آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر 21 
نام فارسی: شیمشیر (در ارسباران)
نام علمی: .Evonymus europaeus L
نام فرانسه: Garais, Bonnet de cardinal, Bonnet de prêtre, Fusain d’Europe
نام انگلیسی: Burning Bush, Spindle tree
نام آلمانی Pfaffenhii tscher
نام ایتالیایی:Fusario
نام عربی: تقية الراهب
شیمشیر ، درختچه کوچکی به ارتفاع ۲ تا ۶ متر از تیره شمشاد و دارای برگ هایی متقابل، بیضوی و نوک تیز با دندانه های کوچک و ظریف است. در حاشیه جنگل ها، چمن زارهای طبیعی، کنار جریان های آب مخصوصا اگر جنس زمین آهکی باشد می روید. پراکندگی آن در منطقه وسیعی از اروپا و در آسیا و ایران است. ساقه های جوان آن در پایه هایی که در دشت ها می رویند، چهار گوش و به رنگ سبز ولی در پایه نواحی کوهستانی، گرد و به رنگ مایل به خاکستری است.
گل های شیمشیر به رنگ سفید مایل به سبز، مجتمع به صورت خوشه های کم گل و مرکب از ۴ یا ۵ گلبرگ، به همان تعداد کاسبرگ های پیوسته به هم و پرچم است. میوه اش پوشینه، کمی گوشت دار، دارای ۳ تا ۵ زاویه، به رنگ قرمز کارمن و محتوی ۳ تا ۵ دانه بیضوی به رنگ قرمز نارنجی است. قسمت های مورد استفاده این گیاه، کلیه اندام های آن مانند پوست، میوه، برگ و دانه است.
ترکیبات شیمیایی شیمشیر
ریشه گیاه دارای اسیدهای آلی مختلف و پوست ساقه آن دارای گالاک تیول، مواد چرب، تانن، قند و اوونی مین (evonymine) است.
در اعضای این گیاه ماده ای به نام آرمه پاوین (armepavine)، توسط Bisby در سال ۱۹۷۱ استخراج شد. این ماده که از .Frangula Alnus Mill و Papaver americana DC قبلا نیز به دست آمد، به فرمول C۱۹H۲۳NO۳ و به وزن مولکولی ۳۱۳.۳۸ است. سنتز آن توسط Marion و همکارانش در سال ۱۹۵۰ انجام گرفت. فرم راسمیک دارد. در میوه اش، موادی شبیه به موم، دکستروز، رزین، اسید سیتریک، اسید تانیک، ماده ای به رنگ نارنجی و همچنین اوونی مین وجود دارد.
خواص درمانی شیمشیر
کلیه قسمت های گیاه شیمشیر دارای اثر مسهلی و قی آور است. اثر میوه آن بیشتر از پوست و برگ گیاه است. مصرف ۳ یا ۴ عدد میوه آن، در شخص بالغ، اثر مسهلی شدید ظاهر می نماید.
مصرف این گیاه در استعمال خارج، اهمیت زیادتر دارد زیرا جوشانده ساقه های جوان و برگ آن، اثر بهبود بخشنده در اولسرهای چرکین، اسکوربوتیک و غانقرایایی دارد. در تهیه جوشانده مذکور می توان به جای آب از سرکه خوب استفاده نمود سپس جوشانده برگ گردو را به حجم مساوی با مضاعف، بدان افزود.
جوشانده پوست یا برگ و یا میوه گیاه و یا آن که پماد حاصل از گرد آن ها در طب عوام جهت درمان جرب به کار می رود. از این محلول در دام پزشکی نیز برای رفع جرب حیوانات اهلی به صورت زیر استفاده به عمل می آورند:
مقدار ۵۰ گرم میوه گیاه (یا اعضای مختلف گیاه در فصل پاییز) را در یک لیتر آب مخلوط با سرکه، وارد می کنند و لوسیون حاصل را جهت رفع گال حیوانات اهلی مخصوصا سگ و اسب به کار می برند.
صور دارویی شیمشیر
در استعمال خارج، جوشانده ۱۵ تا ۳۰ در هزار میوه یا جوشانده یک مشت برگ شیمشیر در نیم لیتر سرکه، برای شستشوی جرب به کار می رود.
محل رویش شیمشیر
شمال غربی ایران، آذربایجان، ارسباران.
از انواع مفید دیگر این گیاهان، ۲ گونه .E. americana Jacq و .E. tingens Valt، که هر دو در امریکا می رویند و اثر صفرابر مسهلی یا مسهلی و قی آور دارند ذکر می شود.
از بین Celastrusها، ۳ گونه .C.paniculata W که در هند می روید، .C. senegalensis Lam که در نواحی مختلف افريقا می روید و همچنین .Cascadens L که در نواحی امریکا می روید، عموما خاصیت صفرابر، مسهلی و یا قی آور – مسهلی مانند دو گیاه قبلی دارند. ضمنا .C. obscurus Rich دارای اثر مقوی معده است.
