهای گرم مفيد است.
- ضماد خاكستر باقالاى خشك براى عوارض پوستى و آثار جرب سياه نافع مىباشد.
تذكر
مصرف آن عوارض زير را نيز ايجاد مىنمايد. توليد نفخ و سنگينى سر و معده مىنمايد، اسراف در خوردن خام آن مخصوصا در بهار در برخى اشخاص عوارض ايجاد مىكند كه شبيه به نوعى مسموميت است كه آن را فاويسم يا فابيسم گويند و در بعضى موارد عوارضى بسيار شديد دارد كه ممكن است انسان را هلاك نمايد. به اين ترتيب كه در موارد شديد موجب تب، كمخونى، يرقان و اسهال و اختلالات روانى و ماليخوليا و هذيان و ناراحتىهای قلبى مىشود و باعث هلاكت شخص مىگردد.
شاخهی باقالا
خواص درمانى: اگر سر شاخههای آن جوشانده و آب آن صاف و نوشيده شود. براى رفع مستى و به هوش آوردن اشخاص مست نافع است.
گل باقالا
خواص درمانى
- چهل گرم از آن را در يك ليتر آب بجوشانيد و آب صافكردهی آن را در فاصلهی سه وعده غذاى روزانه بنوشيد. ادرار را زياد مىكند، سنگ كليه و مثانه را دفع مىنمايد، قولنجهای كليوى را برطرف مىسازد، سردرد نيمهسر يا ميگرن و تشنج و درد كمر تا زانو يا سياتيك يا عرق النساء و رماتيسم را درمان مىنمايد.
- يك مشت از آن را در يك ليتر آب نيم ساعت بجوشانيد و تا گرم است مدتى انگشتان را در آن نگه داريد و هر روز اين كار را تكرار كنيد. انگشتى كه سر آن ورم و گوشه كرده باشد را درمان مىكند.
دانهی باقلاى مصرى
نامهای ديگر: ترمس، ترمس، ترمس Lupin jaune، Lugin blanc، Lupin bleu، Lupin، Lupine ، Yellow lupine، White lupine، Blue lupine
مشخصات دانهی باقلاى مصرى
گياهى است از خانوادهی Leguminosae ، تيرهی فرعى Papilionaceae ، يكساله و كوتاه به بلندى حدود يك وجب. برگهای آن به شكل پنجهی مركب است و غالبا هفت برگچه كه همه از انتهای يك دمبرگ دراز خارج مىشوند تشكيل شده است. گلها مانند گل ساير پروانهواران كوچك و به رنگهای سفيد، زرد يا آبى(بسته به گونههای مختلف) است. ميوهی آن نيام و داراى غلافى شبيه باقلا كه در آن چند دانه قرار دارد و دانهی آن كوچكتر از باقلا به رنگ سفيد مايل به زرد، وسط آن كمى فرورفته و طعم آن كمى تلخ است.
دانهی انواع مزروع و پرورشى آن كمى بزرگتر و دانهی نوع وحشى آن كمى ريزتر و طعم آن تلختر و رنگ آن زردتر است. اين گياه بومى مناطق مديترانهای است و عموما در نواحى مشرقزمين مىرويد. در اروپا و مصر و هند و قفقاز كاشته مىشود.
طبيعت آن: كمى گرم و خشك است.
خواص درمانى
- اگر ۲۵ گرم از آن خورده شود. بازكنندهی انسداد و گرفتگىهای مجارى عروق است همچنين بازكنندهی انسداد مجارى طحال و كبد مىباشد، اصلاحكننده، و بادشكن، مقوى، مدرّ و قاعدهآور است.
- ۲، خوردن آب دمكردهی آن با آب و عسل يا سركهی مخلوط با آب براى دفع كرم روده و كرم كدو مؤثر مىباشد.
- اگر دوازده گرم از آن را با سداب و فلفل مخلوط كنيد و بخوريد براى باز كردن عادت ماهيانه و ازدياد ترشح آن و تحليل ورم طحال و باز كردن انسداد و گرفتگىهای مجارى كبد بسيار نافع است.
- ضماد پختهی آن براى درمان قانقاريا مؤثر مىباشد.
- آن را نرم بكوبيد و با عسل مخلوط نموده و زير ناف ضماد كنيد. براى اخراج كرم روده و كرم كدو مفيد است.
- گرد آن را ضماد كنيد. براى رفع ناراحتىهای جلدى نظير جرب، كچلى، اگزما، و زخمهای بد پوست نافع است.
- ضماد پختهی آن با عسل و سركه براى درمان سياتيك و تسكين دردهای سر و رفع آثار ضربه و كوفتگى نافع است.
- آرد آن را با آرد جو مخلوط كنيد و با آب خمير نموده بر سر اندازيد. سياتيك را درمان مىكند.
- آرد آن را با مرمكى و عسل مخلوط نموده و در مهبل شياف سازيد. براى ازدياد ترشح عادت ماهيانه و تسهيل اخراج جنين و تحليل نفخ رحم مفيد مىباشد.
باقلاى هندى
نامهای ديگر: اطموط، اطماط، اكتمكت، كارانجا، كارانج، خايه ابليس، سنگ
Pongami، Poonga oil plant، Indian beach
مشخصات باقلاى هندى
گياهى است از خانوادهی Leguminosae ، درختى دارد به بلندى ده تا پانزده متر، بسيار پرشاخه و منشعب. برگهای آن مركب، داراى پنج تا هفت برگچهی بيضى سبزرنگ كه خيلى دير مىريزد و تا اواسط زمستان روى درخت مىماند. گلهای آن خوشهای شكل و سفيد رنگ است كه معمولا محور گلها از كنار برگها يعنى از محل تقاطع دمبرگ به ساقه ظاهر مىشود. ميوهی آن داراى غلاف كوچك و كمى دراز است كه مانند باقلا مىباشد كه اغلب يك دانه و به ندرت دو يا سه دانه در آن قرار دارد و مغز آن دو قسمتى مانند دانهی فندق مىباشد. اين درخت در سرتاسر هند در كنار رودخانهها به خصوص در سواحل درياها و در چين، جاوه، استراليا بهطور كلى در سرتاسر سواحل از جنوب چين تا پولينزيا مىرويد.
دانهی باقلاى هندى
طبيعت آن: گرم و خشك است و برخى آن را سرد و خشك مىدانند.
خواص درمانى
- نصف مغز يك دانهی آن را با چند دانه قرنفل بساييد و بخوريد. براى تسكين درد قولنج، باد، گاز و نفخ خيلى مؤثر است.
- به مدت هفت تا ده روز هر روز سه دانه از آن را زير آتش بپزيد، بعد بيرون آورده پوست آنها را بكنيد و مغز آنها را بكوبيد و با آب مخلوط نموده بخوريد. براى تسهيل در زايمان و وارد شدن آب در كيسهی جنين مفيد است.
- مغز دانهها را با هموزنش روغن كنجد مخلوط كنيد و آنقدر حرارت دهيد تا بسوزد و مانند ذغال شود، بعد صاف نماييد و آن روغن را در شيشهای ريخته نگهداريد. ماليدن آن زخم را التيام مىدهد و به هم مىآورد.
- گرد مغز آن را روى برگ كرچك تازه بريزيد و آن برگ را روى بيضهای كه آب آورده است ببنديد و اين كار را تكرار كنيد. كمكم ورم و آب بيضه جذب شده و تحليل مىرود و يا از يك طرف سرباز مىكند و التيام مىيابد.
روغن دانهی باقلاى هندى
تركيب شيميايى: بهنيكاسيد، گلابرين، مادهی كارانجين شامل پونگامول.
خواص درمانى: بر پوست ماليدن آن موجب طراوت پوست مىشود، براى درمان بيمارىهای پوستى و جرب و هرپس نافع است، ضدعفونىكننده و پاككنندهی چرك است، براى جرب نافع مىباشد و رماتيسم را درمان مىكند.
برگ باقلاى هندى
خواص درمانى: آن را بكوبيد و ضماد كنيد. براى درمان زخمهايى كه در آن كرم گذاشته باشد مفيد است.
پوست شاخههای جوان باقلاى هندى
خواص درمانى: آب جوشاندهی آن را بنوشيد. براى درمان بواسير نافع است.
پوست درخت باقلاى هندى
خواص درمانى
- اگر آب جوشاندهی آن را بنوشيد قىآور و سقط كنندهی جنين است.
- آن را به صورت پودر درآوريد و به بدن بماليد. براى رفع خارش بدن نافع است.
ريشهی درخت باقلاى هندى
خواص درمانى
- عصارهی آن را با هموزن آن شير نارگيل و آب آهك مخلوط نموده بخوريد.
- سوزاك را معالجه مىكند.
- از عصارهی آن براى زخمهای فيستولى و سوراخشده و همچنين براى پاك كردن جراحتهای متعفن و بد استفاده مىشود.
- ماليدن گرد آن به بدن براى رفع خارش بدن نافع است.
باقلاى سنتاينياس
نامهای ديگر: فول هندى مسهل Feve de saint ignace، Saint Ignatius bean
مشخصات باقلاى سنتاينياس
ميوهی گياهى است از خانوادهی Loganiaceae ، چندساله از پيچكهای بالارونده با برگهای متقابل و گلهای سفيد با بوى ياسمن و خوشهای . ميوهی آن به شكل و اندازه گلابى است، رنگ پوست ميوه سفيد و در داخل آن گوشتى آبدار است و تعداد بيست تا بيست و پنج دانه در آن وجود دارد كه همان دانهی باقلاى سنتاينياس مىباشد، دانهها به رنگ قهوهای و بدون بو است و اگر آن را حرارت دهيد از آن بوى نامطبوعى برمىخيزد و طعم آن تلخ است. اين گياه در فيليپين مىرويد.
دانهی باقلاى سنتاينياس
تركيب شيميايى: آلكالوئيدهای استريكنين، بروسين، ايگازوريكاسيد، لوگانين، پروتئيد، روغن ثابت، مواد گالاكتان، مانان.
خواص درمانى: اگر مقدار كمى از آن و با نظر پزشك يا متخصص تجربى استفاده شود تونيك و مقوى، محلل، معرق و قاعدهآور، و ضد سم و ضد انگل است، از انواع خونريزى مغزى نظير موكوئيد آپوپلكسى جلوگيرى مىكند، درد شكم و درد قلب را تسكين مىدهد، براى درمان تبهای نوبهای و معالجهی نيش حشرات مفيد است، در بعضى از شكلهای فلج نيز آثار مفيد نشان داده است.
تذكر: فشارخون را بالا مىبرد، فوقالعاده سمى و كشنده است و بايد با احتياط كامل و حتما با تجويز پزشك مصرف شود.
