نام فارسی: بادآورد
نام علمی: .Fagonia cretica L
نام فرانسه: Fagone
نام هندی: Ustargar, Hinguna, Damahan
بادآورد ، گیاهی از تیره اسفند، چند ساله، دارای ساقه های خوابیده، بسیار منشعب و پوشیده از خارهای کوچک است. برگ های ۳ برگچه ای باریک و نوک تیز دارد و در نواحی کویری جنوب آسيا، ایران، بلوچستان، هند، افغانستان، عربستان و همچنین منطقه مدیترانه می روید. گل های منفرد، به رنگ صورتی یا ارغوانی و میوه ای به صورت پوشینه دارد.
خواص درمانی بادآورد
طعم گیاه بادآورد ، تلخ و ناپسند است. اثر تب بر دارد. در رفع دیسانتری، عدم دفع ادرار، باد سرخ و تیفوئید مفید واقع می گردد. تصفیه کننده خون، از بین برنده التهاب و ناراحتی های کبدی است. در برونشیت های مزمن و التهاب مخاط دهان موثر واقع می شود. شیره گیاه اگر با کمی قند جوشانده شود به نحوی که محلول غلیظی از آن به دست آید، می تواند به عنوان خنک کننده جهت رفع التهاب دهان مصرف شود. ضمنا معتقدند که شیره گیاه اگر بر روی زخم های باز گذاشته شود، از چرکین شدن آن ها جلوگیری می نماید.
از اعضای گیاه بادآورد به عنوان یک ماده مقوی تلخ و قابض استفاده به عمل می آورند. در افغانستان و هند، از اعضای گیاه به عنوان تب بر استفاده می شود. در برخی دیگر از نواحی، کوبیده اعضای گیاه را بر روی آماس و اورام جهت درمان به کار می برند. گاهی نیز له شده اعضای گیاه را در آب وارد کرده، محلول حاصل را به تمام بدن اطفال جهت رفع تب می مالند و یا با وارد کردن دم کرده گیاه در آب گرم، کودکان تب دار را استحمام می کنند. در رفع خارش اثر مفید دارد.
محل رویش بادآورد
گیاه بادآورد در نواحی جنوب شرقی ایران، مکران: بلوچستان (زیارت در نزدیکی Geh)، بم پشت، جنوب غربی ایران می روید.