آیدانا | شما آنچه هستید که میخورید
کاربر ۱۶ 
پیربهار
نام هاى دیگر: پیربهار كانادا Erigeron – Erigeron de canada – Vergerette – Queue de renard – Canada flea bane – Horse weed – Butter weed.
مشخصات پیربهار
گیاهى است از خانواده ی Compositae ، یكساله و پوشیده از تار به بلندى ۸۰ – ۳۰ سانتیمتر. گلهاى آن به صورت طبق با دو نوع گل، در وسط گلهاى لوله اى زردرنگ و در اطراف زبانه اى كوتاه به رنگ سفید كثیف مى باشد. این گیاه در اراضى خشك و سنگزار مناطق معتدل اروپا، آمریكا و آسیا مى روید. در ایران در شمال، گیلان، غازیان، قره داغ، على بولاغ و بندر گز دیده مى شود.
تركیب شیمیایى پیربهار
حدود ۰/۳۶ درصد اسانس كه دى. لیمونن و ترپینئول و لینالول و لینالیل آستات و تعدادى آلدئید در آن وجود دارد.
خواص درمانى پیربهار
خشك آن را نرم بكوبید و در طول روز هریك ساعت یك گرم از آن را با آب بخورید و یا ۳۰ گرم از آن را در یك لیتر آب جوش دم كنید بعد آب صاف كرده ی آن را هر صبح و ظهر و شب یك فنجان بنوشید، یا هر صبح و ظهر و شب هر بار سه قطره از اسانس آن را با شربت مناسبى مخلوط نموده بنوشید.
پیربهار قابض و محرك و مدر است، دفع اسید اوریك را در بیماران به میزان محسوس افزایش مى دهد، سنگ كلیه را دفع مى كند، در بیمارى هاى كلیه و مثانه اثر مفید دارد، اسهال ساده و اسهال خونى را بند مى آورد، از خونریزى هاى داخلى همچنین خونریزى ها در فواصل عادت ماهیانه جلوگیرى مى كند، خونریزى از سینه را بند مى آورد، براى درمان نزله هاى برونشیتى و التهاب و عفونت مثانه و آب آوردگى نسوج و رماتیسم مزمن و نقرس مفید است.
