تیره فرفیون گیاهانی به صور مختلف علفی، بوته مانند یا درختچه مانند و حتی به صورت درختان بزرگ و شامل ۳۰۰ جنس و متجاوز از ۸۰۰۰ گونه اند که به وضع پراکنده در غالب نواحی کره زمین به استثنای مناطق قطبی و قلل کوهستان های مرتفع، وجود دارند.
وضع ساختمان گل در انواع مختلف گیاهان تیره فرفیون به نحوی است که اشکال متفاوت را نشان می دهد به طوری که وجود این حالت موجب گردیده این تیره را به تفاوت، جزء گیاهان جدا گلبرگ و یا بی گلبرگ جای دهند ولی امروزه با توجه به اختصاصات گل که در بعضی از آن ها دارای پوشش کامل است ولی در عده زیادی با پوشش رشد نیافته مشاهده می شود، چنین مورد قبول قرار گرفته که این گیاهان در آغاز دارای جام گل مشخص بوده اند ولی تدریجا گلبرگ های آن ها بر اثر عدم رشد، تحلیل یافته است.
از این جهت، جای دادن گیاهان تیره فرفیون در بین گیاهان جدا گلبرگ به نحوی که Engler رعایت نموده منطقی تر به نظر می رسد. عده ای از گیاهان تیره فرفیون ، ساقه ای گوشت دار شبیه انواع کاکتوس ها دارند که بر اثر تطابق با شرایط محیط زندگی، در آن ها به وجود آمده است. بعضی از آن ها نیز به حالت مواج در سطح آب ها به سر می برند. این گیاهان، برگ هایی به صور مختلف، مانند متناوب یا متقابل و یا فراهم دارند. در بعضی از آن ها نیز برگ ها به صورت خار تغییر شکل یافته است.
گل های گیاهان تیره فرفیون بر دو نوع نر و ماده، واقع بر روی یک یا دو پایه است که به اشکال مختلف خوشه، پانیکول، سنبله و یاگرزن مجتمع می باشد. بعضی از آن ها نیز در آغاز، گل های نر-ماده داشته اند زیرا در گل های نر آن ها اثری از مادگی و یا برعکس دیده می شود و این خود نشان می دهد که در گل های نر-ماده این گیاهان حالت عدم رشد یکی از اجزای اصلی مانند پرچم یا مادگی پیش آمده است که موجب به وجود آمدن ۲ نوع گل نر و ماده در آن ها شده است.
بعضی از گیاهان تیره فرفیون مانند Chrozophora ها، پوشش مرکب از کاسه و جام با قطعات ۵تایی دارند. در انواع عاری از گلبرگ این گیاهان، کاسه گل مرکب از ۵ کاسبرگ و یا در بعضی از آن ها شامل ۴ یا ۳ (Mercurialis ها) و یا ۲ کاسبرگ است. برخی دیگر مانند Euphorbia ها اصولا فاقد کاسه و جام گل می باشند و مجموعه گل آن ها Cyathium نامیده می شود.
در گیاهان تیره فرفیون ، گل ها ممکن است دارای یک یا تعداد زیادی پرچم باشند که به صورت آزاد یا پیوسته به هم و یا منشعب دیده می شوند. مادگی آن ها مرکب از سه برچه (ندرتا ۲) است که مجموعا تخمدانی سه خانه و محتوی یک یا دو تخمک واژگون با تمكن محوری به وجود می آورد. قسمت آزاد مادگی آن ها نیز به خامه ۳ شاخه منتهی می شود که گاهی رشد زیاد دارد. این گیاهان دارای میوه ای پوشینه (به ندرت گوشت دار و به صورت شفت یا سته) و محتوی دانه های آلبومن دار هستند.
در غالب گیاهان تیره فرفیون ، مجاری ترشحی لاتکس وجود دارد که در آن ها شیرابه های بی رنگ و یا کم و بیش ملون، جریان می یابد. این مجاری ممکن است فاقد جدار حد واسط (مانند Euphorbia ها) و یا دارای آن ولی غالبا به صورت شبکه مانند باشند. شیرابه برخی از این گیاهان نیز از نظر مصارف صنعتی حائز اهمیت است مانند آن که امروزه از انواع Hevea ها تقریبا تمام کائوچوک مورد نیاز در صنعت را تامین می کنند. طعم شیرابه این گیاهان، ناپسند، تحریک کننده و در بعضی انواع دارای اثر سمی است.
گیاهان تیره فرفیون از نظر درمان بیماری ها حائز اهمیت فراوان هستند. دانه و یا روغن دانه بعضی از آن ها اثر مسهلی دارد. تارهای غده ای بشره میوه در برخی دیگر دارای خاصیت کرم کشی قوی است. ریزوم متورم بعضی دیگر نیز به مصرف تغذیه می رسد. پرورش عده ای از این گیاهان مانند کرچک، به علت مصارف زیادی که روغن دانه آن ها دارد، در غالب نواحی جهان معمول است.
از جنس های مهم این تیره، Euphorbia (دارای ۲۰۰۰ گونه)، Manihot (۱۷۰ تا ۲۰۰ گونه)، Ricinus (یک گونه)، Mabea (۴۰ گونه)، Jatropha (۱۵۰ گونه)، Mercurialis (۸ گونه) و Sapium (۱۰۰ گونه) را نام می بریم. گیاهان مفید و دارویی تیره فرفیون به شرح زيرهستند: